غول حفاری دنیای حشرات

سوسری نقب‌زن غول پیکر با نام علمی (Macropanesthia rhinoceros) که به نام سوسک کرگدنی نیز شناخته می‌شود، از حشرات بومی استرالیا به حساب می‌آید که عمدتا در بخش‌های استوایی ناحیه کوئینزلند این کشور …

سوسری نقب‌زن غول پیکر با نام علمی (Macropanesthia rhinoceros) که به نام سوسک کرگدنی نیز شناخته می‌شود، از حشرات بومی استرالیا به حساب می‌آید که عمدتا در بخش‌های استوایی ناحیه کوئینزلند این کشور یافت می‌شود.

این حشره بدهیبت در میان ۲۲۵۰۰گونه عضو خانواده سوسری‌های دنیای حشرات جزو سنگین‌ترین گونه سوسک‌هاست که با وزنی معادل ۳۵ گرم و اندازه‌ای به درازای ۸۰ میلی‌متر قادر است تا ۱۰ سال عمر کند. جالب است بدانیم این عضو گردن کلفت سوسک‌ها در حالی از چنین وزن و قواره‌ای برخوردار است که اندازه معمول گونه سوسری‌ها تنها بین ۱۰ تا ۴۰ میلی‌‌متر است.

از جمله مشخصات ظاهری این گونه می‌توان به پیش قفسه سینه خیلی بزرگ، پاهای دراز و مودار و سر متمایل به سمت پایین و عقب بدن که در بعضی گونه‌ها زیر پیش قفسه سینه پنهان است، اشاره کرد. سوسری‌ها ممکن است بالدار یا بدون بال باشند به همین خاطر است که شاهدیم سوسک کرگدنی غول پیکر مورد نظر ما فاقد بال است و خبر بهتر این که به عنوان آفت نیز شناخته نمی‌شود. این سوسک عظیم‌الجثه با مصرف برگ‌های مرده ـ بویژه برگ اکالیپتوس ـ و اصولا واچرخانی و بازیافت پسماند نباتی نقش مهم و حیاتی را در زیست بوم منطقه به عهده دارد. لقب نقب‌زن بی‌جهت به این سوسک‌ها داده نشده چرا که آنها قادرند زمین را تا عمق حدود یک متری حفر کرده و پایین بروند. البته این کندوکاو بیهوده نیست و تلاشی است برای ایجاد راهی به مقصدی زیرزمینی که حکم خانه دائمی آنها را خواهد داشت. مشخصه بارز این سوسک‌ها که از قضا وجه تمایز جنس نر و ماده نیز به شمار می‌رود، وجود نوعی تزئینات جلدی قاشقک مانند شبیه فرورفتگی روی سر حشره است که ماده‌ها از آن بی‌بهره‌اند.

این سوسک‌ها از طریق پوست‌اندازی جلد خارجی‌شان رشد می‌یابند و این عمل را تا پیش از رسیدن به اندازه کامل، بین ۱۲ تا ۱۳ مرتبه انجام می‌دهند. ظاهر یک سوسری پس از فرآیند پوست انداختن نیز جالب است چرا که به جز چشم‌هایش بقیه بدن او به رنگ سفید یکدستی خودنمایی می‌کنند. یک توپ سفید متحرک با ۲ چشم سیاه نگران که با توجه به وزن ۳۵ گرمی‌اش می‌تواند وعده غذایی مناسبی برای یک پرنده گرسنه باشد.

sciencedaily / مترجم: مهریار میرنیا