دوشنبه, ۱ مرداد, ۱۴۰۳ / 22 July, 2024
مجله ویستا

درمان خانگی شیزوفرنی


درمان خانگی شیزوفرنی

شیزوفرنی یک بیماری خاص است و درمان آن با همکاری خانواده ها و نیز تلاش در برقراری آرامش بیمار ممکن خواهد بود ضمن اینکه در این میان, هیچ وقت نباید از درمان پزشکی مستقیم که با تجویز دارو یا احتمالاً مراقبت های بالینی در بیمارستان های روان پزشکی صورت می گیرد, غافل بود

شیزوفرنی یک بیماری خاص است و درمان آن با همکاری خانواده ها و نیز تلاش در برقراری آرامش بیمار ممکن خواهد بود ضمن اینکه در این میان، هیچ وقت نباید از درمان پزشکی مستقیم که با تجویز دارو یا احتمالاً مراقبت های بالینی در بیمارستان های روان پزشکی صورت می گیرد، غافل بود.

درمان خانگی بیمار مبتلا به شیزوفرنی، به شخصیت و ویژگی های فردی خود او برمی گردد و اینکه قدرت خانواده برای مراقبت و تیمارداری او تا چه حدی است. قدرت خانواده ها برای نگهداری و محافظت از یک بیمار مبتلا به شیزوفرنی، به ویژگی های فردی شخص، زمان و حوصله، قدرت روحی و عاطفی و سرانجام تمکن مالی برمی گردد که در صورت فراهم بودن این شرایط به شکل ایده آل، درمان مراحل نخست در منزل بهتر صورت می گیرد.

به رغم وجود موانع متعدد، راه های اصلی برای درمان موقتی خانگی مبتلایان به این عارضه و نیز درمان طولانی مدت خانگی پس از مراجعه به پزشک در محیط منزل به عوامل زیر بستگی دارد.؛

۱) نخست، باید اطمینان حاصل کنید که در صورت مراجعه به پزشک، بیمار شما مدام داروهای خود را سر وقت مصرف می کند. یکی از عوامل اصلی که مبتلایان به شیزوفرنی، تغییر فازهای روحی می دهند این است که داروی شان را سر خود قطع می کنند. بسیاری از مشکلات زمانی ایجاد می شود که بیمار، از خوردن دارو سر باز می زند یا خانواده ها تصور می کنند مشکل رفع شده و نیازی به ادامه مصرف دارو نیست.

۲) خانواده باید یک فضای آرام، امن و شاداب را برای بیمار ایجاد کند تا در آن، احساس آزادی عمل و روحیه داشته باشد. امکان برقراری سفر، تفریحات سالم و نقاط مثبت زندگی افزایش پیدا کند و در عین حال بحران ها و درگیری های ناخواسته و بی ارزش به حداقل برسد.

۳) تحقیقات نشان داده است بیمارانی که به تنهایی به مقابله با بیماری خود برخاسته اند، معمولاً با مشکلات بیشتری نسبت به بیمارانی مواجه بودند که خانواده ها آنان را در مسیر یاری رساندند. تا جایی که ممکن است تمامی اهالی خانواده باید با محبت ورزی و تقدیم احترام قلبی خود به بیمار در فرآیند بهبود وی تسریع ایجاد کنند.

۴) در دو مرحله با پزشک گفت وگو کنید. نخست اینکه به بیمارتان اجازه بدهید خودش به تنهایی نزد پزشک و متخصصش برود و با او گفت وگو کند. بگذارید دنیای خیالی و توهماتش را با کسی در میان بگذارد که همه چیز را به لحاظ علمی تفسیر می کند و قاعدتاً از کلام او پی به نتایج جدیدی می برد و کمک بیشتری در فرآیند بهبود خواهد کرد. او را از تنها رفتن به نزد پزشک منع نکنید و از این نترسید که با گفته های خود، مایه شرمندگی می شود. در عین حال پس از دیدار شخصی او، خودتان نیز به نزد دکتر بروید و واقعیت های موجود در محیط کار، منزل و برخورد با اطرافیانش را به پزشک منتقل کنید. حالا او می تواند ضمن مقایسه دنیای توهمی بیمار و واقعیات موجود، یک نتیجه گیری عادلانه انجام بدهد.

۵) سعی کنید بیمار خود را از طریق اینترنت یا سازمان های خصوصی مردم نهاد، با افرادی مانند خودش آشنا کنید. مطمئناً آنهایی که در این زمینه هم درد هستند و به دلایل ژنتیکی یا اکتسابی، مبتلا به بیماری هایی مثل شیزوفرنی شدند، زبان همدیگر را بیشتر می فهمند. بگذارید اوهام خود را با همدیگر در میان بگذارند، تخلیه و با روحیه آرام و متعادل تری نزد شما حاضر شوند.

۶) کلاس های آموزشی را فراموش نکنید. با صرف مقداری هزینه در صورتی که توانش را دارید، بیمار خود را اگر مایل به حضور در خارج از خانه بود و قدرت تمرکز کردن در مکان های عمومی داشت، به کلاس های آموزش مهارت های زندگی، راه های کسب درآمد، سخنرانی های افزایش روحیه و جلسات بازتوانی و توانبخشی ببرید.

اگر ممکن نبود، برای او یک معلم یا استاد در منزل اختیار کنید که از عوالم مختلف برایش می گوید. تمرینات ورزشی، مطالعه، گوش دادن به موسیقی، تغذیه سالم، گردش و تفریح مناسب و همین طور برخی از توصیه ها را به او انتقال می دهد تا در زندگی اش وضع بهتری پیدا کند. مهمترین وجه در برخورد با شیزوفرنی، حفظ کردن آرامش است. هیچ زمان نه خودتان آرامش را از دست بدهید و نه امکانی ایجاد کنید که بیمارتان آرامشش را از دست بدهد.

همیشه، اگر مایل به خوردن قرص ها و داروهایش نیست، با زبانی نرم و محبت آمیز و از راه های خاصی که می دانید روی او تاثیر دارد، او را به خوردن قرص هایش ترغیب کنید، به او بقبولانید که طی کردن دوره های درمانی، به بهتر شدن آینده خانواده کمک خواهد کرد.

اگر به مدت چند روز دارو مصرف نکرد، شما مسائلی مثل تفریح، گردش، سینما، تغذیه، خواب، استراحت و ورزش را همچنان حفظ کنید و بدانید که پس از حس کردن سختی شرایط و کنار نیامدن با مصرف قرص و دارو، او خود دوباره به سمت شما برمی گردد.

ترجمه؛ سیدایمان ضیابری