نیشکر

این گیاه که برای شیره شیرین آن در زمان باستان به‌کار برده می‌شد بنام Saubarum officinarum معروف است، امروزه ۳/۲ شکر جهان را می‌دهد. اصل نیشکر از هندوستان و گینه جدید است. این گیاه که احتیاج به خاک …

این گیاه که برای شیره شیرین آن در زمان باستان به‌کار برده می‌شد بنام Saubarum officinarum معروف است، امروزه ۳/۲ شکر جهان را می‌دهد. اصل نیشکر از هندوستان و گینه جدید است. این گیاه که احتیاج به خاک مرطوب قوی دارد در کشورهای نیمه گرمسیر و گرمسیر به‌خصوص نزدیک دریا می‌روید، این یکی از چند گیاه گراس دائمی است که از آن برای غذای انسان استفاده می‌شود. و برعکس سایر علف‌ها (گراس‌ها) آن را برای خلوص شکرش انتخاب می‌کنند. بسیاری از نیشکرها اغلب گل نمی‌دهند. و آنها که گل می‌دهند دارای تخم‌‌های بارور هستند و معمولاً نیشکر را توسط قلمه و روش‌های زادآوری گیاهی ازدیاد می‌کنند. این گیاه به ارتفاع ۴ـ۵ متر (۱۳ ـ ۱۶ فوت) در مدت ۸ تا ۱۵ ماه می‌رسد. در موقع بلوغ دارای ساقه‌های محکم یا نیشکر است که قطر آن از ۱ تا ۶ سانتیمتر (۴/۲ ـ ۲/۰ اینچ) متفاوت است و از آن پس از خرد کردن آن شکر تهیه می‌شود. باقیمانده آن را که تفاله نیشکر یا باگاس Bagasse گویند برای ساختن تخته، پلاستیک، کاغذ و روغن‌کشی به‌کار می‌رود.

مولاس Molasses آن برای دامداری و تهیه موادشیمیائی و غیره به‌کار برده می‌شود.