چرا انسان باید از زمان حال استفاده کند

افراد احمق و نادان فقط از گذشته سخن می‌گویند و از گفتن و شنیدن آن لذت می‌برند ولی افراد تنبل و تن پرور همیشه از آینده خبر می‌دهند و مدام از فعالیت‌های آینده خود صحبت‌ها می‌کنند، اما رادمردان با زمان حال سروکار دارند و همیشه کار و پیشه را وظیفه بلکه شرط خویش می‌دانند. مطالعه گذشته، و توجه به حال و فردایی که نیامده این سه مطلب مورد بحث دانشمندان و جامعه شناسان قرار دارد.

افراد احمق و نادان فقط از گذشته سخن می‌گویند و از گفتن و شنیدن آن لذت می‌برند ولی افراد تنبل و تن پرور همیشه از آینده خبر می‌دهند و مدام از فعالیت‌های آینده خود صحبت‌ها می‌کنند، اما رادمردان با زمان حال سروکار دارند و همیشه کار و پیشه را وظیفه بلکه شرط خویش می‌دانند. مطالعه گذشته، و توجه به حال و فردایی که نیامده این سه مطلب مورد بحث دانشمندان و جامعه شناسان قرار دارد. مردمی که می‌خواهند از فرصت‌ها استفاده کنند و از سرمایه‌های موجود بهره مند شوند باید گذشته معدوم را به دست فراموشی سپارند و از آینده نیامده نگرانی به خود راه ندهند.

باید تمام توان خود را برای لحظه موجود به کار گرفت و ازاین فرصت در حد اعلا نهایت استفاده را برد.در تحت‌العقول از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود: ایام زندگی سه روز است؛ روزی که گذشت و برگشت ندارد، روز موجود که انسان در آن قرار دارد و در اختیار اوست باید آن را مغتنم بشمارد و از آن بهره بر داری کند، فردایی که نیامده است و تنها آرزوی آن را در دست دارد. دیل کارنگی می‌گوید: درب آهنین به روی گذشته ببندید و یک پرده فولادین جلو آینده که به وجود نیامده بکشید تا با اطمینان خاطر ازحال استفاده کنید و آن را به خوشی بگذرانید.فراموش نکنید که بسیاری از مردم گرفتار افسوس گذشته و نگران از آینده نامعلوم‌اند و این تخیلات موهوم، گاهی بشر را چنان دچار وحشت و اضطراب می‌کند که نزدیک است در این جهنم تخیلات بسوزند و یا ازآینده نامعلوم چهره باغ زیبایی ترسیم کنند که از شادی در پوست خود نگنجند.

قرآن کریم در سوره الحدید آیه ۲۳ می‌فرماید؛ برآنچه از دست داده اید دلتنگ مباشید و به آنچه به شما رسیده است خوشحال نگردید.بیشتر حیوانات تقریبا از زمان گذشته و آینده و حال بی‌خبر هستند و فقط به اقتضای طبیعت و به زمان حال و زندگانی آنی خود متوجه‌اند و جز همان گرسنگی و تشنگی و گرمی و سردی و بالاخره جلب منفعت و دفع ضررها در حال ضرورت به هیچ چیز و به هیچ و قت التفاتی ندارند. جانوران اهلی مانند گاو و گوسفند و پرندگان از این دسته‌اند و در زندگی ضعیف‌ترین انواع به شمار می‌روند. نوع دیگر علاوه بر حال، در فکر آینده نیز می‌باشند و با جدیتی فوق العاده به آینده خویش توجه دارند، مورچه و موریانه از این دسته‌اند و اما زنبور عسل در واقع حکیم و فیلسوف و عاقبت اندیش است و در اعمال خود از منبع قدرت الهام می‌گیرد و چنانکه قرآن می‌فرماید؛و اوحی رُّبک الیَ النِّحْل، این است که علاوه بر معاش خود شاید برای دیگران نیز تقلا می‌کند.