۳۹ سال تلاش برای اثبات خود

۳۹سال پیش بود که زن ۱۹ ساله ای تصمیم گرفت تا آستین بالا بزند و استعدادهای خود را شکوفا کند

این زن در این سال‌ها با وجود مخالفت‌ها و مشکلاتی که بر سر راهش داشته، پایداری کرده است. همین تلاش‌ها و مقاومت‌ها بوده که او اکنون در ۵۸ سالگی در چند دوره متوالی مقام اول مسابقات جشنواره‌های غذایی را از آن خود ‌می‌کند.

به بهانه همین موفقیت‌ها با ملیحه عسگریان به گفت‌وگو نشستیم.

□□□

نخستین بار وقتی پای به آشپزخانه گذاشتید و شروع به فعالیت کردید، چه زمانی بود؟

پدرم کاروان‌دار بود. یادم هست وقتی ۱۵ ساله بودم و همراه پدرم به سفر حج رفته بودم به آشپزخانه رفتم و در درست کردن غذای حجاج به آشپزها کمک کردم.

▪ به صورت رسمی از چه زمانی کارتان شروع شد؟

۱۹ ساله بودم. کارم را از بافندگی شروع کردم. در آن زمان یک دستگاه ماشین‌بافی داشتم و با آن برای مشتریان لباس می‌بافتم. به کار خیلی علاقه داشتم و پس از مدتی توانستم یک کارگاه تولیدی تاسیس کنم.

▪ کارتان را گسترش هم دادید؟

موفق شدم ۴۰۰ دستگاه ماشین بافندگی تهیه کرده و گروهی از زنان را در این مرکز به کار بگیرم و در سایه همین تلاش‌ها و تولیدات بالا بود که نمایندگی یکی از شرکت‌های معتبر را گرفتم. تا سال‌ها به عنوان مربی بافندگی، گلدوزی و قالیبافی مشغول بودم و بعد از آن بود که به عنوان کارشناس سازمان فنی و حرفه‌ای همدان برگزیده شدم.

▪ چطور شد که تغییر مسیر دادید؟

همان سالی که به عنوان کارشناس سازمان فنی و حرفه‌ای مشغول به فعالیت شدم، به آشپزی توجه بیشتری کردم. در ابتدا در شاخه ترشی و مربا شروع به کار کردم و در جشنواره‌ها شرکت کردم. حتی چند بار به عنوان کارشناس غذا بر جشنواره‌ها نظارت داشتم.

▪ در جشنواره‌ها مقام هم آوردید؟

در سال ۸۲ رتبه اول جشنواره غذا را از زنجان و در سال ۸۵ در جشنواره اصفهان صاحب مقام شدم. امسال هم در جشنواره غذا در همدان رتبه اول را از آن خود کردم.

▪ امسال چه، غذای شما برتر از بقیه غذاها بود؟

در انواع غذاهایم مثل آش، کوفته و چند غذای سنتی توانستم برگزیده شوم.

▪ در این کار چه ابتکاری دارید؟

مهم‌ترین نکته این است که غذا جا بیفتد.

▪ آیا با آشپزی کشورهای دیگر هم آشنا هستید؟

بله. من به ۱۵ کشور سفر کرده‌ام و در این سفرها که به هند، دوبی، لبنان و... بوده انواع ادویه‌جات خورشتی و پلویی را تهیه کرده و در غذاهایم مورد استفاده قرار می‌دهم و همین باعث ایجاد طعم متفاوتی در غذاهایم شده است.

▪ چه چاشنی یا ادویه‌ای غذا را مطبوع‌تر می‌کند؟

زعفران و آبلیمو به نظر من از بهترین طعم‌دهنده‌هاست.

▪ فکر می‌کنید چه غذایی را بهتر می‌پزید؟

مرصع پلو، کوفته و نوعی کوکو به نام کوکو ورمیشل.

▪ چطور این کوکو را تهیه می‌کنید؟

خیلی ساده تهیه می‌شود ولی در عین حال طعم متفاوتی دارد. ابتدا سیب‌زمینی را باید پخت و سپس به خوبی رنده کرد. بعد مواد تهیه پیتزا مثل سوسیس، کالباس، فلفل دلمه و پنیر پیتزا را که کاملا خرد شده داخل سیب‌زمینی رنده شده ریخته و آن را گلوله کنید. سپس ورمیشل یا رشته‌ سوپی را داخل ظرفی خرد کرده و گلوله‌های سیب‌زمینی را داخل آن بغلتانید و با روغن زیاد سرخ کنید.

▪ چند نوع غذا می‌توانید بپزید؟

هر نوع غذایی را که تصور می‌کنید می‌توانم بپزم. شاید در حدود ۹۰ نوع بشود.

▪ تزئین غذا به نظرتان چقدر اهمیت دارد؟

خیلی مهم است. تزئین سفره و غذا باعث می‌شود که میل و اشتهای افراد به خوردن افزایش پیدا کند. به نظر من سفره‌آرایی، چیدن و آرایش کردن غذا یکی از عوامل مهم در آشپزی است.

▪ آیا غذایی هست که خودتان ایده تهیه‌اش را داده باشید؟

بله، اولین بار مربای شیر، ترشی لیمو و انبه را تهیه کردم.

▪ مهم‌ترین مشکلتان در کار چیست؟

مشکل خاصی ندارم فقط نداشتن جا و محل مناسب برای برپایی جشنواره از مشکلات اصلی من است.

▪ حرف آخر.

امیدوارم خدا به من توانی بدهد تا بتوانم به کارهایم ادامه دهم.

فتانه احدی