نقاره

نوعی طبل که از دو طبل کوچک متصل به‌هم، یکی کوچکتر و دیگری بزرگ‌تر، تشکیل یافته است. طبل بزرگ‌تر صدایش به بم‌تر و دیگری صدایش زیرتر است. از سازهای کوبی است که با دو عدد چوب نواخته …

نوعی طبل که از دو طبل کوچک متصل به‌هم، یکی کوچکتر و دیگری بزرگ‌تر، تشکیل یافته است. طبل بزرگ‌تر صدایش به بم‌تر و دیگری صدایش زیرتر است. از سازهای کوبی است که با دو عدد چوب نواخته می‌شود. کاسه نقاره از مس و پوست آن از پوست گاو است.

نقارخانه:

محل یا برجی که هر بامداد و هر شامگاه در آن طبل و دهل و کوس و کرنا و نقاره می‌نواختند. از قدیم در پایتخت و شهرهای بزرگ ایران نقارخانه وجود داشته است. [۴]

۴ـ دایره‌المعارف فارسی ـ غلامحسین مصاحب