افشین یداللهی را بهتر بشناسید

افشین یداللهی متولد دی ماه ۱۳۴۷ در اصفهان و بزرگ شده تهران است وی دکتر روانپزشک متخصص اعصاب و روان است که با وجود علاقه به شعر و ترانه به رشته تحصیلی اش وفادار مانده و معالجه بیماران را در اولویت کاری اش قرار داده است

افشین یداللهی متولد دی‌ماه ۱۳۴۷ در اصفهان و بزرگ‌شده تهران است. وی دکتر روانپزشک (متخصص اعصاب و روان) است که با وجود علاقه به شعر و ترانه به رشته تحصیلی‌اش وفادار مانده و معالجه بیماران را در اولویت کاری‌اش قرار داده است. ترانه‌سرا شناخته‌شده کشورمان، کار حرفه‌ای را در سال ۱۳۷۶ با سرودن ترانه‌ای در باب شخصیت امام‌حسین(ع) شروع کرد که با آهنگسازی فواد حجازی و خوانندگی خشایار اعتمادی در ارکستر سازمان صداوسیما اجرا شد. کار دوم وی، ترانه «از فارس تا خزر» با آهنگسازی شادمهر عقیلی و خوانندگی خشایار اعتمادی اجرا شد. وی برای بسیاری از سریال‌های ماندگار تلویزیونی ترانه سروده، آخرین کارش ترانه تیتراژ سریال «تبریز در مه» است که ترانه آن توسط سالار عقیلی خوانده شد. وی همچنین با خوانندگان مطرح موسیقی ملی و پاپ در آلبوم‌های موزیک‌شان همکاری کرده است. مردم وی را با سرودن ترانه سریال «شب دهم» ساخته حسن فتحی که ۱۰ سال پیش از صداوسیما پخش شد، می‌شناسند.

● بخشی از ترانه‌شناسی افشین یداللهی:

- ترانه تیتراژ سریال تبریز در مه از سالار عقیلی

- ترانه تیتراژ سریال مسیر زاینده‌رود از احسان خواجه‌امیری

- ترانه تیتراژ سریال کمربندها را ببندیم از فتحعلی اویسی

- ترانه تیتراژ سریال غریبانه از احسان خواجه‌امیری

- ترانه تیتراژ سریال میوه ممنوعه از احسان خواجه‌امیری

- ترانه تیتراژ سریال مدار صفر درجه از علیرضا قربانی

- ترانه تیتراژ سریال پول کثیف از احسان خواجه‌امیری

- ترانه تیتراژ سریال شب دهم از علیرضا قربانی

و ترانه‌های برای آخرین‌بار، خیال تو، غریبانه، وقتی که نباشی و... از آلبوم «برای اولین‌بار» احسان خواجه‌امیری- ترانه‌های فال، تب تلخ، رفتن از آلبوم فصل تازه از احسان خواجه‌امیری

- ترانه‌های شانس، جدایی، تمومش کنم، باور نمی‌کنم و... از آلبوم سلام آخر احسان خواجه‌امیری

- ترانه شب نقاشی از آلبوم فقط نگاه می‌کنم از حامی

- ترانه شب آفتابی از آلبوم نون و دلقک از محمد اصفهانی

- ترانه طعنه از آلبوم طعنه خشایار اعتمادی

- ترانه با من خطر کن از آلبوم با من خطر کن علیرضا بلوری

و...

افشین یداللهی چند باری گفته که وقتی سال‌ها ترانه‌هایت را بی‌اجازه زمزمه می‌کنند آن وقت اجازه داری خود را ترانه‌سرا بنامی. وی ترانه‌سرایی را کار سهل و ممتنع می‌داند که هر کسی حتی شاعر باشد، می‌تواند ترانه‌سرا باشد اما برای ترانه‌سرا بودن، شاعر بودن لازم است ولی کافی نیست. وی در مورد ماندگاری ترانه عقیده دارد که ترانه‌های جدید ماندگاری‌شان نسبت به قبل کم شده که البته ماندگاری را در همه زمینه‌ها کم می‌داند. او می‌گوید: «همانطور که در زمینه ستاره‌های سینما، ورزش و... مقایسه کنید دیگر مثل قدیم اسم‌شان ماندگار نمی‌شود، چراکه عصر حاضر ما، عصر ماندگاری نیست.»

افشین یداللهی در مورد ترانه‌های وارداتی معتقد است: «ترانه‌های وارداتی مانند ترانه‌های داخل که هم کارهای قوی دارد و هم ضعیف، هستند. ترانه خوب ترانه‌ای نیست که خیلی جدی و سنگین و رنگین باشد.» یکی از موارد مصرف شنیدن ترانه اینکه ما می‌خواهیم فقط برای انرژی گرفتن و شاد شدن یک ترانه را گوش کنیم یا هنگام مسافرت در ماشین و نمی‌خواهیم تفکر و تاملی در آن داشته باشیم. ترانه‌ای که اصول خودش را رعایت کرده و سالم باشد از نظر من می‌تواند ترانه خوبی باشد.

● خانه ترانه

افشین یداللهی، در سال ۱۳۸۰ با همکاری یغما گلرویی، سعید امیراصلانی، عباس سجادی، محمدرضا حبیبی، افشین سیاهپوش، نیلوفر لاری و... جلساتی را تحت عنوان خانه ترانه به صورت مستقل و وابسته به هیچ ارگانی راه‌اندازی کرد. ابتدا این جلسات در محافل دوستانه به صورت دوره‌ای برگزار می‌شد که به خواندن ترانه، نقد ترانه و جلسات کارگاهی می‌گذشت و به تدریج با هماهنگی‌هایی جلسات خانه ترانه به فرهنگسرای قانون منتقل شد و به علت افزایش تعداد شرکت‌کنندگان جلسات در سالن آمفی‌تئاتر فرهنگسرا برگزار شد. اما بهترین جلسات خانه ترانه از نظر کیفیت و کمیت در فرهنگسرای شفق برگزار شده است تا جایی که آهنگسازان مشهوری چون بابک بیات، داریوش تقی‌پور در آنجا حضور پیدا کردند که فرهنگسرا بعد از مدتی به دلایل نامعلومی همکاری‌اش را با خانه ترانه قطع کرد و خانه ترانه، ۹ ماه را در خاموشی به سر برد تا اینکه دوباره جلسات در سالن آمفی‌تئاتر بیمارستان امام‌خمینی(ره) برگزار شد و بعد به ترتیب دوباره به فرهنگسرای شفق، دانشجو و... رفت و در حال حاضر در مرکز همایش‌های شهید قندی در خیابان شریعتی برپا می‌شود.

افشین یداللهی هدف از گردهمایی خانه ترانه را این‌گونه عنوان می‌کند: «هیچ‌گاه ترانه جدی گرفته نشده، نقد و بررسی انجام داده نشده، ما می‌خواستیم بچه‌های علاقه‌مند و ترانه‌سراها دور هم جمع شوند، ترانه‌ها را بشنوند و از تجربیات دیگران استفاده کنند و در واقع به گردهمایی برای تبادل نظر بین ترانه‌سرایان تبدیل شود و خوانندگان و آهنگسازان بتوانند بدون واسطه از خود شخص ترانه‌سرا، ترانه‌ای را که علاقه‌مند هستند، بگیرند.»

او معتقد است ترانه هنری است که شاید خیلی‌ها بدون هیچ‌گونه تخصصی بتوانند آن را انجام دهند و موفق باشند یا نباشند. متاسفانه اشکال از اختلاف نظر و رسیدن به حاشیه‌ها و دوری از ترانه و پیشرفت ترانه است.

وی حاشیه‌ها را خاله‌زنک‌بازی، زیرآب زدن و پشت سر دیگران حرف زدن می‌داند.