معرفی روش تحلیل استاتیکی فزاینده غیرخطی مدی و تعیین نسبت تغییر مکان نسبی طبقات توسط آن

با افزایش ثبت زلزله ها و ارتقاء دانش بشر درباره این پدیده, تفسیر نحوه رفتار سازه ها در زمان زلزله و راه کارهای افزایش ایمنی در مقابل این پدیده نیز به روز می شوند

با افزایش ثبت زلزله‌ها و ارتقاء دانش بشر درباره این پدیده، تفسیر نحوه رفتار سازه‌ها در زمان زلزله و راه‌کارهای افزایش ایمنی در مقابل این پدیده نیز به‌روز می‌شوند. در این راستا، تعریف مشخصی از ایمنی، عملکرد و خطر زلزله باعث ایجاد زبان مشترک بین محققان و مهندسان و امکان به‌کارگیری این تعاریف در محاسبات سازه‌های جدید و کنترل سازه‌های موجود می‌گردد. توسعه روش‌های طراحی براساس عملکرد مبتنی بر این بینش جدید می‌باشد. با توسعه مفاهیم طراحی لرزه‌ای، ابزار محاسباتی نیز توسعه یافته است. در این میان، روش‌های تحلیل استاتیکی غیرخطی با توجه به سادگی، سرعت انجام و سادگی تفسیر نتایج در مقایسه با روش‌های تحلیل دینامیکی غیرخطی به سرعت مورد اقبال مهندسان واقع شده‌اند. به‌عنوان مثال، روش تحلیل استاتیکی فزاینده غیرخطی به‌عنوان پایه‌ای برای روش‌های تحلیل و کنترل سازه‌ها که می‌توان از آنها به‌عنوان نسل دوم روش‌های تحلیل استاتیکی غیرخطی نام برد، کاربرد یافته است. یکی از این روش‌ها تحلیل استاتیکی فزاینده غیرخطی مدی نامیده شده است. در این روش دو مفهوم نیاز لرزه‌ای و ظرفیت سازه، با ارائه مفهوم سازه یک‌درجه آزاد معادل با یکدیگر مقایسه شده و در نهایت حداکثر تغییر مکان انتهای سازه موجود بر اثر زلزله مفروش با استفاده از نگاشت آن زلزله تعیین می‌شود.

محمدرضا منشوری

محسن غفوری آشتیانی

عبدالرضا سروقدمقدم