۱۱۳ روز تا دوحه

مبنای اعزام تیم ها به دوحه, برخورداری از شانس كسب مدال بود بی تردید رشته هایی مثل هندبال, شمشیربازی, شطرنج, بسكتبال, تیراندازی و بختی برای كسب مدال از مهمترین رویداد ورزشی آسیا ندارند

پس از برگزاری چند جلسه نیمه تمام درخصوص معرفی تیم های اعزامی به بازی های آسیایی دوحه، سرانجام فدراسیون های ورزشی از بلاتكلیفی خارج شدند.

مبنای اعزام تیم ها به دوحه، برخورداری از شانس كسب مدال بود. بی تردید رشته هایی مثل هندبال، شمشیربازی، شطرنج، بسكتبال، تیراندازی و... بختی برای كسب مدال از مهمترین رویداد ورزشی آسیا ندارند. به همین خاطر ستاد بازی های آسیایی در كشورمان دلیل اعزام این تیم ها را شانس بالای ۵۰ درصد برای كسب مدال دانسته كه پس از پایان بازی ها غیرمنطقی بودن این درصد برای مسئولین ستاد احراز خواهد شد از طرفی اگر این رشته ها ۵۰ درصد شانس برای كسب مدال از بازی های آسیایی دارند، پس فوتبال ایران هم برای قهرمانی در جام جهانی ۲۰۱۰ حداقل دارای ۸۰ درصد شانس است.

علی كفاشیان در برنامه بسیار ضعیف «ورزش و مردم» كه مدت ها است به تعریف و تمجید صرف از مهمانان برنامه اختصاص دارد، از همین حالا به توجیه شكست احتمالی كاروان اعزامی به دوحه پرداختند. كفاشیان می گفت برای ۸۷ درصد مدال ها از همین حالا هیچ شانسی نداریم و باید برای ۱۳ درصد بقیه بجنگیم. زیرا در ورزش بانوان كه تقریبا می شود گفت اصلا حضور نداریم و در رده آقایان نیز از صدها مدالی كه در شنا، تیراندازی، قایقرانی، ژیمناستیك، دوومیدانی و... توزیع خواهد شد نصیب خاصی نخواهیم برد.

معلوم نیست این اقرار تاسف بار چه نفعی برای متولیان ورزش كشور در پی خواهد داشت كه كفاشیان آنگونه لبخند می زد. زیرا اگر مردان ورزشكار ما حتی در سطح آسیا هم برای صدها مدال رشته های مختلف هیچ بختی ندارند، بخشی از دلایل را باید در ناكارآمدی مسئولین جست وجو كرد كه سال ها در سازمان تربیت بدنی، كمیته ملی المپیك و فدراسیون های ورزشی مدیریت كرده اند اما گشایشی در اوضاع نامطلوب آن رشته های ورزشی پدید نیامده. امروز در همین رشته های پرمدال، قطری ها و بحرینی ها و اماراتی ها هم شانس بیشتری نسبت به تیم كشورمان دارند. اگر نگاهی به اسامی روسای فدراسیون های این رشته های ورزشی در سال های گذشته بیندازیم به ندرت ممكن است مدیر متخصصی كه در آن رشته نیز سابقه فعالیت داشته باشد را بیابید. ستاد بازی های آسیایی در ایران از اعزام اغلب رشته های ورزشی به دوحه خودداری كرد تا در هزینه ها صرفه جویی شود.

جلوگیری از اتلاف سرمایه البته امری است پسندیده اما مسئولین ارجمند این ستاد بهتر بود به جای ممانعت از اعزام ورزشكاران، تعداد مسافرین همیشه همراه را كاهش می داد. همان عزیزانی كه همیشه در مراسم افتتاحیه المپیك ها و بازی های آسیایی پشت سر پرچمدار كاروان ایران رژه می روند و نوع مسئولیت آنها نیز بر هیچ كس مشخص نیست. به هر حال رشته هایی مثل كشتی آزاد، كشتی فرنگی، وزنه برداری و ورزش های رزمی همیشه در بازی های آسیایی موفق بوده اند و مدال گرفته اند و قهرمان شده اند. كاش ستاد مربوطه اعلام می كرد چه تحولی در ورزش كشور پدید آورده و در بازی های آسیایی دوحه كدام رشته ورزشی از ایران خواهد توانست به عنوان پدیده، قاره پهناور را شگفت زده كند.

در جدول رده بندی مدال ها، رسیدن به چین، ژاپن، كره جنوبی و كره شمالی كه محال است. اما چرا باید همچنان از قزاقستان، ازبكستان، تایوان، هندوستان، تایلند و پاكستان نیز عقب بمانیم.

سهراب خاقانی