ارتباط پزشک و بیمار

کار مراقبین بهداشتی، تامین یک نیاز ابتدایی یعنی حفظ و ارتقای سلامت افراد است. با وجود جنبه های تجاری محیط پزشکی امروزه برای بسیاری از پزشکان، طبابت همچنان به صورت پاسخ به نیاز …

کار مراقبین بهداشتی، تامین یک نیاز ابتدایی یعنی حفظ و ارتقای سلامت افراد است. با وجود جنبه های تجاری محیط پزشکی امروزه برای بسیاری از پزشکان، طبابت همچنان به صورت پاسخ به نیاز دردمندان باقی مانده است. یعنی از خود گذشتگی برای تامین آسایش دیگران. با این که طب بیشتر ماهیتی قراردادی دارد، اما تنها به آن محدود نمی شود. قراردادی بودن رابطه حرفه ای موجب نوعی کوته بینی می شود و انسانی حرفه ای را به وجود می آورد که خیلی مضایقه کار، خیلی محاسبه گر و بسیار انفعالی است و خیلی زود از همراهی با پریشانی های بیمار خسته می شود. ارتباطی که بین پزشک و بیمار وجود دارد از یک قرارداد فراتر می رود و به صورت رابطه ای مبتنی بر اعتماد متقابل و اعتقاد قلبی درمی آید. پزشک با آگاهی درباره راه های مختلف مراقبت های بهداشتی رابطه ای مبتنی بر اعتماد با بیمار برقرار می کند که در آن حفظ منافع بیمار بیشترین اهمیت را دارد. هم پزشک و هم بیمار در رابطه شان حقوق و مسؤولیت هایی دارند و در صورت رعایت این حقوق و مسؤولیت ها، هر دو سود می برند. رازداری و کسب رضایت بیمار از روی آگاهی، جلوه هایی از این اعتماد یا ارتباط دو جانبه هستند.

به طور مثال اگر پزشک تصدیق خلاف واقع درباره شخصی برای معافیت از خدمت در اداره های رسمی یا نظام وظیفه یا برای ارائه به مراجع قضایی بدهد (برای مثال متهم برای رهایی از مجازات شلاق از پزشک گواهی گیرد که اجرای آن مجازات موجب تشدید بیماری اش می شود یا برای عدم صدور در شعبه بازپرسی گواهی صادر کند که متهم دارای بیماری است که باید یک هفته بستری باشد و. . . ) به ۶ ماه تا ۲ سال حبس و به ۳ تا ۱۲ میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد. اگر پزشک مزبور برای صدور گواهی خلاف واقع رشوه دریافت کند، علاوه بر بازگرداندن و ضبط آن به عنوان جریمه به مجازات مقرر برای رشوه گیرنده محکوم خواهد شد.

دکتر زهرا شاهرودی مقدم