اربعینی زغم شاه شهیدان بگذشت

باز این چه آتشی است که از جور اشقیا
بر جان خلق فتاده زغوغای کربلا
تنها نه من به سوز و گدازم دراین عزا
سوزند مسلمین همه زین ظلم ناروا
گوئی درخت و سنگ از این ماجرای شوم
در سوگواری …

باز این چه آتشی است که از جور اشقیا

بر جان خلق فتاده زغوغای کربلا

تنها نه من به سوز و گدازم دراین عزا

سوزند مسلمین همه زین ظلم ناروا

گوئی درخت و سنگ از این ماجرای شوم

در سوگواری اند ولی بی صدا

بین ابرها کزین همه ظلم و ستمگری

ماتم گرفته و گریه کنند زین جفا

تنها نه خاکیان به فغانند و مضطرب

گوئی که کائنات شریک اند در فدا

اربعینی زغم شاه شهیدان بگذشت

بنهاد پا به راه حق و ساخت جان فدا

جا دارد آنکه خون رود از دیدگان خلق

اندر عزای آن شه بی لشگر و سپا

پرنور دین ماست زجانبازی حسین

آوخ که دزد و دغل کارکنون هست بجا

ذکر مصیبت شهدا چند میکنی

گو اندکی ز صولت آن شاه اولیا

در بین جمع زعزم و شجاعت سخن بگو

گر گریه میکنی تو بکن گریه در خفا

برحالت کسی که نشد بنده ظلم

آخر بگو به سرزدن و گریه ات چرا؟

جانم فدای آنکه به صدگونه در نبرد

بنهاد پا به راه حق و ساخت جان فدا

ای مظهر شجاعت و مردانگی حسین

ای محکم از جهاد تو آئین مصطفا

ای آنکه در برابر جور و ستمگری

تسلیم مفسدان نشدی برتو مرحبا

مصداق لوح- معنی نون- مظهر قلم

نور ازل- چراغ ابد- مشعل بقا

ای شاه ملک دین وی دشمن ریا

با تیغ ذوالفقار بزن جمله اشقیا

بر بارگاه عدل تو (مردوخ) بساید سرنیاز

گوید که دزد و جاعل و قاتل شود فنا

نویسنده : ناصر یمین مردوخی کردستانی