وقتی دیدی که سازش ندارند...

اگر بچه‌های شما پشت سر هم به‌دنیا آمده‌اند و مدام با هم دعوا می‌کنند، این توصیه‌های روانشناسان را به‌کار گیرید، تا مشاجره آنها به حداقل برسد.
▪ از دور کنترل‌شان کنید: دعوای …

اگر بچه‌های شما پشت سر هم به‌دنیا آمده‌اند و مدام با هم دعوا می‌کنند، این توصیه‌های روانشناسان را به‌کار گیرید، تا مشاجره آنها به حداقل برسد.

از دور کنترل‌شان کنید:

دعوای میان برادر و خواهرها، غیرقابل اجتناب است و نقش مهمی در شخصیت آنها بازی می‌کند. در واقع مشاجره به آنها کمک می‌کند تا جایگاه خود را بیابند. در صورتی‌که شما مرتباً، فرزندان خود را ساکت کنید، درست است که آنها را از دعوا کردن باز می‌دارید اما باعث می‌شوید ناگهان منفجر شوند! بهتر است اجازه بدهید گاهی بچه‌ها با هم دعوا کنند. به این ترتیب راحت‌تر می‌توانید آنها را آرام کنید.

بعضی ساعت‌ها را به‌طور شخصی به آنها اختصاص دهید:

به فرزندانتان ثابت کنید که عشق شما برای هر یک از آنها به یک میزان است. بهترین کار آن است که وقتی را به بودن همراه آنها در فعالیتی که به آن علاقه دارند، اختصاص دهید. به همراه فرزند بزرگ‌تان، به سینما بروید و با فرزند کوچک‌تان، کارتون ببینید.

متفاوت باشید:

در صورتی‌که با همه فرزندانتان به یک شکل برخورد کنید، این احتمال وجود دارد که با دست خودتان، آتش حسادت و دعوا را برافروزید. کودکان همیشه به‌دنبال یافتن تفاوت‌هائی هستند که در رفتار ما با خودشان می‌بینند. با هر یک از کودکان‌تان آن‌گونه که او می‌خواهد رفتار کنید. نه مثل خواهر و برادرهایش...

آرام باشید:

اجازه بدهید بچه‌ها با هم بحث کنند. هرگز در دعوای آنها مداخله نکنید. مگر آنکه سلامت آنها در خطر باشد، یا کار به زد و خورد بکشد در این صورت به آرامی مداخله کنید. به چشمان آنها نگاه کنید و در حالی‌که با آنها حرف می‌زنید، دست و شانه‌هایشان را لمس کنید تا مطمئن شوند که در کنار شما حمایت می‌شوند. هرگز این سئوال را نپرسید که ”چه کسی شروع کرد؟“

قوانین را، مجدداً یادآوری کنید:

وقتی دعوا تمام شد و سر و صداها خوابید، درباره دلیل دعوا سئوال کرده و قوانینی را که برای فرزندانتان مقرر کرده‌اید، یک بار دیگر به آنها یادآوری کنید. مثلاً بگوئید: ”کتک‌کاری، مو کشیدن، گاز گرفتن و... ممنوعه! دیگه نمی‌خوام تو خونه شاهد این کارا باشم“.

با کودکتان، صحبت کنید:

در روانشناسی، تکنیکی وجود دارد به نام احساس کردم، احساس کردی، پیدا کردیم. به کودکتان بگوئید: ”منم وقتی خیلی کوچک با برادرم دعوا می‌کردم. خیلی زشت و بد بود. می‌خوای داستان بدترین دعوامونو برات تعریف کنم.“ مطمئن باشید که با دهان باز به صحبت‌های شما گوش خواهد داد. مهم آن است که طی داستان خود به او بفهمانید، مشکلات را می‌توان با حرف زدن برطرف کرد.

آگاهانه تنبیه کنید:

در صورتی‌که شاهد دعوای بچه‌ها بودید، به هیچ‌وجه یکی از آنها را تنبیه نکنید. بهتر است برای همگی آنها، تنبیه سبکی انتخاب کنید. در صورتی‌که یکی یا همگی آنها را به شدت تنبیه کنید، یک اتفاق ساده را به یک احساس نفرت همیشگی، تبدیل خواهید کرد.

از خودتان بپرسید:

در صورتی‌که از دعوای بچه‌ها کلافه شدید، از خودتان بپرسید که آیا شما با برادر و خواهرهایتان دعوا نمی‌کردید؟ آیا قوانین را برای فرزندانتان مشخص کرده‌اید؟ آیا با یکی از کودکان‌تان، خوش‌برخوردتر از دیگران نیستید؟ گاهی اتفاق می‌افتاد که شما ناآگاهانه طرف یکی از فرزندانتان را بگیرید. به هر حال سعی کنید با صحبت کردن با کودکانتان مسائل را حل کنید.

هرگز با همسرتان، جلوی فرزندانتان بحث نکنید:

فراموش نکنید که فرزندانتان از همان سنین کودکی متوجه عکس‌العمل‌های شما می‌شوند. والدینی که با هم بحث می‌کنند الگوی کودکانشان می‌شوند. از سوی دیگر کودکانی که شاهد دعوای والدین هستند، بی‌دلیل با خواهر و برادرهایشان دعوا می‌کنند تا تنها، شلوغ کرده باشند. از نظر روانی این‌گونه کودکان خود را فدا می‌کنند تا دعوای والدین بخوابد و از جدا شدن آنها، از هم جلوگیری کند.

مثبت باشید:

همیشه با کودکانتان، مثبت صحبت کنید. چرا می‌خواهید همیشه به جنبه منفی قضیه نگاه کنید؟ اگر کنار هم نشسته‌اند و در بازی مشاجره می‌کنند، به آرامی به آنها بگوئید ”چقدر با هم توپ بازی می‌کنید“ یا ”شما که با هم خوب بازی می‌کردید“. به‌هیچ وجه از کلمات ”همیشه“ و ”هرگز“ استفاده نکنید، مثلاً به آنها نگوئید ”شما همیشه با هم دعوا می‌کنید.“