هلی كوپتری به نام دوك

این هنرپیشه بزرگ , هیچگاه نتوانست از سیاست هم دور باشد او به نحو آشكاری برای كاندیداهایی كه گمان می كرد برحق هستند تبلیغ می كرد دو نفر از معروف ترین كسانی كه «جان وین » حامی آنها بود «باری گلدواتر» و «رونالد ریگان » بودند همچنین او سه سال تمام به نحو افتخاری در نقش مدیر «اتحادیه تصویر متحرك » برای معرفی و تبلیغ چهره های ایده آل امریكایی تلاش كرد

«جان‌ وین‌» عشق‌ عمیقی‌ به‌ سرزمینش‌ داشت‌. میهن‌پرستی‌ او در زندگی‌اش‌ نیز تاثیر داشت‌. در جوانی‌، او قصد داشت‌ تا به‌ ارتش‌ بپیوندد، اما یك‌ مصدومیت‌ قدیمی‌ كه‌ در فوتبال‌ دچارش‌ شده‌ بود، جلوی‌ این‌ اقدام‌ او را گرفت‌. نقل‌ شده‌ كه‌ «جان‌ وین‌» به‌ این‌ دلیل‌ گفت‌: «بیش‌ از هر كار دیگری‌ عاشق‌ استخدام‌ شدن‌ در نیروی‌ دریایی‌ بودم‌. وقتی‌ موفق‌ به‌ این‌ كار نشدم‌، ناامیدی‌ عمیقی‌ سرتاپایم‌ را فرا گرفت‌.»

ممكن‌ است‌ جامعه‌ نظامی‌ امریكایی‌، بابت‌ از دست‌ دادن‌ یك‌ افسر علاقه‌مند یك‌ فرصت‌ استثنایی‌ را از دست‌ داده‌ باشد، اما «جان‌ وین‌» فعالیت‌هایش‌ را در زمینه‌ نظامی‌ رها نكرد. او در طول‌ جنگ‌ دوم‌ جهانی‌ به‌ «ارگان‌ خدمت‌ به‌ امریكا» پیوست‌ و در حمایت‌ سربازان‌ امریكایی‌ در این‌ جنگ‌ تا جنگ‌ ویتنام‌ پیشقدم‌ بود. دیدارهای‌ او از خطوط‌ مقدم‌ جبهه‌ باعث‌ تهییج‌ و تحریك‌ جوانان‌ علاقه‌مند می‌شد. او همچنین‌ پس‌ از اینكه‌ زیردریایی‌ كاپیتان‌ «هنسون‌» غرق‌ شد، بازوبند او را مدام‌ بر دستش‌ می‌بست‌. با اینكه‌ «هنسون‌» هیچگاه‌ دیگر به‌ خانه‌اش‌ بازنگشت‌، اما «جان‌ وین‌» همیشه‌ با زن‌ و پسر آن‌ كاپیتان‌ در ارتباط‌ بود و آنها را حمایت‌ می‌كرد.

این‌ هنرپیشه‌ بزرگ‌، هیچگاه‌ نتوانست‌ از سیاست‌ هم‌ دور باشد. او به‌ نحو آشكاری‌ برای‌ كاندیداهایی‌ كه‌ گمان‌ می‌كرد برحق‌ هستند تبلیغ‌ می‌كرد. دو نفر از معروف‌ترین‌ كسانی‌ كه‌ «جان‌ وین‌» حامی‌ آنها بود «باری‌ گلدواتر» و «رونالد ریگان‌» بودند. همچنین‌ او سه‌ سال‌ تمام‌ به‌ نحو افتخاری‌ در نقش‌ مدیر «اتحادیه‌ تصویر متحرك‌» برای‌ معرفی‌ و تبلیغ‌ چهره‌های‌ ایده‌آل‌ امریكایی‌ تلاش‌ كرد.

در مدت‌ فعالیت‌ و زندگی‌ «جان‌ وین‌» تقدیرهای‌ زیادی‌ از او به‌ عمل‌ آمد. در طول‌ یك‌ دیدار از ویتنام‌ در سال‌ ۱۹۶۶، او بازوبند شهروندی‌ افتخاری‌ یكی‌ از شهرهای‌ امریكا را گرفت‌. در سال‌ ۱۹۷۳ نیز او مدال‌ طلای‌ امریكایی‌ نمونه‌ را به‌ دست‌ آورد و در سال‌ ۱۹۷۹ نیز كنگره‌ امریكا، «جان‌ وین‌» میهن‌پرست‌ را به‌ مدال‌ طلای‌ كنگره‌ مفتخر كرد.

در سالهای‌ اخیر، همچنین‌ تقدیری‌ از ارتش‌ امریكا نیز در مورد «جان‌ وین‌» به‌ عمل‌ آمده‌ كه‌ در اقدامی‌ منحصر به‌ فرد نام‌ یكی‌ از هلیكوپترهایشان‌ را «دوك‌» (لقب‌ جان‌ وین) نامیده‌اند. در مراسم‌ نامگذاری‌ این‌ هلیكوپتر در سال‌ ۱۹۹۸، خیلی‌ها حضور داشتند، از جمله‌ فرزندان‌ و نوه‌های‌ «جان‌ وین‌»، اعضای‌ كنگره‌، رییس‌ «اتحادیه‌ خدمت‌ به‌ امریكا» و همچنین‌ شماری‌ از افسران‌ ارشد ارتش‌ امریكا. «مایكل‌ وین‌» فرزند «جان‌ وین‌» در این‌ مراسم‌ گفت‌: «جان‌ وین‌ كشورش‌ را دوست‌ داشت‌ و از آن‌ مهمتر رسوم‌ كشورش‌ را دوست‌تر داشت‌.»در زمان‌ زندگی‌اش‌ «وین‌» در پاسخ‌ به‌ انتقاداتی‌ كه‌ از منش‌ سیاسی‌ او می‌شد گفت‌: «خب‌ من‌ پرچم‌ امریكا را در دستم‌ گرفته‌ام‌. آیا پرچم‌ دیگری‌ سراغ‌ دارید كه‌ من‌ دستم‌ بگیرم‌؟ خب‌، من‌ كشورم‌ را دوست‌ دارم‌ با تمام‌ خطاهایی‌ كه‌ داشته‌ و دارد. من‌ از این‌ بابت‌ شرمنده‌ نیستم‌، نبوده‌ام‌ و نخواهم‌ بود.»