دعا به قدر یک قلب کوچک روشن

خدایا می‌خواهم مثل یک انسان خوب بودن را تمرین کنم.
خدایا می‌خواهم روزی برسد که شب پشیمان نباشم. روزی که حرف ناروایی به مادرم نزده باشم، رفتار ناخوشایندی با پدرم نکرده باشم، …

خدایا می‌خواهم مثل یک انسان خوب بودن را تمرین کنم.

خدایا می‌خواهم روزی برسد که شب پشیمان نباشم. روزی که حرف ناروایی به مادرم نزده باشم، رفتار ناخوشایندی با پدرم نکرده باشم، روزه‌ای نخورده باشم، غیبتی درباره دوستم نکرده باشم، دروغی به مدیر بخش نگفته باشم، نفرینی به موتورسواری که نزدیک بود زیرم کند نکرده باشم، آزارم به جانداری نرسیده باشد و حتی زنبوری نکشته باشم. می‌خواهم آنقدر وسیع شوم که بتوانم از ته دل برای خوشحالی دیگران خوشحال شوم و برای ناراحتی‌شان، غمگین و قبل از اینکه برای خودم دعا کنم، دعا کنم که خواسته‌های دیگران را اجابت کنی و آنقدر دلم روشن شود که نتوانم راه گم کنم. آنقدر بزرگ شوم که اشکهایم برای بریدن شاخه درختی هم روان شود- مثل وقتی که بچه بودم- چه رسد به بی‌تفاوت گذشتن از رنج‌آدم‌ها در هیاهوی زندگی و آنقدر پرظرفیت شوم که این همه را تاب بیاورم.

خدایا دلم می‌خواهد کاشف شیوه کاشتن بذر خوبی در قلب‌ها باشم، فکر می‌کنم ثمره آن باید تجربه چیزی مثل بهشت در روی زمین باشد حتی وقتی پای جهنم همه زشتی‌ها در میان است.

خدایا، من همینم، یک نقطه، که احتمالاً حالا چراغانی شده چون سرتا پایش به یاد توست. خدایا کاری کن این روشنی را با خودم از مسجد به خانه ببرم و به خیابان و به محل کارم و به هر جا که بروم.