پایان حكومت مطلقه «سرالكس» دریونایتد

الكس فرگوسن برای اینكه ببیند پس از تصاحب باشگاه منچستر یونایتد توسط مالكوم گلیزر سرمایه دار امریكایی باید به رهبری این تیم ادامه بدهد یا خیر, به مشورت با نزدیكانش خواهد پرداخت

این مربی مشهور اسكاتلندی از وضعیت جدید منچستر كه سیما و اقدامات این باشگاه را از این پس به كلی عوض خواهد كرد، آشكارا خوشش نمی آید و شاید در خواست گلیزر را برای اینكه با او یك زوج كاری تازه را تشكیل دهد، نپذیرد.

گلیزر می خواهد پس از تملك منچستر كه پنجشنبه گذشته روی داد، یك خانه تكانی اساسی را در سطح مدیران باشگاه صورت دهد اما به اطلاع فرگی رسانده كه مایل به ابقای او است. ظاهراً وی تحقیقاتش را در خصوص این مربی افسانه یی كامل كرده و از شرایط كاری وی راضی است.

این در حالی است كه او از مخالفت آشكار فرگوسن با وی و تلاشش برای زمامداری در اولدترافورد طی ماه های اخیر مطلع بوده است. با این حال گلیزر مایل نیست به همان دامی بیفتد كه در سال ۱۹۹۵ و پس از خریداری باشگاه «فوتبال امریكایی» تامپابی بوكانیرز افتاد. در آن سال او به سرعت ویم ویچ را كه مربی آن تیم بود، بركنار كرد و با عواقب آن مواجه شد. در عین حال مشخص نیست كه آیا فرگوسن پس از شكست های اخیرش در لیگ برتر و در شرایطی كه یونایتد قدم به یكی از نامطمئن ترین و نامشخص ترین ایام حیات خود نهاده، مایل به ماندن در چنین فضایی هست یا خیر.

حذف یك مثلث

فرگوسن می داند كه یكی از اولین كارهای گلیزر كنار گذاشتن مثلث ایان ماچ، جیم اونیل و روی گاردنر از عضویت در هیأت مدیره باشگاه است. به علاوه نیك هامبی كه مدیر مالی باشگاه بوده، به احتمال قوی كنار گذاشته خواهد شد و جوئل پسر بزرگ گلیزر كه در ثمر دادن تلاش پدرش بسیار مؤثر بوده است، مایل است یك دفتر كاری مستقل و بزرگ در اولدترافورد در اختیار وی گذاشته شود و مكانی در هیأت رییسه نیز به او اهدا گردد. یكی از نزدیكان فرگی دیروز گفت او اصلاً خوشش نمی آید مجبور باشد به این امریكایی های احمق هر روز گزارش كارش را بدهد و یا جوابگوی سؤالات غیر حرفه یی آنها باشد. تغییرات بنیادین در منچستر اجتناب ناپذیر است و شاید تنها دلخوشی فرگوسون این باشد كه دیوید جیل مدیر اجرایی منچستر به رغم به راه اندازی یك نهضت ضد گلیزر در ماه های گذشته، به احتمال قوی سركارش می ماند زیرا سرمایه دار امریكایی در كوتاه مدت به خدمات و اطلاعات او نیازمند است. فرگوسن با جیل بسیار خوب كنار می آید و همین مسأله در تصمیم وی در خصوص رفتن یا ماندن بسیار مؤثر خواهد بود.

ارزش اش را ندارد

جیل قطعاً می كوشد كه او را نگه دارد اما فرگوسون شاید به این نتیجه برسد كه در ۶۴ سالگی ارزش اش را ندارد كه بماند و این زحمات و مشكلات را بر خود هموار كند. اگر منچستر هفته بعد در فینال جام حذفی انگلیس تیم آرسنال را ببرد و آنگاه فرگوسن برود، با خاطره یی خوش و در هیأت یك قهرمان خواهد رفت. به نفع خود او هم خواهد بود زیرا نشانه های روشن حاكی از آن است كه او توان ساقط كردن چلسی و آرسنال را در درازمدت ندارد، با این حال این حالت در تضاد با علایق و سلایق فرگی است كه هنوز می پندارد قادر به پس گرفتن حكومت گذشته اش است و یك تار پیوند ابدی را بین او و باشگاه برقرار ساخته است. فرگی تا قبل از رویداد بزرگ پنجشنبه به كرات گفته بود كه مایل است حداقل دو سال دیگر در اولدترافورد بماند. با این حال در صورت ماندن، كار او بسیار سخت خواهد بود زیرا باید با خانواده یی سر و كله بزند كه هیچ اطلاع ریشه یی و تخصصی در فوتبال ندارد. از طرف دیگر خود مالكوم گلیزر معمولاً در باشگاه محل تملك اش دیده نمی شود و دنبال تجارت و كاسبی های خود است و اعضای تامپابی بوكانیرز می گویند او را به ندرت می بینند.

ریو فردیناند می رود؟

فرگوسون طرح هایی برای خریداری نفرات تازه و تقویت تیمش از این طریق دارد اما مشخص نیست كه «گلیزر غایب» تا چه حد بر آن مهر تأیید خواهد زد. جیل او را تشویق كرده است كه رقم تضمین شده در این خصوص (۲۰ میلیون پوند) را فعلاً بپذیرد و بر همان اساس كار كند و آینده بهتر از این خواهد بود ولی حالا كه گلیزر آمده مشخص نیست كه تكلیف و نتیجه مذاكرات تمدید قرارداد با گیگز، اوشی، كریستیانو رونالدو، فله چر و بخصوص ریو فردیناند چه خواهد شد. خیلی ها می گویند بعید است گلیزر با پول هنگفتی كه فردیناند برای تمدید قراردادش می خواهد و بیشتر شبیه به یك باج خواهی است، موافقت كند و این به معنای رفتن گران ترین مدافع انگلیسی از اولدترافورد خواهد بود. مجموعه احتمالات و شرایط فوق چیزی نیست كه براساس آن بتوان رأی به ماندن فرگوسون داد. حداقل قضیه این است كه حكومت مطلقه سرالكس بر اولدترافورد را با آمدن باند جدید باید پایان یافته دانست.