خال های خوب خال های بد

همه افراد، حداقل یک خال بر روی پوست خود دارند اما باید بدانیم که برخی از این خال ها باعث بروز برخی مشکلات می شوند و بهتر است به سرعت آن ها را درمان کنیم.
به گزارش مشرق به طور کلی …

همه افراد، حداقل یک خال بر روی پوست خود دارند اما باید بدانیم که برخی از این خال ها باعث بروز برخی مشکلات می شوند و بهتر است به سرعت آن ها را درمان کنیم.

به گزارش مشرق به طور کلی خال ها به دو گروه خال های اکتسابی وخال های مادرزادی تبدیل می شوند. حال باید بدانیم کدام خال ها خوب و کدام بد یا خطرناک هستند.

خال های اکتسابی

خال های اکتسابی، اغلب خوش خیم هستند، ولی درمواردی مثل رشد یا تغییر شکل خال، نمای غیر معمول مثل عدم، تقارن، نامنظم بودن حاشیه، یکنواخت نبودن رنگ و اندازه بیش از ۷ میلی متر آنها را برمی دارند. خال های اکتسابی ممکن است به دنبال بلوغ، حاملگی یا تجویز هورمون های غدد فوق کلیه ایجاد یا تشدید شوند و برحسب عمق به سه دسته تقسیم می شوند:

۱) سطحی: از دوره کودکی به شکل گرد یا بیضی و متقارن، از یک تا ۱۰میلی متر و به رنگ قهوه ای روشن یا تیره و حتی سیاه و معمولا درکف دست و پا می باشند.

۲) مرکب: به شکل گرد یا بیضی و متقارن با سطح صاف از قهوه ای روشن تا تیره به هنگام بلوغ پررنگ و درشت تر شده و ممکن است موهای زبر از آن رشد کند. محل آن ها درتنه است، اما درچشم و حنجره هم دیده شده.

۳) مراحل پوستی: درافراد بالغ به شکل برجستگی کروی و نرم با رنگ قهوه ای کمرنگ که به تدریج به رنگ قرمز گوشتی درمی آید.

خال های مادرزادی

حدود یک درصد از نوزادان دارای این خال ها هستند که به سه دسته تقسیم می شوند:

۱) با قطر کمتر از ۱/۵ سانتی متر که شایع تر است.

۲) با قطر ۱/۵ تا ۲۰سانتی متر

۳) با قطر بیش از ۲۰ سانتی متر که با افزایش سن تیره تر شده و گاهی در هنگام بلوغ روی آن ها مو رشد می کند.

اگر این خال ها، رشد غیرمنتظره یا تغییرات دیگری ندارند، بهتر است آن ها را تا سنین ۱۰ تا ۱۲سالگی دست نزد و بعد آن را برداشت. خال های درشت خطرناک هستند و باید درسن پایین برداشته شوند.

ملانوم

ملانوم بدخیم است و بعد از ۵۰سالگی دیده می شود. اگر والدین ملانوم داشته باشند، شیوع بیماری در فرزندان آنها تا ۸ برابر افزایش می یابد. نور آفتاب به ویژه در دوران کودکی، نقش عمده ای درایجاد ملانوم دارد. ملانوم ها معمولا بدون درد و خارش و سوزش بوده و درهر جایی از پوست ظاهرمی شوند.

هرخال با حدود (لبه) نامنظم همراه با تغییر رنگ باید معاینه شود.

چهار نوع ملانوم وجود دارد:

۱) ملانوم ها با انتشار سطحی: شیوع آن ۷۰ درصد است و معمولا از ۴۰سالگی با رشد سریع و حاشیه نامنظم با تغییرات متعدد رنگ دیده می شود و احتمال زخمی شدن دارد.

۲) ملانوم ناشی از آفتاب: بیشتر درنواحی صورت و گردن دیده می شود. از ۵۰ سالگی به رنگ های قهوه ای تا خرمایی و رشد نامنظم و نقاط برجسته روی لکه ها دیده می شود که نشانه تهاجم می باشد.

۳) ملانوم ندولر: درمردان بیشتر درناحیه پـشت و در زنان روی ساق پاها است و از ۵۰سالگی با رشد سریع و برجسته با قطر ۱۲سانتی متر دیده می شود. رنگ های آن از صورتی تا سیاه و خاکستری متغیر است.

۴) ملانوم آکرال: از ۶۵سالگی به صورت پـلاک قهوه ای با حاشیه نامنظم درکف دست ها و پاها و بستر ناخن دیده می شود.

برای درمان، ملانوم را باید برداشت و اگر پیشرفته باشد، باید به مراکز مخصوص سرطان مراجعه نمود و بعد از درمان نیز هر سه ماه یکبار، به مدت ۴ سال پیگیری کرد.