این آغاز یک رستاخیز است

طنین ندای ام را که روحانیون را به رسالت شان فرا می خواند، شنیدم. از این که عده ای از آنان احساس مسئولیت کردند، بسیار خرسند شدم، اما تصورم این است که برداشتی که از سخنان و پیام هایم …

طنین ندای ام را که روحانیون را به رسالت شان فرا می خواند، شنیدم. از این که عده ای از آنان احساس مسئولیت کردند، بسیار خرسند شدم، اما تصورم این است که برداشتی که از سخنان و پیام هایم داشتند، درست نبوده است. هرگز نگفتم که با همان مضامین، شیوه و روش هایی که پیش از این اسلام را ترویج می کردید، با شدت و حدت بیشتر ادامه دهید، بلکه هشدار دادم که اسلام به بیراهه رفته است، همان گونه که در احادیث ما رفته است که چنین می شود و از شما دعوت کرده بودم که راه غلط گذشته را اصلاح کرده و پس از درک اسلام حقیقی که از درک کنه دین در دلها – نه بر زبان ها- حاصل می شود، آن را آزادانه به دیگران ارایه کنید. به وضوح بگویم: این آغاز یک رستاخیز است. حتی چیزی ورای انقلاب و اصلاح دینی. یک تولد دوباره با بازگشت به اسلام ناب محمدی است. در این راه باید احکام و مسایل فقهی را رها کنید و به روح و حقیقت دین از طریق تجزیه و تحلیل و درک معانی و رازهای کتب مقدّس و فلسفه رجعت کنید. تأکید می ورزم که خواندن فلسفه برایتان از خواندن هر نوع دعای طوطی وار و شریعت عادت شده واجب تر است. بدون درونی کردن شیوه های اندیشیدن از طریق فلسفه هرگز به کنه کتب مقدّس پی نخواهید برد.

بدانید و فراموش نکنید، دین اسلام است که جهانی است و ورای زمان و مکان است و به همه انسان ها و عصرها تعلق دارد، نه شریعت اسلامی. شریعت اسلامی پوسته و ظاهری است بر دین که چون بدان اصرار ورزید، به معنای آن است که روح دین را درک نکرده اید و دچار ظاهرپرستی و شریعت پرستی شده اید که نه تنها اسلامی نیست، بلکه شرک آلود است! به بیان دیگر، قرار نیست که مطالبی را که پیش از این تحت عنوان اسلام به دیگران عرضه می کردید، با کمیت بیشتر دوباره ارایه کنید، بلکه باید اسلام بدور از تحجر و تعصب و مناسک و حتی شریعت را که همان اسلام ناب محمدی است، ترویج کنید. آیا می دانید تعصب و تحجر در دین از طریق به وجود می آید، با توسل به ظواهر دینی و سطحی نگری در نص کتب مقدس و حواشی را با روح دین عوضی گرفتن که نتیجه آن ظاهرپرستی و شریعت محوری در دین است.

به صراحت بگویم با فقاهت هیچ کس یک اسلام شناس حقیقی نمی شود و با تداوم این راه مصداق همان تشبیهی می شوید که غزالی برای نگهبانان جاده کعبه به کار می برد که هرگز به کعبه حقیقی – کعبه دل ها- نمی رسند. هر نوع تأکید و فشاری که بر مردم برای رعایت شعائر و شریعت اسلامی بیاورید، نه تنها نتیجه ندارد و آنان را از دین دور و حتی بیزار می کند، بلکه آن ها را از اسلام ناب محمدی نیز دور می سازد و مرتکب ثواب که نشده اید، هیچ گناه نیز کرده اید! این جمله و پیشگویی بزرگان دینی مان را هرگز فراموش نکنیم که وقتی منجی بیاید انگار که دین جدیدی آورده است. چیزی که اینک تحت عنوان اسلام بدان باور نموده و عمل می کنیم تا بدین حد از اسلام حقیقی به دور است و اصرار من در نشاندن دین اسلام به جای شریعت اسلامی و روح و حقیقت دین به جای احکام، مسائل فقهی و شعائر و شریعت اسلامی به همین سبب است. حجت تمام.

دکتر کاوه احمدی علی آبادی

دکترای فلسفه و ادیان از تگزاس آمریکا