ارزیابی رابطه احزاب و بازار سهام آمریکا

آیا ارزش دارایی های شما در بازار سهام آمریکا وابسته به این است که کدام حزب کنترل مجلس نمایندگان را در اختیار داشته باشد شواهد محکمی وجود دارد که به واقع چنین است

آیا ارزش دارایی‌های شما در بازار سهام آمریکا وابسته به این است که کدام حزب کنترل مجلس نمایندگان را در اختیار داشته باشد؟ شواهد محکمی وجود دارد که به‌واقع چنین است.

در ربع قرن گذشته، هنگامی که جمهوریخواهان کنترل هر دو مجلس سنا و نمایندگان را در اختیار داشته‌اند، ارزش سهام به طور متوسط سالانه ۲۰ درصد رشد کرده است. اما هنگامی که کنترل قوه قانون‌گذاری به طور کامل در دست دموکرات‌ها بوده است، به طور متوسط رشد شاخص داوجونز سالانه ۹/۶ درصد و رشد شاخص S&P سالانه ۱/۵درصد بوده است.

هنگامی که کنترل مجلس نمایندگان در دست یک حزب و کنترل سنا در دست حزب مخالف بوده است، رشد بازار سهام (۶/۱۵درصد برای داوجونز و ۷/۱۲ درصد برای S&P) به طور قابل توجهی کمتر از زمانی است که جمهوریخواهان کنترل هر دو مجلس را در اختیار داشته‌اند، اما این نرخ رشد باز هم به طرز چشمگیری بیشتر از هنگامی است که دموکرات‌ها کنترل کامل هر دو مجلس را در دست داشته‌اند.

در نظر اغلب مردم قدرت در اختیار حزبی است که رییس‌جمهور وابسته به آن است، اما واقعیت این است که این حزب حاکم بر قوه قانون‌گذاری نیست که در باب کمیت و کیفیت اخذ مالیات و هزینه‌کرد آن تصمیم می‌گیرد. احتمالا برخی از دموکرات‌ها سعی خواهند کرد این ارقام را تصادفی جلوه دهند، ولی این میانگین‌ها آنقدر با هم اختلاف دارند که کوچک‌بودن اندازه نمونه آماری (۲۵ سال اخیر) نمی‌تواند به طور کلی اعتبار این مقایسه را زیر سوال ببرد. در این دوره دموکرات‌ها ۱۰ سال کنترل قوه قانون‌گذاری را در اختیار داشته‌اند و جمهوریخواهان ۱۱ سال، ۵ سال هم کنترل آن مشترکا در دست هر دو حزب بوده است. البته، این ارقام مقایسه‌ای نباید چندان هم مایه شگفتی باشد؛ چرا که به طور کلی، جمهوریخواهان تلاش کرده‌اند تا نرخ مالیات بر سود سرمایه و نرخ مالیات بر سود تقسیمی سهام را بکاهند و کلا فشار مالیاتی روی بنگاه‌ها را تخفیف دهند. همه این اقدامات منتج به افزایش نرخ بازگشت سرمایه بعد از کسر مالیات می‌شود، بنابراین جای شگفتی نیست که چرا حاکمیت جمهوریخواهان بر قوه قانون‌گذاری با عملکرد بهتر بازار سهام همبسته است.

عموما، دموکرات‌ها از مالیات بیشتر بر سود سرمایه و مالیات بیشتر بر درآمد شرکت‌ها حمایت کرده‌اند، البته در میان دموکرات‌ها پرزیدنت کلینتون یک استثنا است چرا که در سال ۱۹۹۷ تحت فشار فزاینده جمهوریخواهان حاکم بر کنگره، نرخ مالیات بر سود سرمایه را کاهش داد. باراک اوباما و دموکرات‌های هم‌پیمان او اعلام کرده‌اند که قصد دارند نرخ مالیات بر سود سرمایه، نرخ مالیات بر سود تقسیمی سهام و نرخ مالیات بر درآمد شرکت‌ها را افزایش دهند، از این رو، واکنش منفی بازارها در برابر احتمال افزایش قدرت دموکرات‌ها در مجالس قانون‌گذاری و احتمال ریاست‌جمهوری اوباما مایه شگفتی نیست. حتی منفی بودن واکنش بازارهای سهام به پیشی گرفتن اوباما در نظرسنجی‌ها شدید‌تر نیز بوده است. آیا این هراس بازارها از اکثریت یافتن دموکرات‌ها است که علت این واکنش منفی است یا این که این عملکرد ضعیف بازارها است که موجب اقبال بیشتر مردم به دموکرات‌ها شده است؟ این یک پرسش قدیمی مرغ و تخم‌مرغ است، که هیچ کس نمی‌تواند به قطع و یقین تقدم هر کدام بر دیگری را اثبات کند، با این حال احتمال درستی هر یک از این دو فرض وجود دارد.

واکنش بازارهای آمریکا به حزب حاکم بر قوه قانون‌گذاری با جابه‌جا شدن اختیار این قوه بین دو حزب در گذشته سازگاری دارد. در بین سال‌های ۱۹۸۷-۱۹۸۳ که دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان هر یک کنترل یکی از مجالس را در اختیار داشتند، شاخص S&P با نرخ سالانه ۵/۱۹ درصد رشد کرد. هنگامی که بین سال‌های ۹۵-۱۹۸۷کنترل هر دو مجلس در اختیار دموکرات‌ها قرار داشت، شاخص S&P سالانه ۵/۱۰ درصد ترقی کرد و از سال ۲۰۰۷ تا به امروز که کنترل دو هر مجلس در اختیار دموکرات‌ها افتاده است، شاخص S&P سالانه ۴/۲۰ درصد تنزل کرده است.

بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۱ که قوه قانون‌گذاری به‌طور کامل در اختیار جمهوریخواهان قرار داشت، شاخص S&P سالانه ۹/۲۹ درصد ترقی کرد. رشد سالانه این شاخص در بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۷ که مجددا اختیار کامل قانون‌گذاری در دستان جمهوریخواهان قرار داشت،۰/۱۴ درصد بود. بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳، کنترل مجلس سنا بین دو حزب دموکرات و جمهوریخواه دست به دست شد و هیچ یک از دو حزب تسلط کامل و پایداری بر قوه قانون‌گذاری نداشتند. در این دوره دو ساله، شاخص S&P، به طور متوسط، سالانه ۶/۱۴ درصد تنزل کرد (که البته این تنزل با پس‌لرزه‌های حادثه ۱۱ سپتامبر همزمان بود).

احتمالا دموکرات‌ها استدلال خواهند کرد که سقوط اخیر قیمت‌ها در بازار سهام نتیجه مدیریت اشتباه پرزیدنت بوش است، اما ایراد چنین توضیحی این است که علت اولیه این بحران مالی حباب اعتبارات subprime است که فردی مک و فانی‌می مسبب آن بوده‌اند. نوارهای ویدئویی و متن صورت‌جلسات کنگره نشان می‌دهند که این دموکرات‌ها بودند که مانع از تصویب اصلاحات اساسی پیشنهادی دولت بوش و اکثریت قانون‌گذاران جمهوری‌خواه در سه سال پیش شدند.

مردم، به دلایل کاملا موجه، به شدت نگران تنزل ارزش پس‌اندازها و ذخیره حقوق بازنشستگی خود هستند. با توجه به وجود شواهد تجربی دال بر ارتباط بین قدرتمداری دموکرات‌ها و عملکرد ضعیف بازارها، اگر من مسوول کارزار انتخاباتی جمهوریخواهان برای مجالس نمایندگان و سنا بودم، به طور گسترده این آمار را همراه با نمودار به اطلاع عموم مردم می‌رساندم. عنوانی که برای این نمودارها برمی‌گزیدم، چنین بود: «تاریخ گواه آن است که اگر می‌خواهید ارزش سبد سهام‌تان هر سال ۲۰درصد رشد کند، باید مطمئن باشید که کنترل قوه قانون‌گذاری در دستان جمهوریخواهان است؛ اما اگر می‌خواهید که رشد ارزش سبد سهام‌تان سالانه تنها ۶ درصد باشد، آنگاه قوه قانون‌گذاری را به دموکرات‌ها بسپارید.»

نویسنده: ریچارد دابلیو. ران

مترجم: شهریار کیانا

منبع: واشنگتن تایمز