چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
دیستروفی عضلانی
دیستروفی عضلانی تحلیل تدریجی عضلات بدن، به ویژه عضلات انتهایی اندامها، لگن و اطراف مفصل ران، که منجر به اختلال پیشرونده در راه رفتن و حرکت میگردد. این اختلال در جنس مذکر شایعتر بوده و معمولاً کودکان ۱۲-۵ سال را مبتلا میسازد. دیستروفی عضلانی بسته به ژن معیوب انواع مختلفی دارد. این اختلال نواحی مختلفی از بدن نظیر شانهها، رانها یا صورت را درگیر میسازد.
علایم زودرس:
ضعف
راه رفتن شبیه اُردک
افتادن همراه با دشواری در برخاستن
عضلات بزرگتر و قویتر از معمول به نظر میرسند ولی در عمل ضعیفترند.
علایم دیررس:
پیشرفت ضعیف عضلانیتا حدی که تا سن ۱۲ـ۹ سال کودک مجبور به استفاده از صندلی چرخدار میشود.
عفونتهای تنفسی عود کننده
علل
دیستروفی عضلانی یک اختلال ارثی و در واقع یک ناهنجاری ژنتیکی است. این بیماری توسط خانمی که حامل ژن معیوب است اما خود بیمار نیست، به فرزندان پسر منتقل میشود. هنگامی که یک زن حامل ژن بیماری با یک مرد سالم ازدواج میکند، ممکن است نیمی از فرزندان پسر این بیماری را به ارث ببرند.
علائم افزایش دهنده ی خطر
سابقه خانوادگی دیستروفی عضلانی
پیش گیری
در صورت وجود سابقه خانوادگی این بیماری:
قبل از تشکیل خانواده، انجام مشاوره ژنتیک لازم است.
در خانمهای باردار برای تعیین جنس کودک و این که آیا به این اختلال مبتلا هست یا خیر، آمنیوسنتر باید انجام شود.
حاملین بیماری از طریق آزمایشهای طبی قابل شناسایی هستند زیرا سطح خونی یک آنزیم حاضر در آنها بالاتر از طبیعی است.
عواقب مورد انتظار
این اختلال در حال حاضر غیرقابل علاج محسوب میگردد. در برخی انواع آن، بیمار به ندرت به سنین بزرگسالی میرسند، سایر انواع پیشرفت آهستهای دارند. تحقیقات عملمی درباره علل و درمانهای این اختلال ادامه دارد و این نویدبخش کشف درمانهایی بهتر و افزایش طول عمر برای این بیماران است.
از اضافه وزن باید پیشگیری شود زیرا این عارضه خود بار اضافهای بر عضلات ضعیف شده تحمیل میکند.
عوارض احتمالی
شکستگیها یا آسیبهای مکرر ناشی از افتادن
انحنای ستون فقرات در اثر ضعف عضلات آن
پنومونی (ذاتالریه) در اثر ضعف عضلات قفسه سینه و کاهش پاسخ سرفه نسبت به محرکها
جمعشدگی عضلات
درمان
بررسیهای تشخیصی ممکن است شامل آزمایش خون برای اندازهگیری مربوط به عضلات، و نمونهبرداری عضله (برداشتن مقدار اندکی از بافت یا مایع برای بررسی آزمایشگاهی به منظور کمک به تشخیص)
به کودکان باید روشهای تنفس عمیق آموزش داده شود.
کودکان باید در حد توان به فعالیتهای مدرسهای خود ادامه دهند.
گاهی جراحی برای آزادکردن جمع شدگی عضلات یا ثابت کردن مفاصل ضرورت مییابد.
حمایت تنفسی هنگام شب مهم است.
روان درمانی یا مشاوره جهت یادگیری راههای تطبیق دادن خود با این ناتوانی و ایجاد تطابق اجتماعی سودمند است.
مراقبت بیماران در آسایشگاهها در صورتی که نیازهای آنها بیش از امکانات موجود در منزل باشد، توصیه میشود.
رخمهای فشاری
فعالیت
بیمار باید تا حدامکان فعالیتهای فیزیکی و ذهنی خود را ادامه دهد. وسایل زیادی برای کمک به غلبه بر معلولیتهای ناشی از ضعف عضلانی وجود دارد. در این زمینه بریسها میتوانند کمککننده باشند.
در صورتی که بیمار قادر به حرکت دادن اختیاری عضلات خود نباشد، ماساژ و حرکات غیرفعال عضلات توسط اعضای خانواده یا پرستار برای پیشگیری از بروز جمعشدگی عضلات ضروری است. از بیتحرکی یا ماندن در بستر به مدت طولانی باید اجتناب شود.
برگرفته از سایت سلامتیران
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
روز معلم ایران معلمان رهبر انقلاب نیکا شاکرمی دولت مجلس شورای اسلامی مجلس دولت سیزدهم خلیج فارس شورای نگهبان شهید مطهری
تهران شهرداری تهران هواشناسی معلم سیل پلیس آموزش و پرورش قوه قضاییه بارش باران سلامت سازمان هواشناسی دستگیری
قیمت دلار خودرو قیمت خودرو دلار ایران خودرو حقوق بازنشستگان قیمت طلا سایپا بانک مرکزی بازار خودرو تورم کارگران
فضای مجازی تلویزیون رادیو سریال سینما دفاع مقدس سینمای ایران موسیقی فیلم تئاتر نون خ رسانه ملی
دانش بنیان
اسرائیل غزه آمریکا فلسطین جنگ غزه چین رژیم صهیونیستی حماس نوار غزه روسیه عربستان یمن
استقلال فوتبال پرسپولیس رئال مادرید بایرن مونیخ لیگ قهرمانان اروپا تراکتور سپاهان باشگاه استقلال لیگ برتر بازی باشگاه پرسپولیس
وزیر ارتباطات پهپاد تبلیغات اپل ناسا نخبگان گوگل ویروس
کبد چرب خواب میوه دیابت کاهش وزن ویتامین بیماری قلبی مسمومیت قهوه طول عمر بیماری