حق بزرگ سیداحمد بر مردم ایران

عالم بود و هوش بسیار بالایِی داشت به اعتراف همه بزرگان در جلسات سران قوا, آن هم در در دوران آکنده از بحران دهه شصت در بسیاری مواقع, نظرات او راهگشای مسئولیت طراز اوّل کشور بود

عالم بود و هوش بسیار بالایِی داشت. به اعتراف همه بزرگان در جلسات سران قوا، آن هم در در دوران آکنده از بحران دهه شصت در بسیاری مواقع، نظرات او راهگشای مسئولیت طراز اوّل کشور بود.

انسان وارسته و عارف مسلکی بود که مدارج عرفانی را با استعداد سرشار خود و کمک از روح بلند و نفس قدسی بزرگترین عارف واصل روزگار ما به سرعت گذرانده و به قلّه‌های معرفت ربّانی راه یافته بود.

قدرت تحلیل سیاسی شگرفی داشت و با شجاعت در میدان‌های خطر وارد می‌شد و از حقیقت دفاع می‌کرد؛ مرحوم سید احمد خمینی(ره) را می‌گویم؛ مخزن‌الاسرار امام(ره)، یادگار پیر جماران که فراق مراد خویش را تاب نیاورد.

ماه تابان شخصیت عظیم این روحانی عالی‌قدر در کنار خورشید عالم‌افروز شخصیت بی‌نظیر حضرت امام خمینی (ره) جز برای خواص تلألویی در خور نیافت.

او همه چیز خود را فدای امام کرده بود و این هم یکی از آن چیزها بود.

مثل نوکری شال به کمر می‌بست و کارهای امام را چون اوجب واجبات انجام می‌داد، بی‌آنکه ذرّه‌ای یا لحظه‌ای به خود، شأنیّت خود و منیّت خود بیندیشد.

چه جمله ساده پر مغزی پیر پارسای جماران به فرزندان سید احمد گفته بود: پدرداری را از پدرتان بیاموزید!

خدا می‌داند شاید چشمان تیزبین یادگار امام، پرده‌های ناسوت را دریده بود و رضای خدا را در رضای پدر بی مانندش یافته بود و به راستی، کدام خدمت به اسلام و انقلاب و نظام و مردم بیشتر از حفظ جان و سلامت امام ارزش داشت؟

نکته فربهی که در کلام رهبر قدرشناس و معظم انقلاب درخشید، آنجا که به نقش بی‌نظیر سید احمد خمینی در حفظ جان حضرت امام اشاره داشتند که اگر ایشان نبود، شاید امام چند سال پیش از ۶۸ دار فانی را وداع می‌گفتند.

پس می‌توان برداشت کرد که این هم از همّت و هوش سرشار این سید نازنین و مظلوم بود که چند سال بیشتر امام را برای رهبری جهان اسلام حفظ کرد و این را به درستی بزرگترین وظیفه خود انگاشته بود.

از این جهت، او به گردن انقلاب دینی بزرگی داشت و دارد؛ هرچند این تنها دین او نبود.

در سال‌های سهمگین مبارزه با طاغوت، در سال‌های تلخ تبعید، در سال‌های پر التهاب جنگ و حتّی پس از رحلت غمبار حضرت امام(ره) در تثبیت رهبری رهبر بزرگوار کنونی انقلاب، نقش سید احمد خمینی، نقشی برجسته و تأثیرگذار بود؛ آری رحلت او هم مثل زندگی‌اش مظلومانه بود.

کسی که نفس‌های امام را شب‌ها می‌شمرد تا خطری جان آن یگانه دوران را تهدید نکند؛ کسی که امام اگر سکوتی طولانی می‌کرد و سخنی نمی‌گفت، او سراسیمه وضع و حال او را جویا می‌شد، اما او خود در سکوت کامل و در شبی سیاه و سنگین، قلب مهربانش از تپش ایستاد و تا صبح کسی جویای حال او نشد.

سید احمد را نه تنها به خاطر فرزند امام بودن که به خاطر عظمت شخصیتش و خدمات صادقانه‌اش به اسلام و انقلاب، باید آن‌گونه که شایسته خدومترین خدمتگزاران مردم با شرافت ایران است، ستود و بزرگ داشت.

خدا را شکر که بیت رفیع امام به یمن حضور یادگارِ یادگار امام، سید حسن خمینی که کلاه‌داری و آیین سروری داند، همچنان کانون عشق و ارادت جهان اسلام به نام بلند خمینی است.

خدایا تو را به عظمت سیدالسّادات (ص) روح ملکوتی یادگار امام را با امام و روح آسمانی امام را با پیامبر اکرم(ص) محشور فرما. آمین یا رب العالمین!

دکتر علیرضا مخبر دزفولی