دوستی به رنگ خاكستری, دشمنی به رنگ آبی

اگر در فوتبال ایتالیا یك هوادار را می كشند و سپس به احترام او یك دقیقه سكوت می كنند یا اسپانیایی ها با دریبل اعجوبه كاتالونیا حاضر می شوند برای دشمنان خود كف بزنند, در انگلستان حتی مرگ دردآور جورج بست هم آشتی لحظه ای رقبای سنتی را در پی ندارد

رنگ «آبی» را عمیق می پندارند؛ درست مانند تنفر بر جای مانده از سال ها دشمنی.درست است كه بیشتر تیم های مطرح دنیا آبی پوش نیستند اما «كینه» آن قدر در دنیای توپ گرد محسوس است كه كمبود رنگ آبی را جبران می كند.

این واژه ها در كشاكش جنجال انتقال نافرجام «هاینزه» از منچستریونایتد به لیورپول (۲ دشمن دیرینه) آشنا بود. طعنه آمیز آنكه هر ۲ تیم قرمز می پوشند. پس از آبی خبری نیست، با این حال تا دلتان بخواهد از نفرت رقبا نشانه هایی می بینید!دشمنی تیم های اول مناطق فوتبال خیز جزیره در قالبی غیر از آنچه «ذات فوتبال» تعبیر می شود ،قابل تعریف نیست.

● خاكستری مطلق

به یك رنگ دیگر می رسیم. دنیای توپ گرد، خاكستری به نظر می رسد. دوستی ها، دشمنی ها، اشك ها و لبخندها كاملاً طبیعی است. فعلاً با این عناصر رومانتیك كاری نداریم. از مسأله «هاینزه» به مقوله دشمنی صادقانه می رسیم كه در ماجرای اخیر كاملاً تعریف شد. منچستریونایتد كار را به دادگاه كشاند تا مانع حضور بازیكن آرژانتینی خود در تیم رقیب شود.در این مورد خاص، حكایت متفاوت نشان می دهد.

اگر در فوتبال ایتالیا یك هوادار را می كشند و سپس به احترام او یك دقیقه سكوت می كنند یا اسپانیایی ها با دریبل اعجوبه كاتالونیا حاضر می شوند برای دشمنان خود كف بزنند، در انگلستان حتی مرگ دردآور جورج بست هم آشتی لحظه ای رقبای سنتی را در پی ندارد.

خوب به یاد داریم چندی بعد از این اتفاق، لیورپول ومنچستریونایتد در آنفیلد به مصاف هم رفتند. هواداران میزبان ۹۰ دقیقه تمام اسطوره فقید رقیب را سلاخی كردند وفقط هنگام گلزنی فردیناند ساكت شدند.

این موضوع را با سرقت جیب های كشته شده های حادثه ورزشگاه «هیلز بورو» در سال ۱۹۸۹ مقایسه كنید تا به یاد بیاورید این فوتبال چقدر كثیف است. كثیف؟ بله! كثیف و واقعی. حتی در زندگی روزمره هم برخی اشتباهات هرگز بخشیده نمی شود؛ درست مانند فوتبال كه اگر به تیم رقیب بروید، درصد ادامه حیات شما كمتر از ۵۰ درصد خواهد بود! البته چنانچه مانند هاینزه خوشبخت باشید، موضوعی به نام «توافق نانوشته بین ۲ رقیب» امنیت جانی را تضمین می كند! توافق نانوشته؟

لیورپول و منچستریونایتد عهد كرده اند هرگز با یكدیگر معامله بازیكن نداشته باشند چون دوستدارانشان چشم دیدن همدیگر را ندارند. در گذر زمان مقابله با رقیب به یك آرمان تبدیل شد. می خواهد اختلاف بر سر عقاید مذهبی باشد یا دیدگاه های سیاسی؛ به هر حال بازیكن نباید لباس رقیب را می پوشید.

هاینزه هم از این قاعده مستثنی نیست. منچستریونایتد او را نمی فروشد و اگر هم این كار را بكند، ننگ مذاكره با لیورپولی ها را نمی پذیرد. كار به دادگاه هم كشیده شد. منچستریونایتد بیشترین فشار ممكن را تحمل كرد و از طرفی هاینزه دوست داشت در آنفیلد توپ بزند. شیاطین سرخ پای اعتقادات خود ایستادند.

رأی دادگاه هم اعتبار توافق نانوشته را نداشت و به این ترتیب قصه هاینزه و لیورپول فراموش شد؛ هرچند سكونشینان اولدترافورد مطابق وعده قبلی تا پایان فصل اورا «هو» خواهند كرد، زیرا در صحبت هایش كلمه ممنوع (لیورپول) را به كار برد! در مكالمات روزمره اصطلاح شستن خون با خون، كاربرد زیادی دارد و در فوتبال« كله خوك» كه به سمت خائن نوكمپ (لوئیز فیگو) پرتاب شد! شاید وجه مشترك این ۲ مقوله در همین دشمنی صادقانه نهفته باشد.

در زمین سبز تا وقتی بیمار نشوید (مانند اوون) برای شما گل نمی فرستند، اگر فریاد نزنید (مانند مارادونا) هیچ كس به سمت شما برنمی گردد و تا وقتی نمیرید ( اسكوبار) بخشیده نمی شوید. این تعاریف چقدر در زندگی كاربرد دارد؟رنگ فوتبال، رنگ زندگی است. چه رنگی؟ آبی، سفید، قرمز، سبز و … نه! خاكستریِ خاكستری. به همین خاطر دوستش داریم.