آبله مرغان ساده و کم اهمیت یا جدی و خطرناک

این بار قصد داریم بیماری آبله مرغان و نکات مربوط به آن را با هم مرور کنیم این بیماری, اواخر زمستان و اوایل بهار, شایع تر است

این‌بار قصد داریم بیماری آبله‌مرغان و نکات مربوط به آن را با هم مرور ‌کنیم. این بیماری، اواخر زمستان و اوایل بهار، شایع‌تر است، اما چون در هر فصلی نیز امکان ابتلا وجود دارد و مساله مهم در مورد این بیماری، مسری بودنش است و الان هم فصل شروع مدرسه‌ها و مهدها و در کنار هم بودن بچه‌هاست، مفید دانستم برای دوستان شهرزادیم، در این مورد بنویسم.

آبله‌مرغان، یک بیماری ویروسی مسری است که بسته به سن و وضعیت ایمنی فرد، می‌تواند بسیار خفیف یا شدید باشد. بنابراین این باور غلط که «چون بیماری مهمی نیست، بگذاریم کودکان‌مان، همه از هم بگیرند»، چندان عاقلانه نیست.

فرد مبتلا از طریق ذرات تنفسی خود با سرفه، عطسه، حرف زدن و حتی دست دادن، بقیه را بیمار می‌کند. سپس، نشانه‌هایی شبیه سرماخوردگی، مثل آب‌ریزش بینی، سرفه، عطسه، تب، سردرد خفیف، بی‌حالی و بی‌اشتهایی و گاهی دل‌درد، بروز کرده و یک تا دو روز بعد، تعدادی دانه صورتی- قرمز، روی قفسه سینه و صورت ایجاد می‌شود. به‌تدریج تعداد این دانه‌ها بیش‌تر شده و هر جای بدن، گاه داخل دهان و گوش هم ممکن است ایجاد شوند. روی هر دانه، تاول آب‌دار کوچکی ایجاد شده و طی یک یا دو روز، کدر و پاره می‌شود. سپس، ترشحات خشک شده و بعد، به‌تدریج محو می‌شود. این ضایعات، خارش شدید دارند. از روز هفتم، معمولا، دانه جدیدی ایجاد نمی‌شود و در نهایت، تا هفته دوم، همه ضایعات، خوب می‌شوند. روزهای اول تا پنجم، بیش‌ترین میزان سرایت وجود دارد. بنابراین لازم است حدود یک هفته، کودک در خانه بماند.

● خودش خوب می شود؟

آبله‌مرغان، جز در افراد پرریسک، نیازی به درمان ندارد و فقط استراحت و گاهی تب‌بُر لازم است تا دوره بیماری طی شود، ولی در افراد پرریسک، از داروهای ضدویروس هم باید استفاده کرد.

آبله‌مرغان، واکسن دارد، ولی در کشور ما، جزو برنامه واکسیناسیون نیست و می‌توان نزد، ولی اگر فردی، در کودکی، آبله‌مرغان نگرفت، در بزرگسالی و به‌خصوص قبل از بارداری، باید واکسن بزند؛ چون ابتلا در دوران بارداری، عوارض بدی برای جنین دارد. اگر کودک شما، جزو گروه پرریسک است، حتما با پزشک مشورت کرده و اصلا نگذارید با فرد بیمار، تماس داشته باشد.

● چه کسانی بیشتر در معرض قرار دارند؟

نوزاد یا شیرخوار مادری که سابقه ابتلا به آبله‌مرغان یا زدن واکسن آن را ندارد.

کودکانی که نقص ایمنی دارند.

افرادی که داروهای شیمی‌درمانی یا کورتون مصرف می‌کنند.

فرد بالغی که آبله‌مرغان نگرفته و واکسن هم نزده.

● برای خلاص شدن از شر خارش ...

بیش‌ترین چیزی که کودک را اذیت می‌کند، خارش است که با خاراندن، تاول‌ها، زخمی و عفونی شده و جای آن‌ها می‌ماند. بنابراین:

هر روز، کودک را در وانی از آب ولرم که کمی در آن، آرد جوی دوسر ریخته‌اید، حمام کنید.

بعد از حمام، به تمام بدنش، لوسیون بمالید که بهتر است از نوع کالامین‌دار باشد.

گرما و عرق کردن، خارش را زیاد می‌کند. پس، نواحی خارش‌دار را با پارچه نم‌داری بپوشانید.

ناخن‌های کودک را کوتاه نگه دارید و به‌خصوص در طول شب، دستکش دستش کنید.

تا جایی که ممکن است، کودک را پوشک نکنید.

از غذاهای نرم و خنک، برای بچه‌هایی که در دهان، تاول دارند، استفاده کرده و دهانش را با آب و نمک بشویید.

می‌توانید از آنتی‌هیستامین‌ها، برای کاهش خارش استفاده کنید.

می‌توانید از محلول الیبور نیز که نوعی ضدعفونی‌کننده و خشک‌کننده تاول‌هاست، استفاده کنید.