باقر آیت‌الله زاده شیرازی

▪ باقر آیت‌الله زاده شیرازی (۱۳۱۵- ۱۳۸۶)
باقر آیت الله زاده شیرازی، فرزند عالم ربانی مرحوم سیدمحمد حسین به سال ۱۳۱۵ در نجف اشرف به دنیا آمد.
وی دوره ابتدایی را در نجف و تهران گذراند …

باقر آیت‌الله زاده شیرازی (۱۳۱۵- ۱۳۸۶)

باقر آیت الله زاده شیرازی، فرزند عالم ربانی مرحوم سیدمحمد حسین به سال ۱۳۱۵ در نجف اشرف به دنیا آمد.

وی دوره ابتدایی را در نجف و تهران گذراند و در سال ۱۳۳۵ از دبیرستان دارالفنون فارغ التحصیل شد.

پس از آن به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت و در سال ۱۳۴۲ با رتبه عالی و به عنوان دانشجوی ممتاز با مدرک فوق لیسانس از دانشگاه فارغ التحصیل شد.

آیت الله زاده پس از گذراندن یک سال از دوره عالی شهرسازی دانشکده مذکور برای ادامه تحصیل در دوره تخصصی پژوهشی مرمت آثار تاریخی در سال ۱۳۴۳ عازم ایتالیا شد.

سال ۱۳۴۶ به منظور پژوهش در بستر تاریخ معماری و شهرسازی ایران به میهن بازگشت و دفتر فنی سازمان حفاظت آثار باستانی اصفهان را بنیاد نهاد و آن را پایگاهی برای گسترش روشهای نوین علمی مطالعه و مرمت آثار تاریخی قرار داد. در سال ۱۳۵۰ از رساله خود درباره احیای مرکز تاریخی فرهنگی اصفهان با رتبه عالی در دانشکده معماری رم دفاع کرد. در سال ۱۳۵۸ مدیریت سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران و اداره کل حفاظت بناهای تاریخی و آثار باستانی به وی سپرده شد. آیت الله زاده شیرازی همچنین در تشکیل سازمان میراث فرهنگی سهم عمده ای داشته است.

آثار:

- ترجمه کتاب معماری اسلامی

- تالیف فرهنگ تاریخ معماری و شهرسازی تهران

استاد فقید آیت الله زاده شیرازی از چهره‌های ماندگار نیز بود و جایزه این همایش را دریافت کرده بود. وی یکی از مفاخر بزرگ عصر معاصر بود که چهل سال از عمر خود را در خصوص تمدن ایرانی اسلامی و مرمت آثار تاریخی صرف کرد. تاسیس مراکز علمی و آموزشی نیز از اقدامات وی بود.

تأسیس موسسه ایکوموس ایران پس از بازنشستگی، مدیریت سه کنگره بسیار مهم تاریخ معماری و شهرسازی ایران و مجله علمی "اثر" از دیگر فعالیت‌های بی بدیل اوست.

سرفصل‌ها:

- متولد ۱۳۱۵ در نجف اشرف

- دیپلم ریاضی، ۱۳۳۵-۱۳۳۴

- فوق لیسانس مهندسی معماری، دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ۱۳۳۵-۱۳۴۲

- دوره عالی شهرسازی (ناتمام) دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ۱۳۴۳-۱۳۴۲

- دوره تخصصی مطالعه و مرمت بناها و بافت های تاریخی دکتری، مدرسه تخصصی مطالعه و مرمت آثار تاریخی، دانشگاه رم (ایتالیا)، ۱۳۵۰-۱۳۴۳

- دوره کوتاه مدت مرمت بناهای سنگی، انستیتوی مطالعات پیشرفته معماری دانشگاه یورک (انگلستان)، ۱۳۵۴

- کارشناس بناهای تاریخی (سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران)، ۱۳۴۵

- رئیس دفتر فنی سازمان ملی حفاظت آثار باستانی اصفهان، ۱۳۵۸-۱۳۴۶

- رئیس (و سرپرست) سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران، ۱۳۶۶-۱۳۵۸

- مدیر کل (و سرپرست) اداره کل حفاظت آثار باستانی و بناهای تاریخی ایران که در سال ۱۳۶۲ به عنوان دفتر آثار تاریخی تغییر نام یافت، ۱۳۶۶-۱۳۵۸

- مجری طرح های عمرانی سازمان میراث فرهنگی کشور، ۱۳۷۳-۱۳۶۶

- معاون اجرایی سازمان میراث فرهنگی کشور، ۱۳۷۴-۱۳۶۶

- قائم مقام سازمان میراث فرهنگی کشور و کارشناس مسؤول پژوهش، ۱۳۷۹-۱۳۷۴

- بازنشسته سازمان میراث فرهنگی کشور، ۱۳۷۹‎/۱۲‎/۲۸

- ایفای سهم در بنیانگذاری در دانشکده مرمت بناها، بافت ها و آثار تاریخی در ایران، ایفای سهم در بنیانگذاری سازمان میراث فرهنگی کشور، تهیه کننده پیش نویس اساسنامه سازمان و ایفای سهم در تهیه لایحه قانونی تشکیل اساسنامه سازمان و تأسیس آن

- تأسیس مجله علمی و فرهنگی اثر و مدیر مسؤول مجله اثر، ۱۳۸۱-۱۳۵۹

- تدریس در دانشگاه های مختلف کشور

- عضو فرهنگستان هنر

- عضو پیوسته فرهنگستان علوم

- دبیر کنگره معماری و شهرسازی بم

- چهره ماندگار در همایش چهره های ماندگار