اقتصاد انگلیس«گوردن براون» را نمی خواهد

شهروندان انگیسی, پس از کناره گیری «تونی بلر» نخست وزیر سابق این کشور, به حضور براون که پیش از این وزیر خزانه داری بود, دلخوش کرده بودند ولی براون پس از حضور در خانه شماره ۱۰ داونینگ استریت نتوانست به وعده های اقتصادی خود مبنی بر رشد اقتصادی و کاهش مالیات ها عمل کند و پس از پایان یک سال طلایی براون, محافظه کاران فرصت را برای ایجاد شکاف بین حامیان حزب کارگر مناسب دیدند

حزب کارگر انگلیس در سال‌های گذشته، از شرایط اقتصادی لندن بهترین بهره را برای کسب اکثریت آرا برده است. ولی اکنون اگر محافظه‌کاران این کشور، رای‌دهندگان را متقاعد کنند که با روی‌کار آمدن آنان وضعیت اقتصادی بهبود می‌یابد، می‌توانند قدرت را در دست بگیرند.

در حال حاضر محافظه‌کاران انگلیسی در تلاش هستند تا با استفاده از این فرصت بین انگلیسی‌ها نفوذ کنند و با این شرایط آنان چه با «دیوید کامرون»، رهبر حزب محافظه‌کار و چه با «جورج اسبرونه»، وزیر در سایه، در انتخابات پارلمانی سال آینده شرکت کنند، بدون شک به ۱۲ سال حضور حزب کارگر پایان خواهند داد.

شهروندان انگیسی، پس از کناره‌گیری «تونی بلر» نخست‌وزیر سابق این کشور، به حضور براون که پیش از این وزیر خزانه‌داری بود، دلخوش کرده بودند ولی براون پس از حضور در خانه شماره ۱۰ داونینگ استریت نتوانست به وعده‌های اقتصادی خود مبنی بر رشد اقتصادی و کاهش مالیات‌ها عمل کند و پس از پایان یک سال طلایی براون، محافظه‌کاران فرصت را برای ایجاد شکاف بین حامیان حزب کارگر مناسب دیدند. اکنون نظر‌سنجی‌ها نشان می‌دهد که انگلیسی‌ها به محافظه‌کاران بیش از حزب کارگر برای بهبود شرایط اقتصادی خود اعتماد دارند.

به گفته تحلیل‌گران، محافظه‌کاران زمان مناسبی را انتخاب کرده‌اند. آنان زمانی پا به عرصه رقابت‌ها گذاشتند که انگلیسی‌ها بیش از گذشته نگران شرایط اقتصادی خود در اتحادیه اروپا بودند. طبق نظرسنجی موسسه «ایپسوس‌موری» در طول سه ماه گذشته، انگلیسی‌ها بیشترین نگرانی را در مورد اوضاع اقتصادی خود داشته‌اند.

«جان کورتیس»، یکی از اساتید دانشگاه انگلیس می‌گوید: «با تمامی این شرایط هنوز محافظه‌کاران نتوانسته‌اند رای‌دهندگان را مجاب کنند که آنان بهتر از دولت فعلی توانایی کنترل اقتصاد را دارند. محافظه‌کاران پس از اشتباه‌های بیشمار ‌اقتصادی دولت کنونی مانند افزایش قیمت مسکن پس از کاهش ۱۰ درصدی مالیات‌ها، اقدام خاصی را انجام نداده‌اند و این مساله شهروندان را بیش از گذشته بی‌اعتماد کرده است و آنان همواره تاکید می‌کنند که محافظه‌کاران توانایی اتخاذ تصمیم‌های درست را ندارند.» اما «اسبرونه» در جمع تجار در «لیورپول» گفت: «برای محافظه‌کاران فهمیدن اشتباه‌های حزب کارگر کافی نیست. اگر آنان خود را «دولت‌درآینده» تصور می‌کنند، باید تفاوت مدیریتی خود را تشریح کنند.» از سوی دیگر «کلند»، یکی از محافظه‌کاران انگلیسی در این‌باره می‌گوید: « محافظه‌کاران باید مراقب ترس رای‌هندگان باشند. درطول‌سالیان گذشته انگلیسی‌ها در این زمینه همواره به محافظه‌کاران اعتماد داشته‌اند و برنامه‌های اقتصادی در زمان «جان میجر» و«مارگارت تاچر» نخست‌وزیران اسبق، همچنان در ذهن انگلیسی‌ها باقی مانده است.»

در دو انتخابات گذشته، محافظه‌کاران آشکارا کاهش مالیات‌ها خواستار شدند ولی رای‌دهندگان نگران آسیب‌ به قشر کارگر بودند. از زمان ریاست دیوید کامرون بر حزب محافظه‌کار، وعده‌های مانند کاهش مالیات‌ها مطرح شد ولی هیچ یک از آنان تاکنون عملی نشده است. در میان عده‌ای از کارشناسان سیاسی معتقدند که محافظه‌کاران تنها با جلب نظر تجار این کشور می‌توانند مدیریت اقتصادی خود را به شهروندان انگلیسی ثابت کنند.

اسبرونه، وزیر خزانه‌داری در سایه انگلیس قول داده است که نرخ مالیات مشارکتی از ۲۸ درصد به ۲۵ درصد و همچنین خطوط قرمز را کاهش دهد. اکنون تحقیقات اتاق تجارت بریتانیا نشان می‌دهد که محافظه‌کاران برای اقتصاد لندن مناسب‌تر هستند. «جان کریدلند» مدیرکل کنفدراسیون صنایع انگلیس می‌گوید: «محافظه‌کاران سیگنال‌های مختلفی می‌فرستند تا ثابت کنند برنامه‌های اقتصادی آنان پویاتر و جامع‌تر است. آنان می‌گویند که تجار انگلیسی با آنان بیش از حزب کارگر گفت‌وگو می‌کنند.» اسبرونه تاکید می‌کند که محافظه‌کاران در چند ماه آینده برنامه‌های برای اصلاح قوانین اقتصادی مطرح خواهند کرد. ولی او نمی‌خواهد حزب کارگر با بکارگیری طرح‌های او از فرصت باقیمانده استفاده و شرایط را تا حدی آرام کند. او معتقد است که در این صورت محافظه‌کاران بار دیگر از تصاحب قدرت باز می‌مانند. اما آنجه که اکنون مشخص است، محافظه‌کاران راه طولانی را تا ورود به دفتر نخست‌وزیری انگلیس پیش‌رو دارند.

مریم جعفری