هر روز باید وقتی را برای غبارروبی خانه دل بگذاریم

گاه ما روز خوبی را شروع می‌کنیم یا حداقل قصد داریم که روز خوبی داشته باشیم. اما ظاهرا دیگران نمی‌گذارند.
در تاکسی راننده شروع به نالیدن از روزگار می‌کند و مسافر دیگر از بدی اقتصاد …

گاه ما روز خوبی را شروع می‌کنیم یا حداقل قصد داریم که روز خوبی داشته باشیم. اما ظاهرا دیگران نمی‌گذارند.

در تاکسی راننده شروع به نالیدن از روزگار می‌کند و مسافر دیگر از بدی اقتصاد می‌گوید. در محل کار همکار حسودمان برای ما می‌زند و اعصاب ما را خراب می‌کند. در دانشگاه استاد بی‌منطق خوب درس نمی‌دهد و انتظار دارد کلی مقاله و تکلیف آماده کنیم. خلاصه هر طرف می‌رویم کلی خبر بد هست.

چه بلایی بر سر روز خوبمان می‌آید؟ همان بلایی که در هوای پر از گرد و غبار بر سر یک ماشین تمیز می‌آید.

روز خوبمان خراب می‌شود. هر روز همین‌طور است. انرژی منفی مثل گرد و غبار در فضا معلق و شناور است و راه گریزی از آن نیست.

اما سوال این است: اگر خانه شما گرد و غبار بگیرد دست روی دست می‌گذارید و آن را تمیز نمی‌کنید؟ البته که نه. در شهر‌ها و محل‌هایی که گرد و خاک زیاد است ما باید هر روز خانه و وسائل را تمیز کنیم وگر نه زیر گرد و غبار مدفون می‌شوند.

خانه دل و فضای روانی ما کم اهمیت‌تر از فضای فیزیکی و خانه مسکونی ما نیست.

هر روز باید وقتی را برای غبار روبی ‌خانه دل بگذاریم. انباشتن خشم‌ها و نفرت‌ها و رنجش‌ها در در دل درون آدم را تیره و آلوده می‌کند. شادی را نمی‌توان در تیرگی و آلودگی پیدا کرد.

اگر زباله‌های آشپزخانه را هر شب دم در نگذارید خانه شما بعد از یک هفته قابل سکونت نخواهد بود. حال فکرش را بکنید اگر آدم سال‌ها کینه و خشم و افکار منفی و نا امیدی را در درون خود نگاه دارد چه بلایی بر سر خانه درونش می‌آید. حتی از کنار این آدم هم نمی‌توان رد شد، چون احساس منفی خود را شدیدا به دیگران منتقل می‌کند.

پس ما باید هر روز زمانی را به پاکسازی درون و مراقبه اختصاص دهیم و مراقب ذهن، افکار و احساسات خود باشیم.