جریمه های رانندگی

در حالی که چشم هایت را به جاده دوخته ای و هرچند ثانیه یک بار به کیلومتر شمار ماشین نگاه می اندازی تا سرعت قانونی و مطمئن را رعایت کنی یا با رعایت مقررات گاهی از ماشین های سنگین …

در حالی که چشم هایت را به جاده دوخته ای و هرچند ثانیه یک بار به کیلومتر شمار ماشین نگاه می اندازی تا سرعت قانونی و مطمئن را رعایت کنی یا با رعایت مقررات گاهی از ماشین های سنگین و خودروهایی که آهسته می رانند سبقت می گیری، تابلوی ایست مامور راهنمایی و رانندگی را می بینی که تا وسط جاده، خود را جلو می آورد تا خودروی شما را متوقف کند. حتما شما هم شنیده اید که گاهی برخی از قوانین بد هستند و خوب اجرا می شوند و گاهی برخی دیگر از قوانین خوب و مفید هستند اما بد اجرا می شوند. به جرات می توان گفت اجرای قانون مهم تر از تصویب آن است به ویژه در مورد قوانینی که به نوعی می توانند در ساختار فرهنگی اجتماع موثر واقع شوند. در نتیجه نظارت بر کارهای فرهنگی باید توسط افرادی صورت گیرد که خود، فرهنگ مورد انتظار را دارا باشند. این ازجمله اساسی ترین و پایه ای ترین مولفه هایی است که باید در امر فرهنگ سازی مورد توجه قرار گیرد. امر راهنمایی و رانندگی از جمله مواردی است که می تواند با راهنمایی کردن رانندگان فرهنگ صحیح رانندگی را آموزش دهد. گاه با تبلیغات رسانه ای و گاه با جریمه های نقدی.

هنگامی که ماموران راهنمایی و رانندگی قانونی را به درستی به اجرا می گذارند حتی اگر جریمه نقدی باشد، باعث خوشحالی رانندگان و سایر ناظران خواهد شد. اما اگر ماموران مزبور قانون را به درستی اجرا نکنند نه تنها رانندگان بلکه موجب ناراحتی ناظران و غیرناظران هم خواهد شد. به یاد دارم زمانی که به خاطر نبستن کمربند ایمنی جریمه پرداخت کردم، از زمان دریافت قبض جریمه تا زمان بعد از پرداخت قبض مذکور خوشحال بودم که اجرای قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی کشور در حال بهبود است. اما زمانی که چشم هایم را به جاده دوخته بودم و با شش دانگ حواس، مسوولیت جان سرنشینان داخل خودرو را به عهده گرفتم و در حالی که قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی را مرور می کردم دیدن ماموران راهنمایی و رانندگی و نقض همان قوانین رانندگی توسط افسران باعث زیر سوال بردن قانون در ذهنم شد و این جمله در ذهنم تداعی شد که گاهی در ایران دیدن مامور راهنمایی و رانندگی به جای احساس امنیت، احساس رعب و وحشت ایجاد می کند. رعب و وحشت از اجرای قانون در جاده ای خلوت درمیان بیابان که قاضی و دادگاه همانجا بابت جرمی که صورت نگرفته است، تو را محاکمه می کنند.

اگر بخواهم یک نمونه عینی از این قوانین را بازگو کنم شاید خاطره رانندگی همراه با خانواده ام مثال خوبی برای این معضل باشد. در جاده میان شهرهای قروه و همدان مشغول رانندگی بودم که با دیدن خط منقطع و مناسب بودن شرایط، تصمیم به سبقت از یک خودرو کند رو گرفتم اما نتیجه کار منجر به جریمه ۲۰ هزار تومانی شد. من و چند تن دیگر از رانندگان که مجبور به دریافت جریمه اجباری شدیم وقتی دلیل جریمه شدن را جویا شدیم، پاسخ را این چنین شنیدیم: «قبلا این قسمت از جاده خط منقطع داشته است اما اکنون کارشناسان تشخیص داده اند که خط مذکور باید ممتد باشد و ما خط ممتد را کشیده ایم اما متاسفانه پاک شده است.»

کمی برایم جالب شد و باعث چند سوال بی پاسخ شد.

۱- چگونه امکان دارد خط منقطعی که قبل از خط ممتد (جدید) بر روی جاده نقاشی شده است، همچنان باقی بماند اما خط ممتد(جدید) به زودی پاک شود؟!

۲- آیا نمی توانستید قبل از فصل زمستان یک خط سفید ممتد جدیدتر بر روی جاده بکشید تا جلوی از دست رفتن جان هم وطنان و پرداخت جریمه ناصحیح توسط آنان را بگیرید؟!

اینجاست که جریمه ها به جای فرهنگ صحیح رانندگی، فرهنگ ناصحیح رانندگی را می آموزند.

نویسنده : زانیار احمدی