تصمیم‌های آنی و بی‌پایه؛ ریشه اصلی پدیده‌های عجیب در سازمان‌ها

در سازمان‌های زیادی به پدیده‌های عجیبی برخورد می‌کنیم که وقتی به ریشه اصلی آن‌ها برمی‌گردیم، چیزی جز تصمیم‌های آنی و بی‌پایه نمی‌بینیم.
مقوله‌ی نگهداری از مهمترین وظایف …

در سازمان‌های زیادی به پدیده‌های عجیبی برخورد می‌کنیم که وقتی به ریشه اصلی آن‌ها برمی‌گردیم، چیزی جز تصمیم‌های آنی و بی‌پایه نمی‌بینیم.

مقوله‌ی نگهداری از مهمترین وظایف واحدهای منابع انسانی است و قدر مسلم باید به تناسب ویژگی‌های جمعیت‌شناختی کارکنان، آن را بازنگری کرد. یکی از مهمترین این ویژگی‌ها سن کارکنان است.

زمانی که نیروی کار تا دیروز شاداب در سرازیری میان سالی قرار می‌گیرد، نیازها و خواسته‌های او نیز تغییر می‌کند و یک واحد منابع انسانی باهوش باید رویکرد خود را براین اساس تغییر دهد؛ البته بگذریم از اینکه باید کنشی باشد و چند قدم جلوتر از زمان حرکت کند. برای روشن‌تر شدن موضوع باید گفت برای سنین زیر ۳۰ سال که غالباً افراد حداقل ۵ سال سابقه رسمی ‌دارند، نگهداری کارکنان عواملی نظیر آموزش، فراهم کردن فرصت‌های شغلی، بورس‌های تحصیلی و مزایای خانوادگی را دربر می‌گیرد.

برای سنین ۳۰ تا ۴۰ که غالباً افراد تا ۱۰ سال سابقه دارند، کاندیدا شدن برای پست‌های سرپرستی و مدیریت به عوامل فوق اضافه می‌شود و بلکه در صدر آنها قرار می‌گیرد؛ اما معمولاً آموزش دیگر آن اولویت سابق را نخواهد داشت. برای سنین ۴۰ و بیشتر که افراد دست‌کم بیش از ۱۵ سال سابقه دارند، مزایای بازنشستگی، مزایای درمانی، مشوق‌های بلندمدت، توازن کار و زندگی و قدردانی‌های ویژه پراهمیت‌تر می‌شوند.

از این‌رو می‌بینیم که رعایت تناسب رفتاری در کارکرد نگهداری منابع انسانی چقدر مهم است و چقدر در سازمان‌های ما نادیده انگاشته می‌شود: در سازمان‌های زیادی افراد دارای ۲۸ سال سابقه هنوز به دوره‌ی مدیریت اجرایی فرستاده می‌شوند یا سازمان‌های جوانی درپی توازن کار و زندگی هستند! یا سازمان‌های بسیاری هستند که اغلب کارکنان آنها در سن عطش برای فرصت‌های شغلی هستند و به جای آن بهترین بسته‌ی درمانی را دریافت می‌دارند! چه هزینه‌هایی که صرف آموزش‌های بی اثر در سنین ۴۰ و بیشتر نمی‌شود!

متولیان منابع انسانی باید به اثربخشی رویکردهای نگهداری خود توجه ویژه‌ای داشته باشند تا هم از سرمایه‌گذاری‌های بیهوده جلوگیری کنند و هم زمینه‌های رضایت و مشارکت کارکنان را فراهم آورند.