ذکر به دوام در سلوک عارفان

ای عزیز (سالک)! در راه ذکر و یاد محبوب تحمل مشاق هر چه بکنی کم کردی، دل را عادت بده به یاد محبوب، بلکه به خواست خدا صورت قلب، صورت ذکر حق شود... آری، با ذکر حقیقی، حجابهای بین عبد و حق …

ای عزیز (سالک)! در راه ذکر و یاد محبوب تحمل مشاق هر چه بکنی کم کردی، دل را عادت بده به یاد محبوب، بلکه به خواست خدا صورت قلب، صورت ذکر حق شود... آری، با ذکر حقیقی، حجابهای بین عبد و حق خرق شود، و موانع حضور مرتفع گردد، و قسوت و غفلت قلب برداشته شود، و درهای ملکوت اعلی به روی سالک باز شود و ابواب لطف و رحمت حق به روی او گشوده گردد، ولی عمده آن است که قلب، در آن ذکر، زنده باشد و مرده نباشد، و با مردگان انس نگیرد. و آنچه غیرحق و وجه مقدس اوست از مردگان است، و دل با انس با آن به مردگی و مردارخواری نزدیک شود. «کل شیء هالک الا وجهه» یعنی: هر چیزی نابود شدنی است، مگر وجه خداوند... پس اگر طالب کمالات صوریه و معنویه هستی و سالک طریق آخرت و مسافر و مهاجر سیر الی الله هستی قلب را عادت بده به تذکر محبوب و دل را عجین کن با یاد حق تبارک و تعالی...

یک لحظه از خدا غافل نباشید. غفلت از مبدا قدرت، انسان را به هلاکت می رساند.(۱)

از بعضی اهل ذکر و معرفت منقول است که در هر شب و روزی، یک مرتبه در سجده رفتن و بسیار گفتن: «لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین»(انبیاء-۸۷) برای ترقیات روحی خوب است.(۲)

۱) شرح حدیث جنود عقل و جهل، صص ۱۲۴، ۲۷۹، ۱۰۶

۲) المراقبات، میرزا جواد ملکی، ص ۱۲۳