روش‌های متفاوت برای مراقبت از چندقلوها

زندگی والدین به طور طبیعی پس از تولد کودک دستخوش تغییرات بسیاری می‌شود و این اتفاق در مورد والدین چندقلوها تا حدی چشمگیرتر است. آنها وقتی از بیمارستان به خانه می‌رسند احساس …

زندگی والدین به طور طبیعی پس از تولد کودک دستخوش تغییرات بسیاری می‌شود و این اتفاق در مورد والدین چندقلوها تا حدی چشمگیرتر است. آنها وقتی از بیمارستان به خانه می‌رسند احساس می‌کنند که پا به سیاره دیگری گذاشته‌اند.بالا رفتن سن بچه‌دار شدن و افزایش میزان ناباروری از عوامل افزایش‌دهنده احتمال تولد چندقلوهاست که طی دو دهه اخیر میزان آن بیشتر نیز شده است. تولد چندقلوها با بروز چالش‌های درمانی، مالی و احساسی برای خانواده همراه است. رسیدگی به امور کودک و خرج و مخارج پوشاک، غذا، درمان، اسباب‌بازی و... نیازمند تلاش مضاعف والدین است.

اگرچه اکثر اوقات در صورت شاغل بودن مادر، او ناچار به ترک کار می‌شود که این مسئله باعث کاهش درآمد خانواده خواهد شد. علاوه بر تغییرات و چالش‌های یادشده، والدین به دلیل این‌که زمان کمتری برای هر کودک به طور جداگانه صرف می‌کنند احساس گناه یا ناراحتی دارند و این احساس در صورت داشتن فرزند دیگری غیر از چندقلوها تشدید می‌شود. علاوه بر این استرس و خستگی مراقبت از کودکان تأثیرات زیادی بر روابط بین زن و شوهر دارد. از آنجایی که مراقبت از این کودکان دشوار است، در اکثر موارد نیاز به کمک فرد دیگری احساس می‌شود. والدین باید قبل از تولد کودکان، نحوه کمک گرفتن از شخص (فامیل، همسایه و...) و یا مؤسسه مورد نظر را به طور دقیق مشخص کنند تا از این جهت نگرانی نداشته باشند. این کمک و همکاری‌ها بهتر است در زمینه خرید منزل، تهیه غذا، تمیز کردن خانه و یا مراقبت از بچه‌ها باشد.

استفاده از تجربیات والدین چند قلوها و تماس با آنها از طریق شبکه اینترنت، تلفن و... و مطرح کردن پرسش‌ها از راهکارهای دیگر پیش‌روی والدین چندقلوها به شمار می‌آید.

تغدیه

تغذیه این کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است. در صورتی که کودکان چندقلو با شیر مادر تغذیه می‌شوند باید حتماً با پزشک متخصص مشورت شود تا از رسیدن مقدار کافی مواد غذایی به کودکان اطمینان حاصل شود و در صورت نیاز از ترکیب هر دو روش شیردهی، تغذیه با شیر مادر و شیر خشک استفاده شود.

خواب

والدین نیز باید خواب کافی داشته باشند. بدین منظور باید جدولی تهیه کرده و به نوبت و یا با کمک پرستار، ساعاتی را برای نگهداری از کودک اختصاص داده و ساعاتی را نیز برای خواب در نظر بگیرند.

تشخیص دادن کودکان

در ابتدای تولد و پس از بازگشت از بیمارستان، برای تشخیص دادن کودکان از یکدیگر و صدا زدن آنها به نام مشخص باید از دستبندهای رنگی استفاده کرد. البته پس از گذشت زمان و رشد کودک، تفاوت‌های آنها نمایان‌تر شده و تشخیص دادن آنها آسان می‌شود.

پوشاک

در زمینه لباس کودکان چندقلو، باید توجه داشت لباس‌های آنها نباید به طور مشترک مورد استفاده قرار بگیرد و هر یک باید لباس خاص خود را داشته باشند. والدین با علامت‌گذاری و یا تهیه لباس‌هایی در رنگ‌های متفاوت بین لباس آنها باید این تفاوت را قائل شوند. برای حفظ هویت و شخصیت هر کودک باید موارد زیر مورد توجه قرار بگیرد.

صدا زدن هر یک به نام مشخص

پوشاندن لباس متفاوت

قرار دادن لباس هر کودک در کمد و یا کشوی جداگانه

اختصاص اسباب‌بازی برای هر کودک

تهیه کیک و کادوی تولد برای هر کودک به طور جداگانه

تشویق آنها به انجام کارهای مورد علاقه‌ (حتی اگر علایق و سلایق آنها متفاوت باشد.)

اختصاص زمان خاص برای بازی، کتاب خواندن و... برای هر یک از آنها به طور جداگانه. اگرچه پیروی از این شیوه دشوار به نظر می‌رسد اما از لحاظ تربیتی اصلی ضروری است که باید مورد توجه والـــــــدین قرار بگیرد. مــــراحل رشد کودکان (حتی چند قلوها) نیز با یکدیگر یکسان نیست. برای مثال اگر یکی از چندقلوها از دیگری کندتر است، نباید او را تحت فشار قرار داد، بلکه باید با پزشک مشورت کرد. به مرور و با رشد کودکان، والدین باید نکات قوت هر کودک را به طور جداگانه مورد توجه قرار دهند.گاهی اوقات چندقلوها در مقایسه با بقیه کودکان رفتار خاصی از خود نشان می‌دهند برای مثال دیرتر از تک‌قلوها زبان باز می‌کنند.

اگرچه گاهی دلیل بروز این مسئله نارس بودن هنگام تولـــــد، وزن کم هنگام تولد و یا سایر فاکتورهاست اما از آنجایی که توجه مستقیم والدین نسبت به هر کودک کمتر است، گاهی مهارت‌های گفتاری در چندقلوها دیرتر بروز می‌کند.

در کنار این مشکلات، مهارت‌های اجتماعی در چندقلوها زودتر از سایرین رشد پیدا می‌کند. زیرا آنها از ابتدا با خواهر یا برادر خود در تعامل بوده‌اند. چندقلوها معمولاً در کار گروهی و شرکت در گروه‌ها از مهارت کمتری برخوردارند.

از گلایه‌های والدین چندقلوها، دشواری در جدا کردن آنها از یکدیگر است. از این‌رو توصیه می‌شود از همان کودکی هر چند وقت یکبار آنها را برای مدتی از یکدیگر جدا کنند و یا آنها را با کودکان دیگر آشنا کنند تا نحوه تعامل با سایر کودکان را نیز فرا گیرند.