سه شنبه, ۱۲ تیر, ۱۴۰۳ / 2 July, 2024
همیشه پای فرزند پسر در میان است
![همیشه پای فرزند پسر در میان است](/web/imgs/16/1/6f1jg1.jpeg)
واقعیت این است که والدین اکثر اوقات درباره تربیت بچهها با هم اختلاف دارند و حاضرند با تمام توان در زمینه تربیت یکدیگر را به مبارزه بطلبند. متاسفانه انرژیای که این جروبحثها را به وجود میآورد، از عشق پدر و مادر نسبت به فرزندشان تغذیه میشود، غافل از اینکه شاید این درگیری و تنش بین والدین نسبت به خود مسالهای را به وجود آورد که آسیب بیشتری برای بچهها داشته باشد. اختلاف در مورد بزرگ شدن و نحوه تربیت کودک باعث ایجاد حالت الاکلنگی میشود که موضع «سخت» یکی از والدین با موضع «شل» و سهلگیرانه دیگری به حالت تعادل درمیآید. بسیاری از پدران احساس میکنند همسرانشان بچهها را لوس بار میآورند و در مقایسه با آنها از بردباری بیشتر و قاطعیت کمتری برخوردارند.
تفاوتهای زن و مرد را میتوان در همان موقع که نوزاد چند ماه بیشتر ندارد، دید. مادر معمولا بچه را در بغل گرفته و با آرامی با او حرف میزند در حالی که پدر بیشتر از قلقلک و سایر محرکهای فیزیکی استفاده میکند. ورای روشهایی که پدر و مادر به وسیله آن تربیت و محرک بچه را به حالت تعادل درمیآورند، تقریبا همیشه تفاوتهایی در انتظارات هر کدام از والدین از بچهها وجود دارد. در واقع مسایلی که والدین دربارهاش جروبحث میکنند، بمبهای عاطفیای هستند که در نواحی مشکلساز دوران کودکیشان عمل نکرده و بر جای مانده است. اکثر اوقات پدر یا مادر سعی میکنند دوران کودکی خود را خنثی یا آن را تکرار کنند و در نتیجه تجارب و احساسات خود را با تجارب و احساسات فرزندشان اشتباه میگیرند. به دلیل اینکه این تعاملات از نظر عاطفی شدید هستند و شناخت چندانی هم از آنها وجود ندارد. همسری که سعی میکند مداخله کند، خود را درگیر یک مشاجره شدید میبیند. ناگفته نماند که اکثرا والدین بر سر تربیت فرزند پسرشان به مشکل برمیخورند و با یکدیگر بحث و جدل میکنند. والدین پسربچهها، به احتمال قریب به یقین بر سر تمایلات مردانه یا زنانه پسرهای خود بحث دارند.
به خصوص مردان که نسبت به رفتارهایی که از نظر آنان دخترانه و زنانه است، دلنگرانی بیشتری دارند. آنها میخواهند پسرانشان مردانی خودکفا، قاطع و مصمم باربیایند و اعتقادشان بر این است که مادر سد راه این فرآیند است. به عنوان مثال اگر پسربچهای از رویارویی با موقعیت دشواری مضطرب شود یا از درد و عجز گریه کند، ممکن است مادر او را در آغوش بگیرد و به او قوت قلب دهد حال آنکه پدر باید پاسخگوی دو مساله باشد؛ یکی نگرانی از اینکه مبادا پسرش نیاموزد چگونه بر ترسش در زندگی غلبه کند و دیگر نگرانی از اینکه پسرش بیش از حد به مادرش وابسته شود و در نتیجه زمانی که پسربچهها به اندازه کافی سرسخت و فعال نیستند، پدرانشان با سر به سر گذاشتن، دست انداختن و حتی گذاشتن اسمهایی چون «تیتیش مامانی» روی آنها واکنش نشان میدهند و برای محافظت از فرزند پسر ممکن است که همسر خود را به ایجاد رفتار غیرقابل قبول متهم کند و او را آماج حملات خود قرار دهد. متاسفانه بیشتر این جروبحثها بیمقدمه و جلو بچهها اتفاق میافتد. این نوع رفتار نهتنها اوضاع را درست نمیکند، بلکه به احساسات عمیقی از بیلیاقتی و دلخوری هم در مادر و هم در پسر منتهی میشود و بسیاری از اختلافات پدر و پسر در خانواده، از این موضوع در دوران کودکی بچه نشأت میگیرد.
مسعود پزشکیان سعید جلیلی انتخابات ریاست جمهوری انتخابات انتخابات ریاست جمهوری 1403 ایران انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم جلیلی مناظره مناظره انتخاباتی مجلس شورای اسلامی دولت
تهران وزارت بهداشت قتل هواشناسی عربستان سلامت خانواده قوه قضاییه شهرداری تهران آموزش و پرورش سازمان هواشناسی حوادث
خودرو قیمت دلار قیمت طلا دولت سیزدهم بازار خودرو قیمت خودرو بازار سرمایه دلار قیمت سکه حقوق بازنشستگان بورس بنزین
سینمای ایران تئاتر سارا بهرامی کتاب تخت جمشید علیرضا قربانی تلویزیون سینما کنسرت رسانه ملی دفاع مقدس فیلم
مغز کربن دانش بنیان وزیر علوم ماهواره
رژیم صهیونیستی جنگ غزه غزه آمریکا اسرائیل فلسطین روسیه فرانسه ترکیه جو بایدن دونالد ترامپ چین
فوتبال پرسپولیس استقلال یورو 2024 کریستیانو رونالدو تیم ملی پرتغال باشگاه استقلال لیگ برتر باشگاه پرسپولیس نقل و انتقالات لیگ برتر ایران علیرضا بیرانوند
هوش مصنوعی الکامپ نمایشگاه الکامپ سامسونگ اپل اینستاگرام فیبرنوری موبایل ربات ایرانسل
تغذیه میوه ورزش کاهش وزن سرطان چاقی کلسترول لاغری ویتامین تب دانگ آلزایمر