پهلوان پنبه های کنکور

هنوز معلوم نیست چرا نهادهای مسوول برای برچیدن آموزشگاه های متخلف کنکور از بازار آموزشی کشور اقدامی نکرده اند

نه کسی عاشق چشم و ابروی بچه کنکوری‌هاست نه کسی دلش برای قبول‌شدنشان در بهترین رشته و دانشگاه می‌تپد. اصلا چه فرقی می‌کند بچه‌ها کجای ایران قبول شوند و چه رشته‌ای بخوانند؛ آبیاری گیاهان دریایی یا گردگیری کامپیوتر!

خانه و مدرسه منظورمان نیست، ما آنهایی را می‌گوییم که ویزیتورهایشان در گوشه و کنار شهر به زور، کاغذهای تبلیغاتی را در دست رهگذران می‌چپانند و شب‌ها این کاغذها را از لای درز درخانه‌ها به داخل می‌ریزند تا اگر در این حوالی بچه کنکوری‌ هست شَست‌اش خبردار شود و به تکاپو بیفتد و تراکت به دست به سمت کلاس‌های کنکور برود.

شهر جادویی پینوکیو همین جاست. اینجا هم مشاوره تحصیلی می‌دهند، هم آمپول مهارت تست‌زنی تزریق می‌کنند. سرم افزایش روحیه و کپسول غلبه بر اضطراب هم به مراجعان می‌خورانند و در حالی که عاشقانه بچه‌های پشت کنکور مانده را دوست دارند، سند قبولی صد درصد تضمینی را هم به نام آنها می‌زنند و با سلام و صلوات از بچه‌ها می‌خواهند که هر وقت در کنکور قبول شدند مثل یک بچه سر به راه پیش مدیر آموزشگاه برگردند و شهریه کلاس‌ها را بپردازند. از این بهتر چیزی سراغ دارید؟ شرکت در کلاس‌های آمادگی کنکور و مشاوره تحصیلی به نظر شما هم فال نیست و هم تماشا؟

● بفرمایید سراب

دروغ پشت دروغ، کلک پشت کلک، شگرد پشت شگرد. مسوولیتش پای سازمان سنجش، وزارت علوم و آموزش و پرورش باشد که هربار با شروع ثبت‌نام کنکور و نزدیک‌شدن به خرداد اطلاعیه می‌دهند و مصاحبه می‌کنند که تبلیغات خوش آب و رنگی که خیلی از آموزشگاه‌ها به آن متوسل می‌شوند چیزی جز دروغ و فریب نیست و محال است داوطلبی عاقبت تحصیل و اعتماد کردنش به آنها ختم به خیر شود.

اما ما که خودمان عاقل و بالغیم بهتر است شگردهایی که این آموزشگاه‌ها به آن متوسل می‌شوند را از لابه‌لای اطلاعیه‌های دولتی بیرون بیاوریم و خودمان عقلمان را قاضی کنیم و به یک جمع‌بندی درست برسیم.

سازمان سنجش می‌گوید این مراکز و آموزشگاه‌های قلابی برای این‌که برای خودشان وجهه و آبرو دست و پا کنند در نامگذاری موسسه‌شان از واژه سنجش استفاده می‌کنند تا نشان دهند که مورد تایید این سازمان هستند. اینها دستی هم در نشانی اینترنتی پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان سنجش می‌برند و پسوند «آی آر» ،«نت»، یا «کام» را جایگزین نسخه اصلی که «اُرگ» است می‌کنند تا ثابت کنند دلیلی برای مردد شدن داوطلبان وجود ندارد.

و اما نسخه مخصوص سرآشپز این آموزشگاه‌ها؛ ارسال بروشورهای تبلیغاتی به خانه‌های داوطلبان برای مجاب‌کردنشان به شرکت در کلاس‌های آمادگی کنکور و تحریک حس کنجکاوی‌شان با انتشار کاغذهای تبلیغی که بشتابید، بشتابید گویان از بچه‌ها می‌خواهد برای گرفتن سوالات کنکور امسال حتما سری به آدرس نوشته شده زیر کاغذ بزنند. حالا بشنوید از این؛ تبلیغ موسسات در زمان توزیع مدارک ثبت‌نامی در باجه‌های پست به گونه‌ای که با دادن دفترچه‌های تبلیغاتی یا فرم‌هایی که اطلاعات داوطلبان در آن درخواست شده به نظر می‌رسد تبلیغ‌کننده مورد تایید سازمان سنجش است.

و سرانجام این‌که گهگاه فردی با داوطلبان تماس تلفنی می‌گیرد و در حالی که خودش را کارمند سازمان سنجش معرفی می‌کند با دادن وعده و وعید که احتمالا همان قبولی صددرصد تضمینی در کنکور است، مبالغی را از داوطلبان می‌گیرد و بعد هم ناپدید می‌شود. زخم‌خورده‌های این شگردها کم نیستند، همان‌هایی که در تمام کلاس‌ها شرکت کرده‌اند و حتی دوره‌های تقویت اعتماد به نفس را هم گذرانده‌اند، ولی وقتی در جلسه آزمون نشسته‌اند، نه آن متدهای کنترل اضطراب به کارشان آمده و نه فنون تست‌زنی که به آنها دل‌خوش کرده بودند. حتی سوالاتی که با مبالغ زیاد خریده بودند هم به دردشان نخورده و حتی یک موردش هم در کنکور نیامده است. ولی با این حال هر سال این داستان با قدرت بیشتری تکرار می‌شود و خیل داوطلبان مشتاق این کلاس‌ها و دوره‌ها بیشتر می‌شود؛ حالا هر چقدر هم که سازمان سنجش اطلاعیه بدهد که به هیچ عنوان با هیچ موسسه، آموزشگاه یا رسانه‌ای برای برگزاری آزمون‌های آزمایشی دوره‌های فراگیر پیام نور، کلاس‌های آمادگی یا مشاوره و انتخاب رشته همکاری ندارد به گوش کسی نمی‌رود.

● پول بده تا راهت بگویم

مشاوران مدارس وقت ندارند، آنها یک نفرند و بچه‌ها دویست، سیصد تا. آنها اگر هر روز ۸ ساعت هم بدون وقفه کار کنند نمی‌توانند به دانش‌آموزان کنجکاو و مشتاق رفتن به بهترین دانشگاه‌ها مشاوره‌ای تمام و کمال بدهند. همین می‌شود که بچه‌ها از مشاوره در مدرسه دل می‌کنند و دل می‌بندند به همان تبلیغات کاغذی مشاوره تحصیلی.

آنهایی که در موسسات مختلف، بساط مشاوره و راهنمایی راه انداخته‌اند و پول زیادی می‌خواهند؛ بعضی‌ها برای ۶ دقیقه مشاوره ۱۰ هزار تومان می‌گیرند و بعضی‌ها برای یک ساعت ۶ برابر این. پیش این مشاوران، وقت طلاست حتی ثانیه‌ها که مثل کنتور برای داوطلبان پول می‌اندازد، مخصوصا که در تبلیغات کاغذی این موسسات، باد در خرمن این مشاوران افتاده و با منسوب شدنشان به صداوسیما، فلان دانشگاه یا مدرسه‌ای نام‌آشنا، مشتریان هر پولی را می‌پردازند.

مشاوره گرفتن برای کنکور و انتخاب رشته برای بعضی از پشت‌کنکوری‌ها حکم مرگ و زندگی را دارد برای همین پا در یک کفش می‌کنند و با کشاندن پدر و مادرها تا دفتر ثبت‌نام، بازار داغ این مشاوران را داغ‌تر می‌کنند. پدر و مادرها هم که پولی برای خرج کردن در این راه دارند دنباله‌رو بچه‌ها می‌شوند تا قدمی برای موفقیت‌شان برداشته باشند و اگر روزی فرزندشان در کنکور قبول نشد و به جایگاهی که دلش می‌خواست نرسید پدر و مادر را مقصر نداند و والدین هم عذاب وجدان نگیرند، اما تا معادله اینچنین است، هم پدر و مادرهای مالباخته هستند هم بچه‌های ناکام مانده و هم مشاورانی که با دادن مشاوره‌های نه چندان واقعی و درست هر روز مشهورتر و پولدارتر از قبل می‌شوند.

● شَمّ پلیسی ـ قضایی

همیشه سازمان سنجش و وزارت علوم و آموزش و پرورش، ریاست جلسه محاکمه موسسات و آموزشگا‌ه‌های متخلف را برعهده دارند، ولی حالا ما می‌خواهیم جایمان را با آنها عوض کنیم. بررسی‌های پلیسی خبرنگاران نشان می‌دهد که در روزهای نزدیک به ثبت‌نام کنکور یا برگزاری آزمون سراسری، این آموزشگا‌ه‌ها بشدت به تکاپو می‌افتند و تبلیغات وسیعی در سراسر کشور انجام می‌دهند.

قرائن حاکی است آنها در این مواقع حتی بسته‌های تبلیغی‌شان را به آدرس داوطلبان می‌فرستند و آنها را دعوت به حضور در کلاس‌ها می‌کنند و شهریور وقتی معلوم شد داوطلبی در کنکور پذیرفته نشده با او هم تماس می‌گیرند و به حضور در کلاس‌های تقویتی و کنکور ترغیبش می‌کنند.

این یعنی آنها به اطلاعات شخصی داوطلبان که فقط باید در اختیار سازمان سنجش باشد، دسترسی دارند اما آنها این اطلاعات را از کجا به دست می‌آورند؟ یعنی فردی از درون این سازمان با این موسسات همکاری می‌کند یا این‌که گردانندگان این مراکز، رابطینی هستند که از شغل دولتی‌شان برای پول درآوردن سوء استفاده می‌کنند؟

ابهامات موجود البته بیش از این موارد است چون بر اساس مندرجات پرونده، معلوم نیست که چرا نهادهای مسوول با این‌که همواره جزو معترضان فعالیت موسسات و آموزشگاه‌های اینچنینی هستند تا به حال برای برچیدن آنها از بازار آموزشی کشور اقدامی نکرده‌اند و اجازه داده‌اند فضا به اندازه‌ای مسموم شود که موسسات مجاز که داوطلبان را گام به گام تا رسیدن به موفقیت همراهی می‌کنند نیز تحت‌الشعاع قرار بگیرند؟

و اما نکته بعد؛ چرا هنوز پایگاه جامعی برای گردآوری اسامی همه موسسات علمی مورد تایید از سوی سازمان سنجش یا وزارت علوم طراحی نشده تا داوطلبان به جای سردرگمی و ترس به این پایگاه مراجعه کنند و براحتی مراکز غیرمجاز را شناسایی کنند؟ در این میان مسوولیت نبود تعرفه‌های قانونی برای کلاس‌های کنکور و مشاوره دقیقا با چه نهادی است و مسوول جبران پول‌های از دست رفته مردم چه کسانی هستند؟

البته هم اکنون نیز گزارش شده که در سطح شهر هنوز هم برگه‌های تبلیغاتی و تراکت‌های اغواکننده فراوانی میان مردم و در منازل مسکونی توزیع می‌شود که رویشان نوشته: موفقیت بی‌نظیر در کنکور به روش TST، موفقیت در کنکور تلاش مداوم و سخت درس خواندن نمی‌خواهد، خیلی از درسخوان‌ها هم نتوانسته‌اند در رشته مورد علاقه‌شان قبول شوند و قبولی در کنکور کار سختی نیست اگر با ما باشید‌.

مریم خباز