اکسیر زندگی را می شناسید

نماز اکسیری در درون خود دارد قوم, قیام, قائم همه هم خانواده هستند یعنی بر پا داشتن نماز اکسیری دارد که باعث قیام, استواری و قائم بودن انسان می شود

نماز اکسیری در درون خود دارد. قوم، قیام، قائم همه هم خانواده هستند. یعنی بر پا داشتن نماز اکسیری دارد که باعث قیام، استواری و قائم بودن انسان می‌شود. هر چیزی در این عالم در حال حرکت است و در راه و رویش خود به سوی غایت و تعالی پیش می‌رود و برنامه‌ای از آغاز تا انجام دارد و همواره با قاعده ای درست و استوار به سوی یک هدف می‌رود. مثلا دانه تخم نارنج چون در زمین پنهان شود ، کم کم از دو سوی می‌تند؛ هم در زمین ریشه می‌دواند و هم از زمین سردر می‌آورد و در فضا می‌بالد.

اکنون می‌پرسیم که اگر آن زمین خشک باشد ، باز آن دانه تخم نارنج ریشه و جوانه می‌زند؟ می‌بینیم که چنین نیست پس آب در روییدن آن دانه سهمی دارد و اگر آن دانه را در آب تنها بگذاریم آیا سبز می‌شود؟ باز می‌بینیم که چنین نیست بلکه تباه می‌شود. پس خاک در روییدن آن دانه با آن شریک است و اگر آب و خاک باشد و بدان نور نرسد سرسبز می‌شود؟ نه. پس نور هم در روییدن آن باید باشد. پس آب، خاک، هوا، نور باید باشد تا دانه رشد کند و به نهایت کمالش برسد. باور دارید که آن دانه تخم نارنج غذا گرفت تا بالید و بزرگ شد. پس آن چیزهایی که در رشد و بالیدن و بار دادن آن دخیل اند، غذای دل می‌شوند .حال سوال می‌کنم آیا انسان برای بالیدن و رستن و بار دادن به غذا نیاز ندارد؟ جواب درست است. آری. بعد جسمانی انسان به غذا و آب نیاز دارد. حال بعد روحانی او به غذا نیاز ندارد؟ تا رشد کند، بالیدن و بار دادن بیابد و مانند گیاه قائم و ایستاده سر از خاک درآورد؟

● نماز رشددهنده

همچنانکه اگر خاک و آب و هوا به گیاه نرسد سر از خاک در نمی‌آورد و رشد نمی‌کند و به کمال نمی‌رسد،اگر به بعد جسمانی و روحانی انسان غذا نرسد مانند میوه کال می‌شود و رشد و بالندگی ندارد. حرکت و رشد استکمالی انسان به سوی خدا، رشد و بالندگی اوست. مسیر از انا لله و انا الیه راجعون. برای گروهی بسیار ساده و راحت است و برای گروهی بسیار سخت و جانفرسا است. مسیر تاریک دنیا را عده ای سینه خیز می‌روند. عده ای بر دو پای خود افتان و خیزان، گروهی بر چهار پا می‌روند .وَاللَّهُ خَلَقَ کُلَّ دَابَّةٍ مِن مَّاء فَمِنْهُم مَّن یَمْشِی عَلَی بَطْنِهِ وَمِنْهُم مَّن یَمْشِی عَلَی رِجْلَیْنِ وَمِنْهُم مَّن یَمْشِی عَلَی أَرْبَعٍ یَخْلُقُ اللَّهُ مَا یَشَاء إِنَّ اللَّهَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ . و خداست که هر جنبنده‌ای را [ابتدا] از آبی آفرید پس پاره‌ای از آنها روی‌ شکم راه می‌روند و پاره‌ای از آنها روی‌ دو پا و بعضی از آنها روی‌ چهار [پا] راه می‌روند خدا هر چه بخواهد می‌آفریند، در حقیقت‌خدا بر هر چیزی تواناست (۴۵/ نور).

مسیر تاریک است و ما نیاز داریم این مسیر را در سلامت کامل روحی و جسمی طی کنیم. گاهی با اعمال خود چراغی روشن می‌کنیم و نور اطرافمان را نورانی می‌کند اما همین که سرگرم دنیا می‌شویم غفلت تمام وجودمان را می‌گیرد. مَثَلُهُمْ کَمَثَلِ الَّذِی اسْتَوْقَدَ نَاراً فَلَمَّا أَضَاءتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَکَهُمْ فِی ظُلُمَاتٍ لاَّ یُبْصِرُونَ .مثل آنان همچون مثل کسانی است که آتشی افروختند و چون پیرامون آنان را روشنایی داد خدا نورشان را برد و در میان تاریکی‌هایی که نمی‌بینند رهایشان کرد (۱۷/بقره) .مانند کسی می‌شویم که نور اطرافمان خاموش می‌شود و در تاریکی مطلق نمی‌توانیم راه را پیدا کنیم و زمانی که مشکلات دنیا بر سرمان فرود می‌آید چونان گمشده ای هستیم که در تاریکی مطلق راه را از چاه تمییز نمی‌دهیم.

آیه ۴۵ سوره نور اشاره به گونه‌های جانوران و حیوانات ندارد ، بلکه به نوع حرکت انسانها در این دنیا می‌پردازد. آنان که از نوع زندگی حیوانی پا را فراتر نگذاشته اند، تمام هم و غم زندگیشان خوردن و خوابیدن و شهوترانی است. اینان مسیر حرکتی انسانی را یا می‌خزند یا چهار دست و پا طی می‌کنند یا در حالت افتان و خیزان می‌روند ؛ به همین علت با این سرعت کم به مقصد نمی‌رسند. سؤال این است که چه کنیم تا ایستاده و قائم مسیر را طی کنیم ؟ نور و روشنایی لازم را از کجا بیاوریم؟ و راه را چگونه تشخیص دهیم.برای اینکه دچار بیماری‌های راشیتیسم یا پوکی استخوان نشویم باید کلسیم و ویتامین D لازم را به بدن برسانیم. آیا بدون اینکه غذای سالم و کافی به بدن برسد، می‌شود انتظار داشت سلامت کامل داشته باشیم؟پس برای اینکه روحمان استوار باشد و در سختی‌های زندگی در مشکلات در مسیر هدایت و کمال قائم باشیم و بر دو پای خود ایستاده مسیر را طی کنیم، نیاز به منجی داریم که تغذیه شویم و ما را قائم نگه دارد. به معنایی دیگر ویتامینی می‌خواهیم که سستی، کجی و انحراف را از روح و اخلاق ما برطرف سازد.

● نماز، نماز، نماز

در تمام آیات قرآن با فعل اقامو امر به نماز شده است:اقامو الصلاه. نماز را بر پا دارید. نماز اکسیری در درون خود دارد. قوم، قیام، قائم همه هم خانواده هستند. یعنی بر پا داشتن نماز اکسیری دارد که باعث قیام، استواری و قائم بودن انسان می‌شود و به معنایی خداوند به انسان می‌فرماید: اقم الصلاة لذکری. یعنی قیام تو وابسته به قیام من است یعنی هر چه نماز بخوانی و اتصال به من داشته باشی، باعث می‌شود تو استوارتر، پایدار‌تر باشی. همچنانکه اگر غذا به بدن نرسد، ضعیف و بیمار می‌گردد ، روح نیز چنان است در صورت عدم تغذیه صحیح و درست، بیماری روح حاصل می‌شود. تمام ضعف ها، سستی ها،انحرافات، وابستگی‌های نادرست، افسردگی، اضطراب‌ها به بیماری روح و ضعف آن بر می‌گردد. آنانکه نسبت به نماز شان مراقب هستند و نماز را سر وقت بر پا می‌دارند، آنانکه علاوه بر مراقبت بر نماز سر وقت، اثر و برکت این عملشان در تمامی لحظات رندگیشان جریان دارد و بالواقع گویی همیشه در حال نماز و اتصال با خدا هستند، راه زندگی را در روشنایی مطلق در حال ایستاده و سلامت کامل و قائم طی می‌کنند.

شما اگر روحتان بیمار باشد، این ضعف و بیماری تأثیر زیادی در نوع زندگی، پیشرفت و موفقیت دارد.پس هر چقدر روح قوی‌تر و شاداب‌تر، جسم نیز به تبعیت از آن قوی‌تر می‌باشد. غذای جسم از نوع خود جسم است که مادی است و غذای روح از نوع مجردات است. نماز غذای روح می‌باشد و در صورت عدم تغذیه، روح ضعیف، بیمار و افسرده می‌گردد. گناهان کبیره و صغیره بیماری‌های فراوانی را بر روح عارض می‌کنند و پنج نوبت نماز یومیه نوعی شست‌وشو و طهارت برای روح می‌آورد و آلودگی‌های آنان با اقامه نماز برطرف می‌گردد.

مریم خندابی