جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

تیم ملی یعنی چه


تیم ملی یعنی چه

انگار همه فراموش کرده اند تیم ملی یعنی چه

بالاخره رییس جمهوری تکلیف اوضاع انتخابات فدراسیون فوتبال را روشن کرد تا هرچه زودتر این مهم انجام شود و فوتبال سر و سامانی پیدا کند.

جدا از هیاهوهای بحث انتخابات فدراسیون فوتبال و بحث و جدل های سازمان تربیت بدنی و کمیته انتقالی وضعیت تیم ملی ایران در هاله ای از ابهام قرار دارد. انگلستان به مسابقات جام ملت های اروپا راه نیافت و در مرحله مقدماتی حذف شد اما مدیران اتحادیه فوتبال انگلیس خیلی زود دست به کار شدند و مذاکراتشان را با امثال مورینیو و کاپلو و دیگر مربیان صاحبنام آغاز کردند تا بالاخره فابیو کاپلو با آوازه جهانی اش سکاندار انگلیسی های زخم خورده شود.

بریتانیایی ها کمیته بررسی شکست تشکیل ندادند و بازیکنان و مربیان تیم را مؤاخذه نکردند؛ آنها می دانند که ساختار اصلی تیم کاپلو شاید بیش از نیمی از بازیکنان همین تیم حذف شده باشد. به همین دلیل با سیاستمداری و اتخاذ یک روش مدیریتی خوب، فابیو کاپلو را سرمربی تیم خود کردند تا ناراضیان، راضی شوند و منتقدان، انگشت به دهان بمانند.

کار مدیران فوتبالی جزیره آنقدر به موقع انجام شد که افکار عمومی انگلیسی حذف دردناک تیم را فراموش کرده و از همین حالا به جام جهانی و حتی قهرمانی در آن خوشبین شده اند.

● فلاش بک

تابستان ۸۵ که امیر قلعه نویی سرمربی تیم ملی شد، بسیاری از کارشناسان با این تصمیم مخالف بودند؛ آنها قلعه نویی را جوان و بی تجربه می دانستند اما ژنرال به واسطه اینکه ۳ سال استقلال تهران را در کورس قهرمانی نگه داشته بود، مسؤولان فوتبال را مجاب کرد که او همه کاره تیم ملی شود.

گرچه فوتبال ایران جنجال کناره گیری دادکان را از ریاست فدراسیون دید اما انتصاب قلعه نویی به سمت سرمربیگری تیم ملی ایران هم پرهیجان و هم تعجب برانگیز بود. گرچه دراین مورد زیاد گفته و نوشته شده است اما واقعیت اینجا بود که امیر قلعه نویی در هنگام نزدیک شدن به مسابقات جام ملت ها تقریبا با ترکیب برانکو ایوانکوویچ پا به مسابقات گذاشت و امیدواری بیش از حد او به لژیونرهای تیم باعث شد تا این تیم با بازیهای نه چندان قابل قبول از جام ملت ها خداحافظی کند.

پس از بازگشت تیم از مالزی، دوباره کمیته های بررسی شکست تشکیل شد و دوباره آش همیشگی و کاسه همیشگی و طبق معمول تمام کاسه ها و کوزه های موجود سر بازیکنان و کادر فنی شکست و البته چون تیم ملی تا مسابقات مقدماتی جام جهانی چند ماهی فاصله داشت، این تیم رها شد تا قضایای کمیته انتقالی و انتخابات فدراسیون فوتبال همه چیز را تحت الشعاع قرار دهد. تیم ملی به واقع رها شد و شاید بتوان دقیق تر گفت تیم ملی فوتبال ایران فراموش شد.

● Fifa day یعنی چه؟

در تمام کشورهای جهان که به فوتبال اهمیت می دهند روزهای فیفا برای آنها معنای خاصی دارد. آنها سعی می کنند که این روزها را از دست ندهند و دیدارهای تدارکاتی در این روزها برای آنها حکم مرگ و زندگی را دارد. حکم مرگ و زندگی از این جهت که در روند آماده سازی تیم هایشان برای مسابقات مهم قاره ای و جهانی، روزهای فیفا در پروسه تمرین و نتیجه گرفتن از کارهایی که در طول بازه زمانی مشخص انجام می گیرد، یک برآیند محسوب می شود؛ برآیند تمام سیاست های تیم ملی یک کشور برای نیل به هدف معین شده. انتخاب حریفان در این مسابقات تدارکاتی آنقدر مهم است که گاهی از یک سال قبل به انتخاب آنان دست می زنند و برای بازی کردن با تیم های رده یک جهانی، رایزنی را از مدت ها قبل آغاز می کنند.

همه می دانیم که تیم ملی کشورمان قبل از مسابقات جام ملت های آسیا حریفان تدارکاتی مناسبی نداشت و شاید مهم ترین بازی این تیم با مکزیک بود که بسیاری از ضعف های تیم را نشان داد. ضعف هایی که هیچ وقت برطرف نشدند تا تیم ملی در حالی که همه آن را بهترین تیم تاریخ فوتبال ایران می دانستند مثل آب خوردن حذف شود. امیدواری ها به این تیم به یأس تبدیل شد، یأسی که هنوز سایه اش بر روی فوتبال قرار گرفته است.

● تیم ملی یعنی چه؟!

در یکی دو ماه گذشته کمیته انتقالی با مربیان مختلفی باب مذاکره را باز کرد اما به نتیجه نرسید و بازی با نام ها به«هیچ» ختم شد؛ کار به آنجا رسید که از«تراپاتونی» به«لوکا بوناچیچ» رسیدیم، چند روز با قطبی سرگرم بودیم و حالا زمزمه های بازگشت امیر قلعه نویی شنیده می شود. یعنی مبلغ قرارداد پاختاکور بیشتر از مبلغ قرارداد مس کرمان بوده تا امیر قلعه نویی از قبول سرمربیگری مس کرمان سر باز زند؟ مثل اینکه خبرهایی در راه است. اوضاع ناامیدکننده تر از قبل شده و لیست تیم ملی هنوز خالی مانده است. روزی از انتخاب ۵۰ نفر توسط یک کمیته خاص خبر داده می شود و روز بعد تکذیب می شود. جالب اینجاست که برای«تیم بدون متولی» بازی تدارکاتی هم گذاشته می شود تا مثلا دلمان خوش باشد که ما هم«Fifa day» داریم؛ حریفان قدرمان هم امثال بحرین و امارات هستند. با این وضعیت توقعی نمی رود که از تیم ملی کشورمان بازیهای درخشانی را شاهد باشیم و اگر اوضاع به همین منوال بماند باید آرزوی حضور در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی را دست نیافتنی تر از این حرف ها بدانیم. انگار همه یادشان رفته تیم ملی یعنی چه؟

چیا فؤادی