کمپوت میوه بهتر است یا آب‌میوه؟

مصرف روزانه ۳ تا ۴ واحد میوه به تمام گروه‌های سنی توصیه می‌شود. البته خیلی‌ها به خوردن میوه تازه چندان علاقه‌ای ندارند یا بر اثر مشکلات فیزیولوژیک، مصرفشان را محدود می‌کنند …

مصرف روزانه ۳ تا ۴ واحد میوه به تمام گروه‌های سنی توصیه می‌شود. البته خیلی‌ها به خوردن میوه تازه چندان علاقه‌ای ندارند یا بر اثر مشکلات فیزیولوژیک، مصرفشان را محدود می‌کنند و انواع خشک، کمپوت یا پور?ه?شده آن را ترجیح می‌دهند...

در حالی که هیچ‌یک جای میوه تازه را نمی‌گیرند بنابراین میوه تازه میل کنید که منبع انواع ویتامین‌ها، مواد معدنی و ‌ترکیب‌هایی با خاصیت آنتی?اکسیدانی است به خصوص اگر در شهری زندگی می‌کنید که هوایی بسیار آلوده دارد. در این پوستر می‌خواهیم برایتان از تفاوت انواع روش‌های فرآوری میوه‌ها بگوییم.

فریز کردن

بیشتر از این روش برای نگهداری میوه‌ها در دسترس نیستند، استفاده می‌شود. با اینکه از سایر روش‌ها کم آسیب‌تر است، اما انجماد آب موجود در بافت، به تخریب دیواره سلولی می‌انجامد و می‌تواند باعث از بین رفتن مواد مغذی موجود در آنها به مرور زمان شود. فقط روش‌های سریع فریز کردن توصیه می‌شود. پس از خارج شدن میوه از حالت انجماد، دوباره نباید آن را منجمد کرد زیرا با این کار از بین رفتن مواد مغذی بیش از پیش خواهد بود. البته بسته‌بندی‌های مناسب می‌توانند این ضایعات را به حداقل ممکن برسانند.

کمپوت کردن

در این روش که معمولا با هدف افزایش قابلیت هضم میوه‌ها انجام می‌شود، میوه به دلیل حرارت دیدن، مقداری از ویتامین‌های حساس به حرارت خود را از دست می‌دهد بنابراین اگر هدف شما از خوردن کمپوت، تامین ویتامین‌های تقویت‌کننده سیستم دفاعی بدن است، با این کار فقط مقداری فیبر و کمی هم شکر به عنوان منبع انرژی دریافت می‌کنید.

آب گیری

وقتی پای بیماری و تقویت کردن به میان می‌آید، همه به یاد یک لیوان آب پرتقال تازه می‌افتند و ممکن است کم‌کم عادت به خوردن آبمیوه جای خوردن میوه تازه را بگیرد. در حالی که با کوچک‌ترین فرآیندی که روی میوه‌ها انجام می‌شود، ارزش تغذیه‌ای خود را (کم یا زیاد) از دست می‌دهند. فیبر میوه بعد از آبگیری تقریبا به صفر می‌رسد و آب، املاح و ویتامین‌های محلول در آن باقی می‌مانند بنابراین اگر هدف شما از خوردن آب میوه، دریافت فیبر است، اشتباه کرده‌اید زیرا فقط آب، مقداری ویتامین و املاح محلول در آن را دریافت خواهید کرد.

مرباگیری

برای تهیه مربا، همیشه میوه‌ را به مدت طولانی‌ حرارت می‌دهند و به آن شکر زیادی می‌افزایند پس خوردن مربا هرگز جای میوه‌ خام را نمی‌گیرد و فقط یک منبع انرژی با حداقل فیبر است. در ضمن شکر موجود در آن می‌تواند برای بیماران مبتلا به دیابت مشکل‌ساز باشد و میوه را که یک انتخاب مناسب برای تنظیم قند خون است، به یک افزایش دهنده این فاکتور تبدیل می?کند.

خشک کردن

در بیشتر میوه‌های خشک شده، ویتامینی وجود ندارد و فقط فیبر و املاحی نظیر پتاسیم و منیزیم در آنها باقی می‌مانند. بنابراین اگر هدف از خوردن میوه‌های خشک، دریافت یک میان‌وعده مغذی برای کنترل فشار خون و دیابت نوع ۲، آن هم به جای گروه تنقلات و شیرینی‌هاست، انتخاب میوه‌های خشک اقدامی مناسب محسوب می‌شود.

پوره کردن

برخی افراد به دلیل مشکلات گوارشی، میوه را به صورت پوره یا رنده?شده مصرف می‌کنند. در این روش فقط شکل فیزیکی میوه تغییر می‌کند اما چون سطح آن افزایش می‌یابد، امکان دارد در اثر ماندن طولانی پوره در معرض هوا، ویتامین‌های خود (به خصوص ویتامین C) را بر اثر اکسید شدن از دست بدهد بنابراین، پوره را تازه به تازه تهیه کنید و تا آنجا که می‌توانید، آن را حرارت ندهید.

یادآوری

۱) برای هریک از این روش‌ها از میوه‌های سالم و تازه استفاده کنید زیرا در این صورت بیشترین مقدار مواد مغذی را خواهد داشت.

۲) هریک از این روش‌ها بهتر است در مدت زمان کوتاهی انجام شود. به طور مثال کمپوت کردن در حداقل زمان و خشک کردن در زمان بسیار کوتاهی انجام شود تا افت ویتامینی کمتر باشد.

۳. آنچه از فرآیند میوه‌ها به دست می‌آید، در زمان کوتاهی نیز باید به مصرف برسد زیرا هر چه بیشتر بماند، ضایعات مواد مغذی نیز بیشتر خواهد شد.