برای جلوگیری از جنگ و دعوای فرزندان چه باید کرد؟

یکی از دغدغه‌های اصلی خانواده‌هایی که بیش از یک فرزند دارند، جنگ و دعوا بین فرزندان است. والدین انتظار دارند به جای رقابت، حسادت و مشاجره بین فرزندان‌شان شاهد رفاقت آنها با …

یکی از دغدغه‌های اصلی خانواده‌هایی که بیش از یک فرزند دارند، جنگ و دعوا بین فرزندان است. والدین انتظار دارند به جای رقابت، حسادت و مشاجره بین فرزندان‌شان شاهد رفاقت آنها با هم باشند. روانشناسان عقیده دارند که منشاء جنگ و دعوا بین فرزندان از حسادت و رقابت آنها و تمایل شدیدشان به عشق انحصاری والدین سرچشمه می‌گیرد و از آنجا که برای مورد توجه واقع شدن یا فرزند بهتر بودن، مجبورند با خواهر یا برادر خود سهیم شوند پس تعجبی ندارد که فرزندان برای در اختیار داشتن همه توجه والدین، تلاش و مبارزه کنند. اما در این زمینه والدین اکثرا واکنش‌های اشتباهی از خود نشان می‌دهند مانند عدم توجه به احساسات و نظر فرزندان، تبعیض، تهدید کردن، عدم توجه به تفاوت‌های فردی، در بن بست قرار دادن، قضاوت و جانبداری کردن، امر و نهی‌های مکرر و... مشاوران کودک بر این باورند که به جای استفاده والدین از شیوه‌های فوق بهتر است به پیشنهاداتی که آنها ارایه داده‌اند، توجه کنند و به‌کار گیرند چراکه آثار آن در طولانی‌مدت نشان داده که مشاجره و دعوا بین فرزندان کمرنگ شده است:

- والد چه پدر و چه مادر بهتر است قبل از هر چیز مهارت گوش دادن فعال را بیاموزد به صورتی که هنگام مشاجره وقتی فرزندان ساکت شدند، سعی کنند که به حرف‌هایشان فعالانه گوش دهند و احساسات آنها را درک کنند.

- از مقایسه کردن فرزندان بپرهیزند، چه مقایسه خوشایند باشد چه ناخوشایند. از عباراتی چون ببین خواهرت چقدر زود می‌خوابد یا از برادر بزرگ‌ترت یاد بگیر یا... استفاده نکنند.

- برای فرزند آسیب‌زننده و آسیب‌دیده هنگام بحث و مشاجره اسم نگذارند. مثلا از لغاتی چون قلدر، بیچاره، بی‌عرضه و... استفاده نکنند چراکه ممکن است بچه‌ها را در چنین نام‌ها و نقش‌هایی محبوس کنند و به آنها بهانه‌ای برای دست انداختن یکدیگر با همین برچسب‌ها داده شود.