رقابت, شدیدتر از آن است كه تصور می كنی

«آندرانیك تیموریان» كه از ابومسلم چهره شد نیز یكی از هافبك های اصلی تیم ملی ایران است كه با عنایت به بازی های خوبش, آرام آرام خودش را به تركیب اصلی بولتون نزدیك كرده است بعید است كه قلعه نویی او را از تركیب اصلی كنار بگذارد

حضور ۹ هافبك در لیست تیم قلعه نویی كه در نهایت ۳ نفر به صورت ثابت و ۲ نفر به صورت تعویضی بازی خواهند كرد، رقابت فشرده ای را در بین مدعوین ایجاد كرده است. البته در لیست ابتدایی صادره از سوی فدراسیون فوتبال، نامی از بادامكی و مبعلی نبود كه عدم حضور مبعلی، می توانست تبعاتی برای سرمربی تیم ملی داشته باشد.

ایمان مبعلی در تورنمنت امارات درخشش جالبی داشت. با حضور او در زمین مقابل هامبورگ در نیمه مربیان، تیم ما جان تازه ای گرفت و اگر دعوت نمی شد، شاید اعتراضاتی گریبان امیر را می گرفت. به هر حال دیروز فرصتی دست داد تا همه هافبك های دعوت شده از سوی سرمربی تیم ملی را مورد نقد قرار دهیم.

۱) جواد نكونام (اوساسونا)

جواد نكونام، اگر نگوییم یكی از ۱۱ بازیكن اصلی اوساسونا است، باید در زمره ۱۴ بازیكن اصلی تیم به حساب بیاید. نكونام در تقابل با ویارئال حتی یك گل هم زد تا به عنوان اولین گلزن ایرانی در لالیگا شناخته شود . نكونام با اینكه در تقابل با «بارسا» بیش از ۲۰ دقیقه به بازی گرفته نشد و نمایش جالبی هم از خود به پرده نكشید، اما در همان دقایق اندك، یك بار از بین پاهای «دكو» یك تونل باز كرد تا جایش را در تیم ملی قرص تر از گذشته كند. نكونام، از نظر قلعه نویی، هافبك فوق العاده ای است كه حتی علی كریمی هم به گرد پایش نمی رسد. قلعه نویی علاقه ویژه ای به نكونام دارد. پس با این تفاسیر، كسی فعلاً نمی تواند با او در پست هافبك دفاعی رقابت داشته باشد. اگر تیم ملی با یك هافبك دفاعی بازی كند، آن یك نفر فقط نكونام است.

۲) آندرانیك تیموریان (بولتون)

«آندرانیك تیموریان» كه از ابومسلم چهره شد نیز یكی از هافبك های اصلی تیم ملی ایران است كه با عنایت به بازی های خوبش، آرام آرام خودش را به تركیب اصلی بولتون نزدیك كرده است. بعید است كه قلعه نویی او را از تركیب اصلی كنار بگذارد. آندو هم یكی از هافبك های تیم ملی در تقابل با بلاروس خواهد بود. هرچه نباشد، آندرانیك در جام جهانی بازی كرده و به دلیل حضور در لیگ انگلستان، صاحب تجربه بالای فرا ملی است.

۳) حسین كاظمی (استقلال)

هافبك میانی استقلال كه بازی های خوبی رادر غیاب مجتبی جباری برای استقلال انجام داده است. صادقی زمانی كه از سایپا به استقلال ترانسفر شد، شاید فكرش را نمی كرد كه به تركیب تیم ملی برسد. حالا هم در حضور نكونام و آندو و با توجه به همپستی بودن كاظمی با لژیونرهای مذكور، بعید است كه به او بازی برسد. هافبك های تحتانی (دفاعی) تیم ایران، قطعاً آندرانیك و نكونام خواهند بود.

۴) محمد نوری (سپاهان)

فصل قبل كه نوری از تیم دسته اولی هما به سپاهان نقل مكان كرد، شاید كمتر كسی فكر می كرد كه جای عباس آقایی (هافبك وقت سپاهان) و محرم نویدكیا را بگیرد. اما هوش سرشار نوری، او را به تركیب اصلی سپاهان و تیم ملی نزدیك كرد. در جلسات قلعه نویی با مشاورانش، بحث بر سر این بود كه از بین او و محرم نویدكیا از تیم سپاهان، یكی به تیم ملی دعوت شود كه امیر قلعه نویی، انتخاب درستی انجام داد و نوری رابه تیم ملی دعوت كرد. نوری قطعاً در فصل اخیر، مثمرثمرتر از نویدكیا ظاهر شده است. البته نویدكیا هم آرام آرام به شرایط آرمانی می رسد و آن وقت است كه سپاهان در خط میانی بازیكنان بی نظیری خواهد داشت. به نظر منتقدان، محمد نوری در حال حاضر یكی از بهترین هافبكهای نفوذی فوتبال ایران است. نوری كه پیش از این یك بار مقابل امارات به تیم ملی دعوت شده، دنبال این است كه حقش را بگیرد. ظاهراً «امیرخان» هم نظر ویژه ای روی او دارد.

۵) ایمان مبعلی (الشباب)

تنها بازیكن ایده آل الشباب است. معلوم نیست الشباب اگر این هافبك ایرانی را نداشت، چه بلایی به سرش می آمد. گزارشگران عرب همواره از این هافبك

با آب و تاب فراوانی حرف می زنند.مبعلی در تورنمنت امارات، نشان داد همان بازیكن آماده ای است كه روزگاری پدیده فوتبال ایران شد.نمی دانیم چرا برانكو می خواست او را نابود كند؟!

۶) ابراهیم صادقی (سایپا)

در حضور علی دایی،اگر كاپیتان سایپا باشی، حتماً یك چیزهایی داری. صادقی بازیكن جنگنده و در خدمت تیم است. او در فصل اخیر یكی از اركان موفقیت سایپا بوده اما با حضور آندو و نكونام، بعید است كه به صادقی هم بازی برسد. صادقی هم بیش از آنكه رو به جلو باشد، وظیفه تخریب رابرعهده دارد.

۷) مهدی رجب زاده (ذوب آهن)

بهترین گلزن تیم ذوب آهن كه تنها سهمیه تیم كربكندی در تیم ملی است، در بازی های باشگاهی یك غنیمت برای ذوب آهن است اما در سطح ملی، مهره تأثیرگذاری نیست.این هافبك ۳۰ ساله كه امسال قراردادش با ذوب آهن به پایان می رسد، با حضور در اردوهای ملی دنبال آن است تا تنها قیمت خودش را بالاتر ببرد. رجب زاده اگر آن قدر كه به مادیات فكر می كرد، معنویات و رشد و ترقی را در رئوس برنامه هایش قرار می داد، الان جلوتر از اینها بود.

۸) مازیار زارع (ملوان)

تنها گزینه شهر فوتبال خیز بندرانزلی كه شباهت های فراوانی به مرحوم سیروس قایقران دارد و از این رومورد علاقه طرفداران ملوان است.

مازیار زارع مانند محمد نوری از هافبك های آینده دار ما است. زارع با قدرت شوتزنی بالا، همچنین یكی از «تخریب چی» های فوتبال ما است. مازیار شاید اگر در ملوان بازی نمی كرد، خیلی بیشتر از رشدی كه تا به حال داشته،ترقی می كرد اما قسمت او را هم اینگونه نوشته اند.زارع اگر در این بازی به میدان برود، شایستگی هایش را اثبات خواهد كرد.

۹) حسین بادامكی (پرسپولیس)

با اینكه استیلی در ابتدای فصل معتقد بود كه بادامكی پدیده این فصل پرسپولیس می شود اما از این خبرها نشده است. حسین بادامكی، بعضی مواقع ۹۰ است و بعضی مواقع دیگر به ۱۰ هم نمی رسد. اینكه چرا بادامكی این قدر افت و خیز دارد، سؤالی است كه باید از خودش پرسید. نمایندگان یكی از تیم های هلندی كه برای دیدن بازی او به ایران آمده بودند، وقتی نمایش ضعیف او را دیدند، قیدش را زدند و سراغ نیكبخت را گرفتند. بادامكی با این حساب جایی در تركیب تیم ملی نخواهد داشت.