غدیر اوج ارادت به مولا علی (ع)

اعلام شد به هجده ذیحجهٔ الحرام
از جانب خدای که یا سید الانام
باشد علی، ولی خدا، اولین امام
تکمیل دین از او شد و نعمت از او تمام
این روزها با پراکنده شدن عطر خوش غدیر شور و شوقی …

اعلام شد به هجده ذیحجهٔ الحرام

از جانب خدای که یا سید الانام

باشد علی، ولی خدا، اولین امام

تکمیل دین از او شد و نعمت از او تمام

این روزها با پراکنده شدن عطر خوش غدیر شور و شوقی وصف ناپذیر در سراسر کشور اسلامی ما ایران به چشم می خورد، شور و شوقی که حکایت از عمق ارادت ایرانیان به آستان مولای خود حضرت علی (ع) دارد.

به راستی چرا ایرانیان با نزدیک شدن ایام غدیر حال و هوایی دیگر پیدا می کنند و با آذین بندی خیابان ها این روز را جشن می گیرند و فرا رسیدن آن را به یکدیگر تبریک می گویند.

آیا تا کنون به این موضوع فکر کرده اید یا خیر؟ در پاسخ به این سوال باید گفت: که این روز یادآور تاریخ، فرهنگ و یک انتخاب مهم برای مسلمانان است و به دلیل ارتباط عمیقی که تشیع با هویت این ملت دارد، آن ها همه مناسبت های مذهبی شیعی را به خصوص عید غدیر را که همه اعتقادات ما از آن سرچشمه می گیرد، گرامی می دارند.

دکتر باغستانی از پژوهشگران تاریخ اسلام غدیر را سرچشمه نخستین تجلی اعتقادات شیعه می داند و می گوید: در این روز است که پیوند آسمان و زمین محقق و انتصاب الهی امامت در آن به وقوع می پیوندد که حاصل این پیمان همان ولایت است.

به گفته او ایرانیان وقتی با ارزش های اسلامی آشنایی پیدا کردند به اسلام روی آوردند که این امر، عدالت و برابری اسلامی عامل اصلی جذب ایرانیان به اسلام بود و از آن مهم تر باعث بقای اسلام در ایران شد.

با این حال پس از فتح ایران توسط مسلمانان و به قدرت رسیدن خلفای اموی، آن ها شاید تبعیض میان عرب و عجم بودند.

در این شرایط ایرانیان دریافتند که کسانی هستند که با روش های تبعیض آمیز مخالفند و آن ها را نمی پسندند مانند امام علی (ع) که در این امر پیشگام بود.

بنابراین نشانه های گرایش ایرانی ها به تشیع در قبل از خلافت آن حضرت آشکار و بعد از آن نیز شدت گرفت، البته در این مرحله تشیع صرفا به معنای محبت خاندان علی (ع) است و مسائل اعتقادی آن بعدا برای ایرانیان مطرح شده است.

استاد غلامرضا جلالی نیز با اشاره به این که نحوه آشنایی ایرانیان با تشیع محدود به دوره و عصر خاصی نمی شود، گفت: ایرانیان با توجه به فرهنگ کهنی که داشتند، پیش از جنگ قادسیه و از زمانی که پیامبر رسالت خود را آشکار کردند، با پیام اسلام آشنا شدند و قدیمی ترین شیعیان در یمن حضور داشتند.

ظاهرا حضرت علی (ع) در مدت کوتاهی که برای آشنا کردن مردم این خطه با اسلام در این منطقه حضور داشتند با ایرانیان مقیم یمن در ارتباط بودند، لذا ایرانیان آموزه های حضرت امیر (ع) را بر سایر افکار و اندیشه ها رجحان می دادند چون آن ها به تمدنی دست یافته بودند که در دنیای آن روز از اهمیت بسیار زیادی برخورداربود.

همچنین آمدن حضرت علی(ع) به شهر انبار که زرادخانه دوره ساسانی بود تاثیر زیادی برایرانیان گذاشت.

آری این گونه است که ایرانیان از آبشار حقیقت سیراب شده و در طول تاریخ مست می ولای حضرت علی (ع) می باشند و غدیر را نمادی از عظمت و بزرگی امتداد رسالت پیامبر اسلام می دانند.شاید از این روست که شاعر در مهر و محبت مولایش علی (ع) این گونه سروده است:

اگر با علی هم نفس می شدیم

رها از کمند هوس می شدیم

بت نفس را بر زمین می زدیم

هماورد شیطان سپس می شدیم

به اوج خطر بال و پر می زدیم

رها از حضیض قفس می شدیم

جهان تا که برخیزد از خواب کفر

هم آواز بانگ جرس می شدیم

اگر مهر او ذره پرور نبود

به باغ فلک خار و خس می شدیم

اگر او مراد دل ما نبود

مرید جمال چه کس می شدیم

به قرآن قسم ولای علی

به ملک عدم هیچ کس می شدیم

محب علی همنشین خداست

خوشا با علی هم نفس می شدیم