تاریخچه عکاسی

واژه عکاسی (Photography) از دو واژه یونانی: نور (photo) و ثبت کردن (graphing) گرفته شده است. سرجان فدریک ویلیام هرشل –دانشمند انگلیسی– برای نخستین‌بار از این واژه در سال ۱۸۳۹ میلادی استفاده کرد. به عمل ثبت …

واژه عکاسی (Photography) از دو واژه یونانی: نور (photo) و ثبت کردن (graphing) گرفته شده است. سرجان فدریک ویلیام هرشل –دانشمند انگلیسی– برای نخستین‌بار از این واژه در سال ۱۸۳۹ میلادی استفاده کرد. به عمل ثبت تصاویر روی موادی حساس با کمک نور و پرتوافشانی عکاسی گفته می‌شود.

دوربین سوزنی (دوربین پین هول)- ابن هیثم -دانشمند مسلمان و علوم نوری در قرون وسطی- اولین شخصی بود که دوربین سوزنی (پین هول) را اختراع کرد که به این نوع دوربین، «اتاق تاریک جعبه عکاسی» نیز گفته می‌شود.

اولین عکس- در آوریل سال ۱۸۲۷، ژوزف نیسفور نیپس -مخترع فرانسوی- با یک دوربین سوزنی توانست اولین عکس جهان را بگیرد و به نام خود ثبت کند. عکس وی برای ظاهر شدن باید ۸ ساعت در معرض نور قرار می‌گرفت و پس از مدت کوتاهی نیز نقش تصویر از بین می‌رفت. ۳۰ آوریل به نام عکاسی پین‌هول نامگذاری شده است.

تولد عکاسی مدرن- لوئی داگر در سال ۸۳۹ یعنی پس از فوت نیپس روشی را در عکاسی به وجود آورد و آن را "روش داگر" نامگذاری کرد. وی تصویر را روی ورقه‌ مسی نقره‌اندود ظاهر می‌کرد و این اقدام موجب ماندگاری بیشتر نقش می‌شد.

ورود عکس‌های منفی( نگاتیو)- هنری فاکس تالبوت –گیاه‌شناس و ریاضیدان انگلیسی- سال ۱۸۴۱ روند نگاتیوی را کامل و به نام کالوتایپ (واژه یونانی به معنای نقش زیبا) ثبت کرد.

صفحه‌های فلزی از جنس قلع- همیلتون اسمیت در سال ۱۸۵۶ توانست نقش عکس‌ را روی ورقه‌هایی نازک از جنس قلع به ظهور برساند که دوام و ماندگاری آن‌ها بالاتر از عکس‌های کاغذی بود.

نگاتیو‌های صفحه‌ای خیس- فردریک اسکاف آرچر-مجسمه‌ساز انگلیسی- در سال ۱۸۵۱ از ورقه‌های شیشه‌ای حساس به نور و آغشته با انواع محلول‌ها استفاده کرد. به این ورقه‌ها نگاتیو‌های صفحه‌ای خیس گفته می‌شد و کیفیت عکس‌ها را به مراتب بالاتر می‌برد.

نگاتیو‌های صفحه‌ای خشک و دوربین‌های دستی - در سال ۱۸۷۹ تحولی دیگر در عکاسی به وجود آمد و آن ورود نگاتیو‌های صفحه‌ای خشک بود. صفحه‌های شیشه‌ای با امولسیون -مایع یا جامد پراکنده در مایع- ژلاتین خشک می‌شدند و می‌توانستند تا مدت زیادی عکس را نگه دارند. برای ظهور آن‌ها به حمل تاریکخانه نیازی نبود بنابراین دوربین‌های دستی نیز به عکاسی راه پیدا کردند.

فیلم‌ رولی قابل انعطاف- جورج ایستمن در سال ۱۸۸۹ حلقه فیلم عکاسی را که قابل انعطاف و نشکن بود اختراع کرد.

عکس‌های رنگی- در اوایل دهه ۱۹۴۰ عکس‌های رنگی جلوه‌ای دیگر به هنر عکاسی دادند.

عکاسی در ایران- در دسامبر سال ۱۸۴۲- سه سال پس از پیدایش عکاسی- این هنر وارد ایران شد.