شنبه, ۱۳ بهمن, ۱۴۰۳ / 1 February, 2025
مجله ویستا

منطقه شکار ممنوع آلمابلاغ


منطقه شکار ممنوع آلمابلاغ

منطقه شکار ممنوع آلمابلاغ با ارتفاع ۲۹۴۶ متر از سطح دریا در شمال شهرستان اسدآباد و ۳۵ کیلومتری شمالغرب شهرستان همدان و سمت چپ گردنه اسدآباد به همدان واقع شده و یکی از ارتفاعات …

منطقه شکار ممنوع آلمابلاغ با ارتفاع ۲۹۴۶ متر از سطح دریا در شمال شهرستان اسدآباد و ۳۵ کیلومتری شمالغرب شهرستان همدان و سمت چپ گردنه اسدآباد به همدان واقع شده و یکی از ارتفاعات مهم غرب کشور و استان همدان به شمار می‌آید و به جهت وجود گونه‌های مختلف حیوانات و پرندگان و همچنین مراتع غنی و پوشش گیاهی مورد هجمه و تخریب شکارچیان و دام‌های عشایر قرار می‌گیرد.

این منطقه به عنوان یکی از زیستگاه‌های مناسب برای رده‌های مختلف جانوران از‌جمله پستانداران، پرندگان و خزندگان و حشرات در استان مطرح است و از سال ۱۳۸۵ به عنوان منطقه شکار ممنوع تحت مدیریت اداره کل محیط‌زیست استان همدان قرار گرفته است. از نظر اقلیمی به دلیل اختلافات ارتفاع، میزان درجه حرارت در نقاط مختلف آن متفاوت است و در زمستان دارای آب و هوای معتدل و در تابستان گرم است.

با توجه به این‌که این منطقه یکی از قلل رشته کوه‌های الوند محسوب می‌شود از وجود چشمه‌ساران بزرگ و کوچک و آبریز‌های همیشه جاری آن بهره‌مند می‌شود و منابع آب متعددی از ‌جمله منابع فصلی، دائمی، رودخانه، قنات، چشمه و... در این منطقه جریان دارد و باعث شده است حیات‌وحش منطقه محدودیتی از لحاظ تأمین‌ آب نداشته باشد. در حال حاضر این منطقه از طریق واحد سیار اداره حفاظت محیط‌زیست اسدآباد حفاظت و کنترل می‌شود.

عادل عربی، رئیس محیط‌زیست شهرستان اسدآباد ارتقای سطح مدیریتی منطقه آلمابلاغ از شکار‌ممنوع به مناطق حفاظت شده را از پیشنهادهای برنامه پنجم توسعه می‌داند.وی با بیان این که شکارچیان روزهای پنجشنبه و جمعه با سهمیه روزانه چهار قطعه حق شکار دارند، می‌گوید: در صورت رعایت نکردن ضوابط با شکارچیان متخلف برخورد می‌شود.

به گفته رئیس محیط زیست شهرستان اسدآباد، گونه‌های جانوری شاخص و در معرض خطر منطقه شکار‌ممنوع آلمابلاغ و دشت اسدآباد شامل انواع قوچ و میش، گرگ و روباه، خرگوش، رودک، گراز، تشی، عقاب طلایی، تیهو و انواع گنجشک سانان همچون باقرقره، جغد کوچک، عقاب دشتی، دلیجه و فاخته، کبک و کبوتر چاهی هستند. همچنین ارتفاعات قاسم‌آباد، ویرایی، کلیایی، جعفرآباد و ماوی مناطق شکار آزاد این شهرستان محسوب می‌شوند.

قوچ و میش از شاخص‌ترین گونه‌های جانوران منطقه به شمار می‌رود و به دلیل وسعت منطقه و همچنین همجواری با منطقه حفاظت شده خانگرمز و کرکسین سازگاری این‌گونه با منطقه را افزایش داده است. از سایر پستانداران منطقه می‌توان به گرگ، خفاش، خرگوش، شغال، روباه، تشی، کفتار، گراز، سنجاب‌زمینی، خدنگ و انواع موش اشاره کرد.

عقاب طلایی، عقاب دشتی، سنقر خاکستری، شاهین، دلیجه، قرقی، سارکپه، کبک، تیهو، قمری، کبوتر جنگلی، انواع چکاوک، انواع سار، توکا، انواع سهره، انواع زرده پر و پرندگانی نظیر سبز‌قبا، جغد کوچک، هدهد، دارکوب، سنگ‌چشم، شاه‌بوف، کمرکولی، چلچله کوهی، دمجنبانک، زاغ نوک سرخ و زنبور‌خوار از جمله پرندگان موجود در منطقه شکار ممنوع آلمابلاغ هستند. همچنین خزندگانی از راسته سوسمار‌ها و مار‌ها در این منطقه زیست می‌کنند.

پوشش گیاهی منطقه شکار ممنوع آلما‌بلاغ شامل کنگر، ریواس، آزربه، شیرین‌بیان، گون، گل ختمی، گزنه، گل گاوزبان و بومادران و درختچه‌های آن شامل بادام کوهی، آلبالوی وحشی، زرشک، تمشک، گز و انجیر است.شهرستان اسدآباد دارای یک منطقه و دشت ممنوعه به‌نام دشت اسدآباد بود که در زمان‌های گذشته دشت اسدآباد مأمن تعداد زیادی میش مرغ بوده و حتی برخی از افراد محلی و دوستدار طبیعت از وجود هوبره در این دشت خبر می‌دادند، اما در حال حاضر به دلیل تبدیل زیستگاه به زمین‌های کشاورزی و دیگر عوامل اعم از تغییر شرایط اقلیمی به سبب فعالیت‌های منطقه‌ای، ۷ سال است که در این منطقه حتی یک میش‌مرغ نیز مشاهده نشده، بنابر‌این هم اکنون منطقه شکار آزاد اعلام شده است.

معصومه علیزاده