۱۴ آبان ـ ۵ نوامبر ـ به مناسبت پیروزی محافظه كاران در انتخابات آمریكا ؛ تعاریف مختلف كنسرواتیسم

در فصل انتخابات آمریكا، به ویژه در سالهایی كه جمهوریخواهان برنده شوند رسانه ها برای روش شدن مخاطبان، به تعریف «كنسرواتیسم» می پردازند .
كنسرواتیسم (اصطلاحا محافظه كاری) در …

در فصل انتخابات آمریكا، به ویژه در سالهایی كه جمهوریخواهان برنده شوند رسانه ها برای روش شدن مخاطبان، به تعریف «كنسرواتیسم» می پردازند .

كنسرواتیسم (اصطلاحا محافظه كاری) در هر جامعه تعریف خاص خود را دارد و به سبب تفاوت مفهوم ، تعبیر و تعریف آن در جوامع مختلف؛ یافتن یك تعریف واحد برای آن دشوار است.

در كشورهای با تاریخی كهن و غنی به ناسیونالیستها ، در جوامع سوسیالیستی به معتقدان انعطاف ناپذیری اصول سوسیالیسم و دولتی بودن امور ، در كشورهای سلطنتی به هواداران قدرت داشتن پادشاه «كنسرواتیست»، و در ممالك با نظام دینی به حامیان رعایت دقیق اصول و دستورهای دین اطلاق می شود.

كنسرواتیسم در هرشكل خود عقیده به لایتغیر ماندن اصول و قوانین اساسی دارد و با اصلاح پی در پی اصول آن مخالفت و حتی مبارزه می كند و آن را منشاء بی ثباتی، تزلزل، فساد اداری و هرگونه سوء استفاده وبسط تباهی ها و نتیجتا تضعیف هماهنگی جامعه می داند و به این ترتیب با لیبرالیسم عملا مخالفت می كند، و در سیاست و روابط اجتماعی با آن در تضاد و خصومت دائمی بوده است. تا دهه ششم قرن ۲۰ شنیدن واژه كنسرواتیست، در ذهن فردی، را تداعی می كرد كه پایبند به اخلاقیات و وفادار به فرهنگ ملی و سنت ها باشد .

در آمریكا، كنسرواتیسم فلسفه ای است كه از محدود كردن اختیارات داخلی دولت مركزی و دادن این اختیارات به ایالات و شهرها و نیز كاپیتالیسم و اتكای فرد به خودش، نه جامعه ( دولت ) برای تامین رفاه جانبداری می كند و به كارآیی این فرضیه ها كه توسعه موسسات دولتی و مالكیت دولت بر وسائل تولید و دولتی شدن امور تامین رفاه مردم باعث حل مسائل اجتماعی ــ اقتصادی می شود عمیقا تردید دارد و با آن در تضاد و معارضه است.

اعتماد و اعتقاد شدید كنسرواتیسم آمریكا به كاپیتالیسم مورد انتقاد جوامع با نظامهای دیگر است. كنسرواتیسم آمریكا می گوید كه اگر برای همه مردم فرصت برابر و آزادی تصمیم و عمل وجود داشته باشد می توانند بدون اتكاء به كمك دولت باعث ترقی و رفاه خود شوند و در نتیجه نیازی به تامین آن از سوی دولت نیست. این روش از آزادی عمل فرد (استقلال فردی) حمایت می كند و به دور از ایده آلیسم و اتیوپیا سازی (ایجاد مدینه فاضله) و امید های روشنفكرانه است و آنها را رد می كند.

در آمریكا حزب جمهوریخواه خود را پاسدار كنسرواتیسم این كشور یعنی هواداری از استقلال فرد و گسترش جهانی اقتصاد بازار آزاد (كاپیتالیسم) و به علاوه مسیحیت می داند. به نظر می رسد كه كنسرواتیست های آمریكایی از جمله رونالد ریگان از آغاز دهه ۱۹۸۰ كار صدور فلسفه و روش خود را به میان ملل دیگر شدت داده اند كه عملا جهشی برای كنترل نسبی بر امور جهان است و این جهش در چهار سال اول قرن ۲۱ شتاب بیشتری توام با بی باكی به خود گرفته بود. نمونه آن اشغال نظامی بدون دلیل عراق، ماندن در افغانستان ، گسترش ناتو در قلمرو سابق پیمان ورشو و كشورهای بالتیك شوروی منحله ، دیكته گویی و عدم تحمل نظر و انتقاد های دیگران است. در انتخابات دوم نوامبر۲۰۰۴ اكثریت آمریكاییانی كه در انتخابات شركت كرده بودند ( ۵۹ میلیون نفر در برابر ۵۵ میلیون رای لیبرالها ) ، بدون توجه به مشكلاتی كه این روش به وجود آورده و مخالفتهای داخلی و خارجی، به ادامه آن رای دادند و تاییدش كردند. كنسرواتیسم آمریكا به برخی آزادی ها روی خوش نشان نمی دهد از جمله كورتاژ و ازدواج همجنسها . ولی به نظر می رسید، با وجود پافشاری بر رعایت اخلاق مذهبی، تصرف عراق را تایید و تلفات انسانی و خرابی های ناشی از آن را عملا نادیده می گیرد كه مغایر آموزشهای مسیح است.