اثر استرس بر خواب نقش میانجی سبک مقابله ای

مشکلات خواب دو گروه در شرایط بدون استرس با توجه به ۱۵۹ ۰p معنی دار نبوده است اما در شرایط استرس زا با ۰۱۷ ۰p معنی دار بود از مقایسه مشکلات خواب دو گروه با °۱۷OR تفاوت معنی دار بدست آمد

مقدمه تصور بر این است که اختلالات خواب، روش مقابله ای ناسازگارانه در دانشجویانی است که قادر به استفاده از روشهای مدارای سازگارانه در مواجهه با فشارهای روانی نیستند در مطالعه حاضر اثراسترس بر روی خواب و نقش شیوه های مقابله ای به عنوان میانجی بررسی شده است.

● روش کار:

مطالعه حاضر از نوع آینده نگر (اپیدمیولوژی تحلیلی) می باشد .جمعیت مورد مطالعه کلیه دانشجویان پزشکی دختر (۴۵ نفر) سال پنجم پزشکی بود. ابزارهای پژوهش پرسش نامه شیوه های مقاله (CSQ) و پرسش نامه یادداشتهای روزانه خواب (SDQ) بوده است.ازمودنیها ۳ماه قبل از امتحان بر اساس CSQ به دوگروه سازگارانه و ناسازگارانه تقسیم شدند. پس از آن به مدت یک هفته مشکلات خواب آنها بررسی شد، سپس یک هفته قبل از امتحان مجدداً مشکلات خواب آنها ارزیابی شد. و داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و شیوه های t استوانت، من ویتنی و پیرسون تجزیه و تحلیل گردید.

● نتایج:

مشکلات خواب دو گروه در شرایط بدون استرس با توجه به ۱۵۹/۰p< معنی دار نبوده است اما در شرایط استرس زا با ۰۱۷/۰p< معنی دار بود. از مقایسه مشکلات خواب دو گروه با °۱۷OR= تفاوت معنی دار بدست آمد.

● نتیجه گیری:

با توجه به یافته های پژوهش به نظر می آید شیوه های مقابله ای دانشجویان مورد مطالعه یک عامل کلیدی در ارزیابی اثرات خواب بر استرس میباشد.نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند که برنامه های بهداشت روانی بویژه بهداشت خواب و شیوه های مقابله ای سازگارانه در دوران تحصیل به آنان آموزش داده شود.

مریم مهدوی