پنجشنبه, ۴ بهمن, ۱۴۰۳ / 23 January, 2025
سیارات قابل سکونت خارج از منظومه شمسی
ستارهشناسان دانشگاه «وارویک» برای نخستین بار موفق به کشف شواهدی از سیارات قابل سکونت در خارج از منظومه شمسی شدند.
کشف بقایای خرد شده سیارکی که زمانی از مقادیر زیادی از آب برخوردار بوده، دانشمندان را به شدت هیجان زده کرده است.
این کشف نشان می دهد که میلیون ها سال قبل، یک سیستم دور احتمالا از سیارات شبیه زمین برخوردار بوده است؛ اما هرگونه سکونتگاه ممکن احتمالا مدت ها قبل از بین رفته چرا که خورشید آنها منفجر و به یک کوتوله سفید تبدیل شده است.
اکنون تنها چیزهای باقی مانده اجسام سنگی هستند که در اطراف ستاره مرده گردش می کنند.
دانشمندان بر این باورند که این کشف می تواند نگاهی به آینده جایگاه ما در جهان ارائه کند که در آن خورشید از هم پاشیده می شود؛ اما اکنون نیازی به نگرانی نیست چرا که این واقعه چند میلیارد سال آینده رخ خواهد داد.
این پژوهش که توسط تلسکوپ فضایی هابل انجام شده و در مجله «ساینس» منتشر شده است به بررسی نور تابیده شده از منطقه «GD ۶۱» پرداخته که در فاصله ۱۵۰ سال نوری از زمین قرار دارد.
ستاره شناسان مقادیر زیادی از عناصر سنگ مانند منیزیم، سیلیکون و آهن را شناسایی کرده و همچنین توانستند مقادیر زیادی از اکسیژن را کشف کنند که نمایشگر مقادیر زیادی از آب است.
تنها یک سیارک عظیم غنی از آب یا یک سیاره کوچک می تواند به توضیح برای این رصدها بپردازد.
زمین در ابتدا یک سیاره خشک بوده و تنها ۰.۰۲ درصد از جرم آن از آب سطحی ساخته شده است. اقیانوس های ما پس از شکل گیری سیاره و در نتیجه برخورد سیارک ها یا دنباله دارهای غنی از آب شکل گرفته اند.
نتایج جدید نشان می دهد که ممکن است چیزی شبیه این در این سیستم خورشیدی دور، اتفاق افتاده باشد.
دانشمندان بر این باورند که جهان می تواند از سیارات با قابلیت پشتیبانی از حیات برخوردار باشد.
برآوردهای اخیر ناسا نشان داده که ممکن است حدود ۶۰ میلیون سیاره قابل سکونت در فضا وجود داشته باشد. داده های به دست آمده از تلسکوپ کپلر که چندین سال را به اکتشاف سیارات فراخورشیدی پرداخته، نشان داده که ممکن است حداقل یک سیاره با قابلیت برخورداری از حیات در نزدیکی هر ستاره کوتوله قرمز وجود داشته باشد.
اما این نظریه از آن زمان مورد تجدیدنظر قرار گرفته و اکنون دانشمندان ناسا همچنین بر این باورند که پوشش ابری می تواند به سیارات در برخورداری از حیات کمک کند.
یک سیاره برای داشتن حیات باید در منطقه قابل سکونت اطراف ستاره خود قرار داشته باشد؛ این بدان معنی است که آب بتواند در شکل مایع در سطح بوجود بیاید.
اگر سیاره ای در فاصله بسیار نزدیک به ستاره خود قرار بگیرد، به دلیل داغی بسیار زیاد سطح، آب بخار می شود. همچنین فاصله بسیار زیاد نیز باعث منجمد شدن آب سطحی می شود.
با استفاده از رصدهای تلسکوپ هایی مانند کپلر و اسپیتزر، اکنون دانش دانشمندان در مورد سیارات خارج از منظومه شمسی تا حد زیادی پیچیده شده است.
هفته گذشته، ناسا، نخستین نقشه خود از پوشش ابری سیاره فراخورشیدی «Kepler-۷b» را منتشر کرد. این تصویر به ارائه نخستین نگاه به ابرهای این سیاره داغ مشتری مانند پرداخته که در فاصله حدود هزار سال نوری از زمین قرار دارد.
تلسکوپ کپلر تاکنون بیش از ۱۵۰ سیاره تائید شده در خارج از منظومه شمسی را کشف کرده است. در حال حاضر بروز مشکل در چرخ های واکنش این تلسکوپ آنرا از شکار سیارات بازداشته اما ستاره شناسان به بررسی بیش از چهار سال داده های به دست آمده از سیارات رصد شده تاکنون ادامه خواهند داد.
دانشمندان امیدوارند که بتوانند از شیوه های مشابه نقشه برداری از ابر برای مشاهده جهان شبه زمینی کوچکتر استفاده کنند.
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست