پرسیدن عیب نیست، گوگل نکردن عیب است!

حتما برایتان پیش آمده که بارها دوستانتان، چه در محیط اینترنت و چه در دنیای آفلاین- از شما سؤالاتی پرسیده باشند و توقع پاسخ آنی از شما داشته باشند. شما در بعضی از مواقع به استفاده از دانسته‌ها محفوظات خود به این سؤلات پاسخ می‌دهید، اما در مواردی هم دست به دامان گوگل می‌شوید.

حتما برایتان پیش آمده که بارها دوستانتان، چه در محیط اینترنت و چه در دنیای آفلاین- از شما سؤالاتی پرسیده باشند و توقع پاسخ آنی از شما داشته باشند. شما در بعضی از مواقع به استفاده از دانسته‌ها محفوظات خود به این سؤلات پاسخ می‌دهید، اما در مواردی هم دست به دامان گوگل می‌شوید.

در این میان این سؤال برایتان پیش می‌آید که چرا دوست شما، به جای سؤال پرسیدن، خودش تلاشی برای گوگل کردن سؤالش انجام نداده است!

دلیل این امر تقریبا روشن است:

۱- دوست شما اصلا نمی‌داند که با گوگل تقریبا می‌شود به پاسخ همه سؤالات رسید.

۲- دوست شما راحت‌طلب است و اصلا نمی‌خواهد خودش جستجو کند.

۳- دوست شما با تکنیک‌های جستجو آشنا نیست.

۴- دوست شما نمی‌تواند کلیدواژه‌های مناسب را برای سؤال خود پیدا کند.

۵- دوست شما، با زبان انگلیسی به اندازه کافی آشنا نیست و بنابراین نمی‌تواند از کلیدواژه‌های انگلیسی استفاده کند!

اما چه کار عملی‌ای برای ترغیب این دسته دوستان برای استقلال و جستجوگر شدن می‌توان انجام داد؟

یک راهش این است که به جای اینکه پاسخ سؤللت را سرراست در اختیار آنها قرار بدهیم، وارد سایت let me google that for you شویم، کلیدواژه مناسب را وارد کنیم و بعد با آدرسی که این سایت در اختیار ما قرار می‌دهد، نشان بدهیم که جستجو چقدر ساده و کارا می‌تواند باشد.

فرض کنید که دوست شما ویندوز جدید نصب کرده یا پی‌سی جدیدی خریده و می‌خواهد از آی‌تونز خود بک‌آپ تهیه کند و بعد از شما می‌پرسد که چطور می‌‌تواند این کار را انجام بدهد.

شما می‌توانید به جای پاسخ سرراست، این آدرس را در اختیار او قرار دهید!