كوین جكسون صبر كنید, می خواهم از ایران بگویم

كوین جكسون چه زود چهل و یك ساله شد مگر همین دیروز نبود كه در یكی از تالارهای نوكمپ, رسول خادم را برد و فاتح طلای المپیك بارسلون شد

او در بوداپست نیز سرمربی تیم ملی كشتی آزاد آمریكا خواهد بود، كسی كه با مدال طلای ساندرسون در آتن اثبات كرد جایگزین شایسته ای برای سرمربیان قبلی مثل دان گیبل، باب داگلاس و جو سی بوده. خودش در این باره می گوید: ممنونم كه مرا مربی خوبی می دانید، من كشتی و مربیگری را همزمان یاد گرفتم و اسم استادم « لری سیاكه تانو» بود.

كوین جكسون سال های ۹۱ و ۹۵ هم به مدال طلای دنیا دست یافت، چهار بار فاتح پان آمریكن شد و سه بار هم در جام جهانی ۲۰۰۵ به بالاترین رتبه رسید.

• ناراحت نیستید از این كه جام جهانی را به كوبایی ها واگذار كردید؟

كدام مربی را می شناسید كه از شكست خوشش بیاید؟

• و البته هر مربی هم بعد از هر شكستی دلایلی دارد.

(با لبخند) من البته نمی خواهم بهانه بیاورم اما ما فقط سه كشتی گیر المپیكی مان را به تاشكند آوردیم. بقیه نفرات همگی جوان بودند، درحالی كه كوبایی ها با تمام قدرت و آمادگی كامل در اینجا (ازبكستان) حاضر شدند.

• یعنی هنوز هم تیم المپیك تان بهترین تیم شماست؟

تقریباً بله، قرار نیست همه ساله یك تیم ناشناخته را به مسابقات جهانی بفرستیم.

• پس همان تیم المپیك را به بوداپست می آورید؟

الان نمی شود با اطمینان صحبت كرد، چون مسابقات انتخابی برگزار نشده، فقط می توانم بگویم كه دیگر «گری مك كوی» در ۱۲۰ كیلوگرم را به همراه نخواهیم داشت، چون او از كشتی خداحافظی كرده.

• پس در این وزن شانس زیادی برای مدال جهانی نخواهید داشت؟

با شما هم عقیده نیستم. تولی تامپسون كشتی گیر باتجربه ای است كه در همین جام جهانی هم به خوبی ظاهر شد و فقط مقابل رودریگز شكست خورد. ضمناً ما در این وزن استیو موكو را هم در اختیار داریم كه جوان است و فكر می كنم آینده ای درخشان داشته باشد.

• چرا جان اسمیت در این مسابقات در كنار شما نبود؟

او در ایالت اوكلاهما مربیگری می كند و هدایت بهترین تیم كالج های آمریكا را برعهده دارد. مطمئن باشید كه او در بوداپست، من، جوسی و تری براندز را در كوچینگ كشتی گیران همراهی می كند.

• تیم ایران را در جام جهانی چطور دیدید؟

تیم ایران تیم ناشناخته ها بود. تقریباً مشابه وضعیتی كه ما داشتیم، اما خب من مطمئن هستم كه در بوداپست اكثر این نفرات حضور نخواهند داشت و شما با نفرات اصلی حاضر می شوید.

• بهترین كشتی گیران ما از دیدگاه شما چه نفراتی هستند؟

علیرضا دبیر را كه می دانیم مصدوم است. علیرضا حیدری، علیرضا رضایی و مسعودمصطفی جوكار هم مدال آوران ایران در المپیك بودند و كیفیت خوبی در نحوه ارائه مبارزه های آنها وجود داشت.

• در آمریكا كشتی در بین سایر ورزش ها چه جایگاهی دارد؟

اگر منظور شما ورزش های حرفه ای و پرطرفداری مثل راگبی، بیسبال، هاكی روی یخ و ... است باید بگویم ورزش ما درست در ته استخر قرار دارد! اما در جمع سایر رشته های ورزشی جایگاه خوبی داریم، خصوصاً در سطح دانشگاه ها كشتی ورزشی معتبر محسوب می شود. كشتی گیران آمریكایی كه قهرمان المپیك می شوند محبوبیت زیادی در آمریكا دارند و حتماً خاطرتان هست كه پرچمدار كاروان آمریكا در المپیك آتلانتا بروس بائوم گارتنر بود.

• صادقانه بگویید، آینده كشتی را در دنیای ورزش چگونه می بینید؟

(بعد از چند ثانیه سكوت) سئوال مهمی را خواستید جواب بدهم، واقعاً نمی دانم با این تغییرات پی در پی قوانین و همچنین وزن ها چه پیش خواهد آمد. اصلاً مطمئن نیستم. مسئله اینجاست كه كشورهایی مثل ما و شما باید دیدگاه های فنی و دقیقمان را برای حفظ ورزش كشتی به فیلا دیكته كنیم.

• چرا فیلا در تصمیم گیری های كلان از قهرمانانی مثل شما و سایر قهرمانانی كه در كشورهای مختلف دنیا هستند و این ورزش را به خوبی می شناسند استفاده نمی كند؟

خودم هم این سئوال را همیشه پرسیده ام و جوابی نیافته ام. تردیدی وجود ندارد كه اگر قهرمانان این ورزش مسئولیت امور اداری اش را برعهده داشته باشند آینده روشنی پیش روی كشتی خواهد بود.

• ممنون از این كه در این گفت وگو شركت كردید.

صحبت های من هنوز تمام نشده. صبر كنید، می خواهم از ایران بگویم. من كشور شما را دوست دارم، به این دلیل كه ایرانی ها واقعاً معركه اند. همیشه در آمریكا گفته ام كه مفهوم واقعی كشتی را باید در ایران جست وجو كرد. من همیشه از علاقه ایرانی ها به كشتی بهت زده هستم، آنها در هر كشوری كه ایران مسابقه داشته باشد حاضر می شوند! باور كنید نمی توانم هیجانات مثبت خودم را از علاقه مندی شدید ایرانی ها به كشتی به طور كامل برایتان بازگو كنم.