لـمپـنـیـسـم در فوتبال

لمپنیسم در ورزش به ویژه ورزش فوتبال چندین دهه است که استمرار یافته و این امر در همه سطوح ورزش یعنی مربیان، بازیکنان، تماشاچیان، اصحاب رسانه، داوران و دست اندرکاران ورزش به …

لمپنیسم در ورزش به ویژه ورزش فوتبال چندین دهه است که استمرار یافته و این امر در همه سطوح ورزش یعنی مربیان، بازیکنان، تماشاچیان، اصحاب رسانه، داوران و دست اندرکاران ورزش به یک هنجار تبدیل شده است.

به نظر می‌رسد آنچه به این آفت دامن زده است تحرک اجتماعی عمودی است که تبعیت از هنجارهای جمعی جای خود را به سرکشی، بی‌ادبی و باندبازی برای رسیدن به هدف می‌دهد و در این میان آنچه ذبح می‌شود ارزش‌ها و هنجارهای اجتماعی انتخاب‌های نادرست و از همه مهمتر الگوسازی نادرست اخلاقی نهاد ورزش است و به جای این که نهاد ورزش فتوت، مروت و جوانمردی را نهادینه کند، خلاف این الگوها را در جامعه ترویج می‌کند و در این کارزار بازیکنان مربیان و رسانه‌ها، به جای اینکه موفقیت تیم و گروه برای‌شان مهم باشد، مسائل شخصی‌شان اهمیت پیدا می‌کند و دراین صورت ما شکل گروه اجتماعی داریم، اما خبری از محتوای گروه یعنی احساس تعلق همبستگی گروهی نیست و نتیجه این می‌شود که بازیکنان و مربیان بزرگ به جای اینکه نقطه قوت و اتکای ورزش باشند، مهمترین معضل و دغدغه ورزش می‌شوند.

به همین جهت شایسته است متولیان ورزش علاوه بر قابلیت‌های فنی ورزشکاران و مربیان، ویژگی‌های رفتاری را در انتخاب این گروه‌های مرجع جوانان ملاک توجه قرار دهند و از مقاطع پایه به واسطه‌ی فرآیند جامعه‌پذیری و آموزش فرهنگ‌سازی، این احترام به دیگران و کار گروهی در نهاد ورزش آموخته شود.

موفقیت ورزش همچون کشورهای دیگر در گروی حاکمیت نگرش علمی‌، شایسته سالاری، ادب واحترام به کار گروهی و رشد تدریجی در سطوح مختلف ورزشی است...