رئیس جمهور مهندس هم به مشورت نیازمند است

مگر می شود یک مهندس حمل و نقل بیشتر از اساتید اقتصاد بداند مگر می شود یک مهندس حمل و نقل خود را برترین جامعه شناس, سیاستمدار, اقتصاددان, نظریه پرداز فرهنگی و بداند

رئیس جمهور احمدی نژاد شاید از معدود مدیران تاریخ ۲۸ ساله جمهوری اسلامی باشد که احتمالا خودش را در بسیاری از زمینه ها برتر از کارشناسان و متخصصان می داند و لذا تصمیمات فردی او از شهرت فراوانی برخوردار است. برای اثبات این ادعا نمونه های زیادی وجود دارد که در طول دو سال گذشته خیلی مطرح شده اند.

دستور رئیس جمهور برای ادغام سازمان مدیریت و برنامه ریزی استانها در استانداری ها بدون موافقت رئیس آن سازمان، دستور رئیس جمهور برای کاهش نرخ سود بانکی بدون موافقت شورای پول و اعتبار، اصرار رئیس جمهور بر تثبیت ساعت، برکناری دو تن از اعضای تازه منصوب شده هیات مدیره بیمه ایران بدون نظر وزیر اقتصاد و دارایی، دستور برکناری مدیر عامل بانک پارسیان، اصرار برای احداث منوریل در تهران به رغم مخالفت کارشناسان مدیریت شهری، اتخاذ راهبرد تبلیغاتی و سخنرانی های آتشین در عرصه سیاست خارجی و... تنها نمونه هایی از اصرار رئیس جمهور بر تصمیمات خود است که اخیرا آشکار شده اند. حتی به ادعای برخی نمایندگان مجلس، احمدی نژاد در برخی جلسات به گونه ای با اعضای هیات دولت برخورد می کند که جنبه کارشناسی نداشته و صرفا جنبه شخصی دارد.

علت این پافشاری ها بر تصمیمات یک سویه نیز مشخص است . او خود را " نخبه " می داند، مدعی است بر روی بسیاری از مسائل ۱۵ سال کار کارشناسی کرده است و اخیرا نیز گفته است " من مهندسم و مسائل را تحلیل و استدلال می کنم". اما آیا واقعا این اصرار بر تصمیمات فردی لزوما برای کشور نتایج مثبتی هم در بردارد؟ در این یادداشت قصد نقد کارنامه دولت نهم در طول دو سال گذشته را ندارم، اما این پرسش را مطرح می کنم که مگر می شود یک مهندس حمل ونقل بیشتر از اساتید علم روابط بین الملل درباره سیاست خارجی بداند؟

مگر می شود یک مهندس حمل و نقل بیشتر از اساتید اقتصاد بداند؟ مگر می شود یک مهندس حمل و نقل خود را برترین جامعه شناس، سیاستمدار، اقتصاددان، نظریه پرداز فرهنگی و... بداند. بدون هیچ تردیدی آقای احمدی نژاد به دلیل کسب دو سال تجربه ریاست جمهوری قادر است درباره بسیاری از مسائل اظهار نظر کند اما اینکه آیا این اظهارنظرها صددرصد کارشناسی شده دقیق هستند و لزوما باید مطابق همان دیدگاه عمل شود، جای تردید جدی وجود دارد.

ایشان در آخرین نطق آتشین خود گفته اند: " آمریکا به ایران حمله نمی کند به این دو دلیل: ۱- من مهندسم و مسائل را تحلیل و استدلال می کنم ۲- به وعده خدا باور دارم ". بدون هیچ شکی هر میهن دوستی برخلا ف نظر بیگانگان و دشمنان ایران می داند که توانائی ملت ایران به آن اندازه قوی است که این پیش بینی جناب رئیس جمهور تحقق پیدا کند اما اتخاذ تصمیم های بزرگ آنهم در این شرایط حساس بسیار ظریف تر از آن است که کسی بخواهد صرفا با اتکا به علم مهندسی حمل و نقل درباره آنها تصمیم بگیرد. اصلا بحث بر سر این نیست که آمریکا حمله می کند یا نمی کند، بلکه موضوع اصلی این است که این نحو اظهارنظر و تصمیم گیری کردن برای کشور صحیح نیست.

کسی نه منکر مهندس بودن احمدی نژاد است و نه منکر ایمان وی به خدا. اما آیا این ها موجبات کافی برای اینکه یک نفر به توصیه های دیگران توجه نکند؟ در این مملکت چند صد هزار مهندس زندگی می کنند که به خدا هم ایمانی قوی دارند، هزاران کارشناس روابط بین الملل و سیاست خارجی و عناصر دیپلماتیک، هزاران کارشناس اقتصادی و دهها مدیر با تجربه و متخصص زندگی می کنند که به خدا هم ایمان دارند. اما برخی دیدگاه های رئیس جمهور را نمی پذیرند. چه کسی می تواند مدعی شود که آنها قطعا و صددرصد اشتباه می گویند و تنها رئیس جمهور محترم صحیح می گوید؟ لذا به نظر می رسد شایسته است در موقعیت فعلی و حساس کشور، جناب رئیس جمهور بیش از گذشته به نظرات نخبگان و منتقدان توجه فرموده و مطمئن باشد که از توجه به توصیه های انسانهای فرهیخته، نخبه، متخصص و دانشمند و مشاوره با عناصر دلسوز، خیرخواه و عاشق کشور نه ایشان و نه هیچ یک از ارکان مملکت هرگز ضرر نخواهد کرد.

نویسنده : عباس پازوکی