نسبت ایمنی و كیفیت

در شرایط كنونی بازار, كیفیت به عنوان شاه كلید بقای سازمان های تولیدی و خدماتی, درواقع با تعاریف و مصادیق گوناگون خود, به عاملی نیرومند از لحاظ ارزشیابی و ایجاد ارزش افزوده تبدیل شده است

تا كنون، گفته‌ها و نوشته‌های بسیاری درباره كیفیت و لزوم رعایت آن در تولید كالا یا ارائه خدمات،شنیده و خوانده ایم. این واژه به‌ظاهر آشنا، مفاهیمی بشدت متنوع و متغیر دارد كه مصادیق متعدد آن را می‌توان درتمامی ابعاد زندگی انسان معاصریافت. در شرایط كنونی بازار، كیفیت به عنوان شاه‌كلید بقای سازمان‌های تولیدی و خدماتی، درواقع با تعاریف و مصادیق گوناگون خود، به عاملی نیرومند از لحاظ ارزشیابی و ایجاد ارزش افزوده تبدیل شده است.

اگراز تعاریف قدیمی كیفیت، یعنی: "اندازه‌گیری قطعات و مدیریت عیوب" و نیز "مطابقت با خواسته" فراتررفته و تعریف نوین: "كالا یا خدمات ارضاء كننده نیاز مشتری" را بپذیریم، بلافاصله باید نیازهای حیاتی مشتریان خود را از طریق شنیدن صدای آنان، شناسایی كرده و با كمترین هزینه و زمان، آن را به كالا یا خدمت دلخواه تبدیل كنیم.

در بخش خودرو، یكی از نیازهای اصلی مشتریان، امنیت روانی وجسمی یا در واقع حفاظت از ارزشمندترین دارایی‌های تجدیدناپذیرانسانی است.

● هرگونه عدم اطمینان و رضایت مشتری ناشی از:

▪ ویژگی‌های نامناسب كالا ،

▪ فقدان لوازم كاهنده اثرات ناشی از سوانح،

▪ عدم مطابقت كالا با استانداردهای رایج،

▪ دشواری استفاده از كالا،

▪ بروز مشكلات پی‌درپی دركاركرد صحیح كالا،

▪ دشواری و بالا بودن هزینه‌های تعمیرونگهداری،

▪ پشتیبانی‌های نامطلوب پس از فروش،

▪ طول عمركوتاه محصول و. . .

زمینه‌ساز جدایی قطعی مشتری از صف خریداران خودروهای یك شركت و پیوستن به صف خریداران شركت‏های رقیب خواهد شد. ناگفته نماند كه نگرانی‌های ناشی از كمبود یا فقدان امنیت، تنها منحصر به استفاده‌كننده از خودرو نبوده و درقالب مشكلات زیست‌محیطی و یا حوادث شهری وجاده‌ای غیروابسته به‌خطای انسانی، ظاهرشده و در اندك مدتی، ابعاد اجتماعی و حتی فرهنگی آن، به معضلی عمومی و حتی بحرانی سخت تبدیل خواهدشد.

به باور ما، كیفیت ارضاءكننده نیازهای مشتری، نتیجه عینی و ملموس تعهد عمیق تمامی اركان اصلی و فرعی تولید به رعایت كیفیت تا سرحدامكان ؛ پذیرش نیابت بلافصل مشتری توسط كاركنان سطوح مختلف تامین‌كنندگان، سازندگان و عرضه‌كنندگان ودر نهایت، ارائه بازخورد منصفانه و دقیق از سوی تك‌تك مشتریان است زیرا كیفیت و كنترل آن، بدون وجود و درهم‌تنیدگی فرهنگی و عملیاتی عوامل یادشده، تنها در سطح تعاریف، توصیه‌ها و دستورالعمل‌های رایج متوقف شده و برای اجرایی شدن، از ذهن افراد و لابلای كتب ومقالات، خارج نخواهدشد.

انتقال كیفیت فراگیر به كالا و خدمات، راهكاری مطمئن برای افزایش ایمنی فردی و اجتماعی است. نگرش مسئولانه به این شاخصه مهم در بقای سازمان‌های تولیدی و خدماتی، نباید صرفا به مثابه الزامی عملیاتی تلقی شود زیرا اگر كیفیت كالاهای ایرانی را بیانگر صادق فرهنگ و باورهای سازندگان و مصرف كنندگان ایرانی بدانیم، ایمنی به اثرانگشت خطاناپذیر كیفیت ایرانی تبدیل خواهدشد. مهم این است كه تمامی ذینفعان یك كالا - از طراح گرفته تا مشتری- درتمامی مراحل تولید تا عرضه- از طراحی‌گرفته تا خدمات پس از فروش- صدای شفاف یكدیگر را بشنوند، نیاز واقعی یكدیگر را ببینند، موقعیت حساس یكدیگر را درك كنند و به این یقین جمعی برسند كه در رعایت، كنترل و تعهد به كیفیت به عنوان رمز نهایی ایمنی، هیچ كس با هیچ بهانه و عذری از دیگران مستثنی نیست.