سرمایه گذاری در بازارهای نوظهور جذاب تر می شود

بازده سهام در اقتصادهای در حال توسعه بسیار بالاست

هر بار که بحث راجع به اقتصادهای نوظهور پیش می‌آید آمار و ارقام جالبی در این زمینه ارائه می‌شود. اقتصادهای نوظهور بیش از ۸۰‌درصد از جمعیت جهان، بیش از ۷۰‌درصد از مساحت، حدود ۷۰‌درصد از ذخایر ارزی و نیمی از تولید اقتصادی (تعدیل شده بر مبنای برابری قدرت خرید) را در اختیار دارند، اما تنها ۱۲‌درصد از مبالغ سرمایه‌گذاری شده در بازار سهام متعلق به آن‌ها است.

اما به عقیده من، تمام این حقایق بر آن دلالت دارد که اوضاع به زودی تغییر خواهد کرد. سرمایه‌گذاران زیرک می‌توانند با سرمایه‌گذاری در کشورهای در حال توسعه پول پارو کنند و از میوه‌های رشد جهانی سود ببرند. من مطمئنم هر کسی که در این باره فکر کند به همین نتیجه می‌رسد. کارشناسان معتبر سیتی‌گروپ اخیرا ۱۴ مزیت سرمایه‌گذاری در بازارهای سهام نوظهور را در گزارش خود مرور کرده‌اند.

در این گزارش به ۱۰مورد، از جمله رشد اقتصادی بالاتر، وضعیت جمعیتی بهتر (به عبارت دیگر نرخ زاد و ولد بالاتر)، بازارهای مصرفی دست نخورده و تلاش برای سرمایه‌گذاری زیرساختی اشاره شده است. در نتیجه، شکی نیست که به زودی افراد بیشتری به سرمایه‌گذاری در بازارهای نوظهور رو خواهند آورد.

کلیر سیموندز از تراست سرمایه‌گذاری در بازارهای نوظهور جی‌پی‌مورگان می‌گوید«بازارهای نوظهور بسیار بزرگتر از آن هستند که بتوان آن‌ها را نادیده گرفت. این بازارها تا سال ۲۰۲۰ احتمالا حدود ۳۰‌درصد بازارهای سهام جهانی را تشکیل خواهند داد. می‌توان مطمئن بود که حتی در بلندمدت هم سرمایه‌گذاری در این کشورها سودده خواهد بود».

اسلیم فریانی، مدیر تراست بازارهای در حال توسعه اضافه می‌کند: «هر فردی با یک افق زمانی سرمایه‌گذاری میان مدت تا بلندمدت، باید سهمی از پورتفولیوی خود را به دارایی‌های بازارهای در حال ظهور اختصاص دهد».

مارک دامپیر، رییس تحقیقات‌هارگریوز لنسداون (یک موسسه مشاوره مالی) می‌گوید: «من فکر می‌کنم که مردم باید بیش از بیست‌درصد سرمایه خود را در بازارهای نوظهور سرمایه‌گذاری کنند. در این اقتصادها یک انقلاب صنعتی در جریان است و روند شهری شدن نیز همچنان ادامه دارد. بنابراین می‌توان پیش‌بینی کرد که اهمیت غرب در ۵۰ سال آینده کاهش خواهد یافت».

کسانی که قبلا در این بازارها سرمایه‌گذاری کرده‌اند تا به حال پول خوبی به جیب زده‌اند. بازارهای سهام اقتصادهای در حال ظهور از سال ۱۹۹۰ سالانه ۶/۱۰‌درصد بازده داشته‌اند این در حالی است که بازده سهام در کل جهان در دهه نود سالانه معادل ۴.۴‌درصد بوده است. حتی اگر نوسانات بازارهای در حال رکود را نیز در نظر بگیریم جهان در حال توسعه بازده تعدیل شده با ریسک بهتری را به دست داده است.

یکی از مباحث سنتی که در دفاع از بازارهای نوظهور به آن اشاره می‌شود این است که دارایی در این کشورها ارزان‌تر است. هر چند Citi (منبع جهانی اطلاعات راجع به بازارهای مالی) نشان داده که این ادعا دیگر درست نیست. Citi محاسبه کرده که نسبت قیمت به بازدهی سهام در بازارهای نوظهور از ۵۵‌درصد بازارهای جهانی در سال ۲۰۰۱ به ۱۰۰‌درصد در سال جاری رسیده است.

خانم سیموندز می‌گوید: «ما مطمئنیم که بازارهای در حال ظهور همچنان بهتر از بازارهای توسعه یافته خواهند بود، اما از فرصت‌های قیمتی‌ که برای سرمایه‌گذاران وجود داشت دیگر خبری نیست». با اینکه همچنان می‌توان نسبت به ملاحظات اقتصادی‌ که برای سرمایه‌گذاری در بازارهای نوظهور وجود دارد مشکوک بود، اما اغلب تحلیل گران معتقدند که در آینده قابل پیش‌بینی این اقتصاد‌ها همچنان از اقتصادهای توسعه یافته عملکرد بهتری خواهند داشت. صندوق بین‌المللی پول معتقد است که تا سال ۲۰۱۴ حداقل سه‌درصد در عملکرد این دو اقتصاد تفاوت وجود خواهد داشت.

البته تحقیقاتی که مدرسه بازرگانی لندن انجام داده نشان می‌دهد که در بلندمدت هیچ همبستگی‌ بین رشد اقتصادی یک کشور و بازده بازار سهام آن وجود ندارد. اگر هم همبستگی‌ وجود داشته باشد، یک همبستگی منفی است با این وجود کارشناسان معتقدند که این یافته‌ها (که با شهود فعالان بازار تناقض دارند) از نظر آماری نیز چندان قوی نیستند.

احتمالا، کسانی که طرفدار سرمایه‌گذاری در بازارهای نوظهور هستند با این یافته‌ها مخالفند.

برایان کالینز، مدیر صندوق بازارهای نوظور Hexam می‌گوید: «بازده سرمایه مهم‌ترین نکته‌ای است که باید در مورد سهام در نظر گرفت. در بازارهای نوظهور احتمالا بازده سرمایه در سال برابر ۲۰‌درصد خواهد بود. من شواهدی نمی‌بینم که حاکی از آن باشد که بازده سهام در بازارهای توسعه یافته در ده تا پانزده سال آینده کاهش می‌یابد».

همچنین گفته می‌شود که سرمایه‌گذاران می‌توانند با سرمایه‌گذاری کردن در بورس‌های کشورهای خودشان از رشد بازارهای نوظهور به طور فزاینده‌ای منتفع شوند. شرکت‌های اروپایی در حال حاضر ۲۳‌درصد درآمدهایشان را از بازارهای نوظهور به دست می‌آورند.

مزایا و معایب سرمایه‌گذاری در این بازارها هر چه که باشد، سرمایه‌گذاران غربی به طور فزاینده‌ای به این بازارها روی آورده‌اند. صندوق‌های بازارهای نوظهور ۸/۲‌درصد وجوه سرمایه‌گذاران آمریکایی که در صندوق‌های مشترک مبتنی بر سهام سرمایه‌گذاری شده‌اند را به خود اختصاص داده‌اند. به عنوان مثال این نکته را در نظر بگیرید که سهم مبالغی که در صندوق‌های بازارهای نوظهور صندوق بین‌المللی پول سرمایه‌گذاری شده است از ۸‌درصد در سال ۲۰۰۱ به ۱۵‌درصد در سال ۲۰۰۷ افزایش یافته است.

آقای دامپیر می‌گوید که مشتریانش عموما ۳ تا ۵‌درصد وجوهشان را در سهام بازارهای نوظهور سرمایه‌گذاری کرده‌اند و تنها نگرانی در مورد نوسانات این بازارها است که باعث می‌شود سرمایه‌گذاری بیشتری صورت نگیرد. به بیان وی «مشکلاتی که گهگاه در بازارهای نوظهور ایجاد می‌شود سریعا به صدر اخبار منتقل می‌شود و مردم به همین دلیل می‌ترسند که در این بازارها سرمایه‌گذاری کنند».

لوییس گیو، مدیر اجرایی MW GaveKal، یک شرکت سرمایه‌گذاری هنگ‌کنگی، می‌گوید که بسیاری از مشتریانش بدشان نمی‌آید که در چین سرمایه‌گذاری کنند، اما گاهی به خاطر ترس از ضررهای بزرگ منصرف می‌شوند. «مردم فکر می‌کنند که بازار سرمایه چین بسیار پرنوسان است. آن‌ها می‌دانند که باید در چین هم سرمایه‌گذاری کنند، اما گاهی زیادی می‌ترسند».

اما با وجود همه این‌ها، سرمایه‌گذاری در بازارهای نوظهور هر روز جذاب تر می‌شود. آقای فراینی می‌گوید: «ما مطمئنیم که چشم‌انداز ۲۰ تا ۳۰ سال آینده امیدوار‌کننده است».

نویسنده: استیو جانسون

مترجم: فیاض خاک

منبع: فایننشال تایمز