محاكمه و اعدام مهدی رضایی

بعد از اولین سری اعدام دستگیرشدگان سازمان مجاهدین خلق در ۲۹ فروردین ۱۳۵۱ كه طی آن ۴ تن از كادرهای سازمان به اسامی ناصر صادق، علی میهن‌دوست، محمد بازرگانی و علی باكری تیرباران …

بعد از اولین سری اعدام دستگیرشدگان سازمان مجاهدین خلق در ۲۹ فروردین ۱۳۵۱ كه طی آن ۴ تن از كادرهای سازمان به اسامی ناصر صادق، علی میهن‌دوست، محمد بازرگانی و علی باكری تیرباران شدند، در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۱، پس از اینكه مهدی رضایی، برادر كوچك احمد و رضا رضایی، قراری را در ساعت ۵ بعد از ظهر در میدان ژاله (شهدا) اجرا كرد، برای اجرای قراری دیگر از خیابان خورشید به طرف دروازه شمیران حركت نمود. در اواسط همین خیابان یكی از اكیپ‌های كمیتهٔ مشترك به سرپرستی ستوان شهربانی «جاویدمند» به وی مشكوك شد. مهدی كه وضع را عادی نیافت، درصدد فرار برآمد؛ لیكن مأموران او را تعقیب كردند و او هم به طرف آنان تیراندازی كرد. گلوله‌های وی به «ستوان جاوید‌مند» اصابت كرد ولی خود مهدی توسط بقیه مأموران دستگیر شد. مطبوعات رژیم نوشتند: «به دنبال انفجار بمب در مجله «این هفته» و دفتر فروش بلیت شركت هواپیمای بی.اُ.ا‍ِ.سی (B.O.A.C) كه هفته گذشته اتفاق افتاد مأمورین انتظامی و امنیتی موفق به كشف محل اختفا و دستگیری خرابكاران شدند.» ۱ مهدی رضایی در دفاعیات خود ضمن توضیح دلایل انفجار دفتر نشریه مستهجن «این هفته»۲ توسط سازمان و تأكید بر اینكه در آن دخالتی نداشته است، از اقدام خود برای انفجار بمب خفیف در پاسگاه راهنمایی سرچشمه كه ناموفق بود، یاد كرد و ماهیت اینگونه عملیات را دفاع در برابر تهاجم رژیم شاه توصیف نمود. ۳

سرانجام در ۱۶ شهریور ماه ۱۳۵۱ در مطبوعات اعلام شد كه مهدی رضایی، پس از محكوم شدن به سه بار اعدام در دادگاه بدوی و تجدید نظر نظامی، تیرباران گردید. ۴

مهدی رضایی به هنگام دستگیری و محاكمه ۲۰ ساله بود؛ وی در ۱۳۳۱ متولد شد. بی‌تردید مهدی نمایندهٔ نسلی از اعضای سازمان بود كه با احساسات پاك مذهبی به این جریان جذب شده بودند. او به هنگام مخفی شدن و پیوستن به سازمان، دانشجوی سال اول مدرسهٔ عالی بازرگانی بود و عواطف و عقاید مذهبی‌اش را مستقیماً از خانواده و برادر بزرگترش احمد رضایی كسب كرده بود. توجه به این عبارات در دفاعیهٔ مهدی رضایی كه با قرائت ‌آیه‌ای از قرآن كریم و استناد به نهج‌البلاغه و یادآوری تربیت مذهبی و اعتقادات دینی خود و خانواده‌اش همراه بود، برای روشن شدن وضعیت فكری و ذهنی او در آخرین روزهای حیاتش كافی است:

«هدف، لقاءالله است،‌یعنی رسیدن به عالی‌ترین درجات كمال و صفات الهی. هدف، فراهم آوردن چنان شرایطی است كه همه انسان‌ها تحت آن شرایط به آخرین حد كمال و انسانیت برسند... هدف ما چیزی جز بهروزی خلق و در هم شكستن هرگونه روابط ظالمانه اجتماعی و اقتصادی و استوار ساختن تعالیم انقلابی اسلام در جامعه نیست.» ۵

به نقل از: سازمان مجاهدین خلق، پیدائی تا فرجام،‌مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، ج ۱، ص ۵۲۹

پی‌نویس‌ها:

۱ـ روزنامه اطلاعات، ۱۸/۲/۱۳۵۱، بص ۱.

۲ـ در مورد این نشریه ر. ك. فصلنامه مطالعات تاریخی، ش ۵، صص ۲۳۱ـ ۲۴.

۳ـ اسناد منتشره سازمان...، صص ۷۶ـ ۷۷.

۴ـ روزنامه‌های كیهان و اطلاعات، ۱۶/۶/۱۳۵۱، صص ۱ و ۳.

۵ـ اسناد منتشره سازمان...، ص ۸۰.