حضور در المپیک سقف آمال

شنا, شمشیربازی, دوچرخه سواری و

در مقابل رشته‌های کشتی، وزنه‌برداری و تکواندو که ورزشکارانشان تمام مدال‌های تاریخ ورزش ایران در المپیک‌ها را به دست آورده‌اند، رشته‌هایی هم هستند که قدمت حضورشان در المپیک کم نیست، اما به حذف زودهنگام ورزشکارانش در این آوردگاه بزرگ عادت کرده‌ایم، رشته‌هایی نظیر شمشیربازی، شنا، دوچرخه‌سواری و دوومیدانی.‌ می‌گویند اولین ورزشکار ایرانی که در عرصه المپیک حضور پیدا کرد یک شمشیرباز به نام فریدون ملکوم بود که سال ۱۹۰۰ در المپیک پاریس به رقابت پرداخت و در نهایت نوزدهم شد. ۱۱۲ سال از این واقعه تاریخی می‌گذرد، اما انگار شمشیربازی ما در تمام این سال‌ها به اندازه یک سر سوزن هم پیشرفت نکرده است.

در المپیک ۲۰۱۲ لندن تنها نماینده شمشیربازی ایران مجتبی عابدینی بود که در نخستین دیدار خود در اسلحه سابر بازی‌های المپیک مقابل نماینده رومانی تن به شکست ۱۵بر ۷ داد و از دور رقابت‏ها کنار رفت.

اولین حضور دوومیدانی ایران در المپیک هم به سال ۱۹۵۲ هلسینکی برمی‌گردد که علی باغبانباشی در دوهای ۳ هزار و ۵ هزار متر شرکت کرد. با این حال با گذشت ۶۰ سال، جز یک استثنا به نام احسان حدادی در پرتاب دیسک، هنوز هم در رشته‌های مختلف دوومیدانی حرفی برای گفتن نداریم. امسال هم مثل المپیک ۲۰۰۸ پکن، حدادی تنها دوومیدانی کاری خواهد بود که شانس رقابت در فینال را دارد. طی روزهای گذشته امین نیکفر در پرتاب وزنه با ثبت رکورد ۱۸ متر و ۶۸ سانتی‌متر سی و سوم شد، کاوه موسوی در پرتاب چکش با ثبت رکورد ۷۲ متر و ۷۰سانتی‌متر بیست و دوم شد و محمد ارزنده نیز با در پرش طول با حدنصاب ۷ متر و ۸۴سانتی‌متر از صعود به فینال بازماند.

دیگر ورزشکاران ناموفق کاروان ورزشی کشورمان در المپیک ۲۰۱۲ لندن دوچرخه‌سواران بودند. امیر زرگری، علیرضا حقی و مهدی سهرابی سه رکابزن کشورمان در همان روز نخست المپیک در بخش استقامت جاده به رقابت با دوچرخه‌سواران المپیکی پرداختند، اما دو تای آنها به خط پایان نرسیدند و سهرابی هم در حالی مسیر ۲۵۰ کیلومتری مسابقه را با موفقیت به پایان برد که تنها یک نفر بعد از او از خط پایان گذشت.

در شنا هم فاصله شناگران ما با شناگران مطرح دنیا کاملا محسوس است. در المپیک ۲۰۱۲ لندن محمد بیداریان تنها نماینده شنای ایران بود و مطابق با انتظار فقط یک بار فرصت پیدا کرد که تن خود را به آب بزند. او در دور مقدماتی شنای ۱۰۰ متر آزاد حدنصاب ۵۲ ثانیه و ۹۳صدم را به نام خود به ثبت رساند و در میان ۵۶ شناگر در مکان نازل چهل و نهم قرار گرفت.

جالب است بدانید دراولین حضور شناگران ایرانی در المپیک، حیدر شونجانی تنها نماینده ایران در المپیک ۱۹۶۴ توکیو بود که او هم در ۱۰۰ متر آزاد شنا کرد و با حدنصاب یک دقیقه و ۲ ثانیه در مکان شصت و ششم قرار گرفت. در این ۴۸ سال شنای ما به اندازه ۱۰ ثانیه در ۱۰۰ متر آزاد پیشرفت داشته، اما برای رسیدن به فینال باید ۵ثانیه دیگر هم این رکوردها کاهش پیدا کند که با این روند شاید در ۲۴ سال آینده هم چنین اتفاقی نیفتد.

رضا پورعالی